1-

2-

                                                                 KİTAP NO: 13

“Şüphesiz ki Ben Allah’ım benden başka hiçbir ilah yoktur.”( Tâ-hâ, 14)

AMENTÜ

BİLLAHİ

- BU KİTAP’TA

İMANIN ŞARTLARINDAN OLAN

 ,

1—“ AMENTÜ -- BİLLAHİ,” ( Biz Allah-u Teâlâ’yı ne kadar tanıyoruz ) kendimizi sınav edelim.  Ben ALLAH  TEÂLÂ’yı çok seviyorum demekle oluyormu/ ben ALLAH TEÂLÂ’dan çok korkuyorum  demekle oluyor mu? Ayrıca KELİME-İ  ŞAHADETİ anlamak için çok detaylı araştırılıp sizlere sunulmuştur. ALLAH TEÂLÂ’yı tanımak ve dinimizi bilinçli yaşamak için Her müslümanın mutlaka ve mutlaka okuması gerekir.

2—“V E L M E L A İ K E T Ü H Ü “

Her müslümanın diğer kitapları okunması gerektiği gibi  bunun da kesinlikle

okuması gereken ilim dolu bir mübarek kitaptır,   “ Amentü Billahi, Velmelaiketühü, konuları çok detaylı olarak araştırılıp bilginize sunulmuştur. Bu iki konuyla ilgili istediğiniz bilgiyi bu kitapta bulursunuz.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

HİZAN—BİTLİS                                            NAİF GÜNAŞAN

----------------------------------------                           ----------------------------------

3-

Büyüksün Rabbim Büyüksün hem de tek ilâh tek büyük.

Büyükler yanında kalır çok, çok  minik çok, çok küçük 

“Şüphesiz ki Ben Allah’ım benden başka hiçbir ilah yoktur.”( Tâ-hâ,ayet: 14)

AMENTÜ

BİLLAHİ

          Konuya bir Ayetle başlayalım.

            “ Ey iman edenler, Allah’a, Peygamberine, Peygamberine indirdiği kitaba da iman edin!  Kim Allah ‘a, meleklerine, kitaplarına, Peygamberlerine ve ahiret gününe inanmazsa, pek derin bir sapıklığa saplanıp gitmiştir.“(Nisâ Süresi Ayet 136)

            Hz. Ömer’den (r.a.) rivayetle: Hadis No: 3093

            İman, Allah’a Meleklerine, kitaplarına, Peygamberlerine, inanmandır. Cennet’e Cehennem’e amellerin tartılacağına, öldükten sonra dirilişe inanmandır. Hayrı ile şerri ile kadere inanmandır.” ( Beyhaki’nin Şi’bü’l- İman’ından ve Cemiü’s-Sağir 2/784 )

            İmanın esasları altıdır ve “ Amentü “cümlesinde toplanmıştır.

            Amentü Billahi, ve Melaiketuhu ve kutübühi ve Resulihi velyavmil ahiri ve bilkaderi hayrihi ve şerrihi minellahi Teala velbah’sü   ba’del mevtü hakkın eşhedü enla ilahe illellah ve eşhedü enne muhammeden abduhü ve resulüh-ü

4-

            Açıklaması:

            Ben, Allahü Teala’ya, meleklerine kitaplarına peygamberlerine, ahi ret gününe, kaderin hayrı da, şerri de Allah’tan olduğuna inandım.

Öldükten sonra dirilmek haktır. Şu haki katı gözümle görür gibi bilirim ki, Allah’tan başka hiçbir İlah yoktur. yine şu haki katı gözümle görür gibi bilirim ki Muhammed onun kulu ve Resulüdür.

Türkiye Diyanet vakfı İslam ansiklopedisinin 21/214 şöyle demektedir

Kur’ân’ da sabit olup. Sahih hadislerde de açıklanan iman esasları sadece yaygınlık kazanan altı unsurdan ibaret değildir.

Dinden olduğu kesin biçimde kanıtlanan itikadi, âmeli ve ahlâki  bütün hükümlere inanmak farz, helal ve haram olduğunu tastik etmekte de mümin olmanın şartıdır.

            ( Bu gerçeğe ekleyecek hiç bir şey yoktur. )

Yüce Allah buyuruyor.

“ Ve en güzel olan “ İslam” inancını tastik ederse. Biz onu en kolay olana muvaffak kılacağız.

Fakat kim bir cimrilik eder ve Allah’a ihtiyacı olmadığını iddia eder. ve en güzel olan “İslam” akidesini yalanlarsa. Biz onu en zor olana sürükleriz.”   ( Leyl Süresi Ayet: 6-10 )

Kat’iyen bil ki: Hilkatın en yüksek gayesi ve fıtratın en yüce neticesi iman-ı bilahtır. Ve insaniyetin en âli mertebesi ve beşeriyettin en büyük makamı iman-ı billah içindeki marifetullahtır.     ( Bediüzzaman Said Nursi)

 İ M A N

Yüce Allah’u Teâlâ buyuruyor.

“ Ey iman edenler. Allah’a Peygamberine (Allah’ın ) Peygamberine indirdiği kur’an’a daha önce indirdiği kitaplara olan inancınız da sabit edin. Kim Allah’ı meleklerini, kitaplarını, peygamberlerini ve ahiret gününü inkar ederse muhakkak ki doğru yoldan uzak bir sapıklığa düşmüştür.) (Nisa, ayet:136)

İman ve Amel :

Hz. Peygamberin’in Allah Teâlâ’dan getirdiği dini hükümlerin; haber verdiği “gerçeklerin tamamına inanıp tereddütsüz kabul etmeye iman,” bunların bilinçli olarak hayata geçilmesine de “ amel “ denilmektedir.

Kur’ân-ı Kerim’in bir çok ayetinde iman ile amelin birlikte zikredilmesi, iman ile amel arasında sıkı bir bağ bulunduğunu göstermektedir. “ Zira iman etmeden yapılan bir amel makbul olmadığı gibi, amel olmadan da yalnız iman 

5-

etmiş olarak olgun bir mü’min için yeterli değildir.” Çünkü : “ amel imanın “  bir göstergesidir.

Mü’minin kalbindeki iman nurunun hayat boyunca parlaması, inancın gereği olan ibadetlerini eksiksiz yerine getirmesine ve güzel ahlak sahibi olmasına bağlıdır.

Ebu Derda rivayet ediyor :  Hadis no: 4320

“İmanın zirvesi şu dört haslettir. Allah’ın hükmüne karşı sabr etmek, kadere rıza göstermek, tevekülde samimi olmak, Allah’a teslim olmak.” ( Ebu Nuaymi’nin Hilye’sinden ve C. Sağir .3/1019

Başka bir hadiste ise, Abbas (r.a.) rivayet ediyor. Hadis No: 4309

“Allah’ı Rab, islamı din, Muhammed’i Resul olarak kabul eden, imanın tadını almıştır,”    ( Deylemi’nin  Müsned’ül  Firdevsinden. C. Sağir C.3. S.1018)

1- Kur’ân-ı Kerim’ de iman kavramı 800 den fazla yerde geçer.

2- Ehli sünnet kelamcılarına göre imanın esası kalbin tastikinden ibarettir.

Çünkü gerek ayet ve  hadislerde iman dilin ikrarına değil kalbin tastikine bağlanmıştır.

İmanın Üstünlüğü

Übade bin Samit’ (r.a.) den rivayetle: Hadis No: 1243)

“ İmanın en üstünü nerede olursan ol, Allah’ın senin yanında olduğunu bilmendir.”   ( Teberani’nin Kebiri, Ebu Nuaym’in Hiulyesinden ve C. Sağir C.1. S. 346 )

Konuyla ilgili Başka bir Hadis:

Muaz bin Enez (r.a.) rivayet ediyor. Hadis no: 1245)

“ İmanın en üstünü, Allah için sevmen, Allah için düşmanlık beslemen, dilini Allah’ın zikri ile meşkul etmen, kendin için istediğin şeyi başkaları için de istemen, kendin için istemediğini onlar için de istememen, ya hayır söylemen veya susmandır.” ( Teberani’nin Kebirin’den C.Sağir C. 1/347 )

Yine konuyla ilgili bir hadis

Umeyr el Leysi (r.a.) rivayet ediyor. Hadis No:

“ İmanın en üstünü sabır, cömertlik ve hoş görülü olmaktır.”

    ( Deylemi’nin Müsnedü’l firdevs’inden C. Sağir 1/347 )                                        

Ebü Hüreyre (r.a.) rivayet ediyor Hadis no: 7795

“ Ümetimin hakında ancak iman za’fiyetinden korkuyorum.”

( Teberani’nin Evsafı ve Beyhaki’nin Şubü’l İman’ından Ve. C.Sağir C.4. S. 1468 )

Bu konuda biraz tefekkür edelim mi?

6-

Konuya tek bir örnek verelim. Ben Ankara’nın en büyük camisine Cuma namazı kılmak için gittim, baktım ki kocaman Cami önündeki açık hava da  meydan dolu, dolu müslümanlar naylon hasır üstünde, kağıtlar kartonlar üstünde veya bazısıda evinden veya iş yerinden getirdiği halı veya seccade üstünde, ceketinin veya pardüsüsünün üstünde

 Cuma namazını kılmak için bekliyorlar.

Yanımdaki arkadaşa dedim ki, biz Camide yer bulup namaz kılamayacağız öyle belli bizde dışarıda kaldık belki dışarıda da yer bulamayız korkusunu yaşıyorum.

Arkadaşım dedi ki, gel, gel camiye girip ondan sonra telaşlan.

Camiye gittik koca camide iki yüz kişi yok iken dışarıda binlerce kişi vardı, arkadaşıma dedim ki, bu ne haldır.

Arkadaşım; şöyle dedi, cemattın bir kısmı Cuma namızını kılıp bir an önce kaçmak için dışarıda namaz kılmayı tercih ediyorlar, çünkü dışarıda bir an önce kaçmak çok kolay oluyor.  bu nedenle cami’nin içi boş, dışarısı ise doludur.   

O sırada şöyle düşündüm, bir insan, sinemaya, tiyatroya giderken en ön tarafta oturması için can atar, ayrıca fiyat farkını da verir. maça giderken, ha keza, ziyafetlere, toplantılara, düğünlere giderken en ön tarafta olmasını arzular ve can atar fakat Cuma namazı gibi Mübarek namaza gelince kimse para istemiyor, kimseye torpil yapılmadığı halde yine avam tabakası en arka safları tercih etmek dışında, dışarıda caminin içine bile girmek istemeden dışarıda güneşte ve soğukta namaz kılıyor,  hoca selam verir vermez bir an önce Allah Teâlâ’nın huzurundan veya cami mıntıkasından kaçmak için acele eden bir an önce namaz bitmesini heycanla bekleyen kişilerin  iman zayıflığı değil de ya nedir?

Oysa Peygamber Efendimiz (s.a.v.) bir hadisinde,

“Müslümanlar ön safın sevabını bilselerdi ön safta namaza durmak için kendi aralarında kura çekerlerdi. “

Camilerde bazı Müslümanlar öyle acele namaz kılıyor ki, sanki onu atlı kovalıyor.

Ey kardeşim sen Allah’ın huzuruna gidiyorsun, o kaçamak namazın neden, kimin huzurunda olduğunu bilmiyor musun! Bir Hadiste Allah’la konuşmak istiyorsan namaz kıl“  sen Allah  Teâlâ ile konuşuyorsun , Niçin sıkılıyorsun bu soruyu hiç kendinden sordun mu? Ne büyük gaf işliyoruz. Her iki cihan da da Yüce Allah’u Teâlâ’ya muhtaç olduğumuz halde, Yüce Allahu Teâlâ bunca sayısız nimetler bize lütf ettiği halde biz beş dakika sabır edip ibadetemizi mükemmel yapamıyoruz. Bir normal veya milli maç olunca saatlerce nefes, nefese izliyoruz, veya akşam olunca Tv. kumandasını elimize alıp saatlerce bir keyifle o dizi senin bu dizi benim veya sevdiğimiz poroğramları izliyoruz. Ve bıkmıyoruz neden camide namaz kılınca sıkılıyoruz bir an önce kaçmak istiyoruz neden acaba hiç düşündük 

7-

mü?  Ve Allah Teâlâ’dan  hep öbür dünya için cennet ve bu dünya da da bol nimet ve maddiyat veya sıkışınca bol, bol dua edip ihtiyaçlarımızı arz edip istiyoruz ama, ibadete gelince bazılarımız ibadet ediyoruz, veya ibadeti ikinci, üçüncü plana atmışız, örneğin yaşlanayım, sonra tövbe yaparım, veya emekli olayım sonra ibadete başlarım gibi, sanki elinde senet mi var nasıl o geçersiz planı yaparsın, bazıları ise plana bile almıyor.  biraz tefekkür edelim kulluk bumudur, yaptığımızı doğru buluyor muyuz? Sen Allah-ı Seversen Allah’ta seni sever, biz kulluk yapmıyoruz, bu hususta tembeliz, üşengeciz, zayıfız, nankörüz, ayda yılda bir dua ederiz deriz ki, benim duam niçin kabul olmadı, sen onu kendinden sor cevabını kendin ver. Kulluk bumudur, madem ki biz kuluz kulluk görevimizi yapmalıyız kullukta ibadette kusur etmemeliyiz.   Nasıl kendinde bu dünya da kendini sigorta yapıyorsun, Emekli olman için Bağ kur’a üye oluyorsun Öbür dünya içinde Allah Teâlâ ile Bağ kur, yoksa öbür dünyan helak olur 

Efendimiz, (s.a.v.) ibr hadisinde ;  Allah’la konuşmak istiyorsan namaz kıl, Allah seninle konuşmasını istiyorsan. Kur’an oku.” Buyurmuştur.

 Ama maalesef biz namaz kılıyoruz, ne dediğimizi bilmiyoruz, bis Kur’ân okuyoruz Rabbimizin ne dediğini de bilmiyoruz, Devlet bize günde beş lire verse, kursa gidin namaz kılarken ne dediğini öğren Kur’an okurken ne okuduğunu öğrendiğine dair Diyanetten belge getirirsen sana ayda 150 lira vereceğiz derse inanın Türkiye de bilinçsiz namaz kılan

Kurân okuyan kimse kalmaz, her kes gidip belge alıp getirecek 150 lirayı da alacak,  ama Yüce Rabbimiz bize ebedi bir hayat vaad ediyor, cehennemden kurtuluş, cennet intikal vaad ediyor ama biz uyuyoruz, kılımızı kıpırdatmıyoruz ne hazindir, yazık, yazık, yazık.

            Yüce Allah Teâlâ Kur’ân-ı Kerim de sık sık, şöyle buyuruyor, ne kadar az düşünüyorsunuz, hiç akıl etmez misiniz, hiç düşünmez misiniz. 

Bir bilim adamı şöyle demiş.

Ölüm bizi nerede bulacağı belli değil,

En iyisi biz onu her yerde bekleyelim. ( Montaigre )

Bekleyelim ama, boşuna beklemeyelim, ölüm gelmeden önce ölüm’e hazırlıklı olalım. Nasıl bir ilden diğer bir ile, kısa bir yolculuk için gitmek istediğimizde hazırlıklı olarak gidiyorsak, üstümüzü valizimizi, paramızı, varsa gözlüğümüzü, telefonumuzu ve diğer ihtiyaçlarımızı / aksesuarlarımızı  yanımıza alıp gidiyorsak, ölüme de bu uzun yolculuğa da, ayni şekil de hazırlıklı olalım ve hazırlıklı gidelim. Hiçbir hazırlığın yoksa elini kolunu sallaya salaya, cennete gideceğimizi mi zan ediyoruz.  Bu konuyu oldukça ciddiye alalım.

8-

 Kelime-i şahadet-le hacı’mızla, namazımızla, zekat ve orucumuzla, dualarımızla, zikirlerimizle, sadaka ve tüm iyiliklerimizle, anne baba komşu, eş ve tüm kul haklarına riayet edelim ve tedbir alalım yani Allah Teâlâ’nın emir buyurdukları, Peygamber Efendimizin de tasfiye ettiği  şeyleri aynen yapalım yasakladığı şeylerden de kesinlikle uzak kalalım ve öylece O’nun huzuruna gidelim.  

Yoksa, ölüm sonrası elimiz defterimiz boş olursa aihiret hayatımız felc olur. Ne yüzle Allah’ın ve Peygamberin huzuruna çıkacağız, tutulacak bir tarafımız olmasa ne yapacağız biraz değil çokça tefekkür edelim.

Bu nedenlerle,

Ergenlik çağına gelmiş, aklı olan her erkek ve kadına ilk önce farz olan, Allah’ı bilmek ve O’na inanmaktır. O’nu tanımak ve tanıtmaktır. O’nun tüm emirlerine uymaktır.

 Hatta çocuk ilk önceleri nasıl anne babayı diğer akrabaları ve arkadaşlarını tanıma ya veya tanıtılmaya çalışıyorlarsa o yaşlarda Allah’ı tanıtılması ve bilmesi gerekir. Bunu unutmayalım ki, İmam’ı A’zam olan Numan Hazretleri altı yaşındayken Kur’an-ı Kerimi hatım etmiş ve hafız-ı Kur’an olmuştur.

Bu nedenle, çocuklarımızı çok iyi yetiştirelim temelini kuvvetli  atalım. nasıl bir binanın temeli kuvvetli atılıyorsa ona radyan temel deniliyorsa ve o temel üzerinde on beş yirmi kat ve daha fazla bina yapılıyorsa, olabilecek  yedi ve sekiz hatta dokuz ölçekli deprem o binalara etki etmiyorsa, bunun yanında radyan temel olmayan diğer binalar beş veya altı ölçekli depreme dayanmadan yıkılıyorlar ise, ilim bilgi temeli olmayan bir kişide ufak bir depremde hemen yıkılı verir, çünkü temeli yoktur, dini bilgisi zayıftır, süt üstündeki çok cılız bir kaymağa benzer. biz çocuklarımızı hep dünyalık, hep dünyalık olarak yetiştiriyoruz, ne olursunuz biraz da Allah için Dini bilgi öğrettirin, bir kişinin gerçek dini bilgiye sahip ise o kişi den, hırsızlık, adam öldürme, zina, rüşvet, haksızlık, anne babaya isyan evde huzursuzluk eş’e hakaret komşuya eziyet dışarıda ahlaksızlık verhasil Allah’ın rızası olmayan hiçbir kötülük beklenmez. 

Şiir kitabımdan yalnız bir dörtlük okuyalım mı?

Tüm teferruat esasları sağlam temeller üzerine kurulur,

Dallar, budaklar ve gövdeler kökler üzerine tutulur,

Tüm köprüler ve binalar sağlam temel üzerine kurulur,

Dinin temelini çok sağlam at, aksi halde küçük bir depremde yıkılırsın.

İman, icmali ve tafsili olmak üzere iki kısma ayrılır:

              1--  İcmali İman: iman edilecek şeylere kısaca ve toptan inanmaktır. Kelime-i Tevhid veya Kelime-i Şehadeti diliyle söyleyip kalbiyle beyniyle de tasdik eden yani gönülden tam inanan / onaylayan kimse kısaca toptan iman etmiş olur. 

9-

2- Tafsili İman:  buda iman edilecek şeylerin her birine ayrı, ayrı inanmaktır. Allah’a Meleklerine, kitaplarına, Peygamberlerine, ahiret gününe, öldükten sonra dirilmeye, cennet ve cehennem’e kaza ve kadere, ayrı, ayrı inanma bölümüne girer.

İmanda esas olan kalp ile tasdiktir. Bir kimse Allah’ı ve O’nun Peygamberi vasıtasıyla göndermiş olduğu şeyleri kalbiyle tasdik eder, doğru olduğuna yürekten inanırsa, Müslüman olur. Uygularsa tatbik ederse Mü’min olur.

Kısacası “ İman,  dil ile ikrar kalp ve beyin ile tasdiktir.”  Esasen kalbinde tasdik bulunan kimse Allah katında m

Müslüman dır. 

 O halde imanın rüknü, kalp ile tasdiktir. Bunun içindir ki, kalbinde şüphe ve tereddüdü bulunan kimse, Kelime-i şahadet-i dil ile ikrar edip söylerse bile, kalbi ve beyni tas tik etmediği için Allah katında müslüman değildir.

Yüce Allah şöyle buyuruyor.

“ Ey Muhammed! Bedeviler “ iman ettik” dediler. De ki: Siz iman etmediniz, ama biz müslüman gözüktük deyin. İnanç henüz gönlünüze yerleşmemiştir. Eğer Allah’a ve Peygamberine itaat ederseniz, Allah yaptıklarınızdan bir şey eksiltmez. Çünkü Allah bağışlar, çok merhamet eder.    ( Hucurat süresi Ayet: 14

İnsanların büyük bir kısmı imanlı olduğunu idda eder, oysa bakın Yüce Allahu Teâlâ şöyle buyuruyor.

“ Sen ne kadar yürekten istersen iste insanların çoğu inanmazlar.” (Yusuf Süresi Ayet:3 )

İman tahkiki ve taklidi veya icmali ve tafsili olmak üzere iki  kısma ayrılır.

1--Müslümanların büyük bir kısmı taklidi ve icmali imana sahiptir.

2--Tafsili ve tahkiki imana sahip olanlar azınlıktadır. Yukarıdaki ayetin

mealinden anlaşılıyor ki geçerli olan tahkiki ve tafsili imandır. ( Zübdetül Akaid S. 18 )

Peygamber Efendimiz bir Hadisinde şöyle buyurmuştur.  

“Sizin davranışınıza bakıp da Müslümanlığa özenen kimseler yoksa imanınızı gözden geçiriniz.” 

İman etmek kolay, onu korumak zordur.

Evet iman etmek kolay ama onu korumak zordur. Ebedi  saadete ermek için kişinin son nefesine kadar imanını artırarak koruması ve çok dikkat etmesi  gerekir. 

10-

            İtikadımız odur ki; İman dille söylemek, kalp den bilmek tasdik etmek onaylamak ve esaslara göre amel etmektir.

            İman  : Taatla (ibadetle) artar; isyanla da eksilir.

            İman  : Bilgi ile kuvvetlenir; cehaletle de zayıflar.

            İman  : Yüce Hakkın verdiği başarı ile de, yerinde sabit kalır.

            Yüce Allah Teâlâ şöyle buyuruyor.

            “ Onlar ki, iman ettiler; inen ayetler, onların imanlarını artırmıştır. bu durumu, biri diğerine müjde vererek sevindirir.” ( Ayet: 9/124 )

            Bir şeyin artması caiz olduğuna göre; o şeyin azalması da caiz olur.

            Konuyla ilgili başka bir ayette:

            “Allah’ın ayetleri onlara okunduğu zaman, imanlarını artırır. ( Ayet 8/2 )

*

            İman kaç çeşittir:

            1- Mâsum İman  : Peygamberlerin (a.s.) imanlarıdır.

            2- Metbü İman   : Bu çocukların imanıdır. Baba ve anneye tabi olmak sebebiyle.

            3- Makbul İman  : Müminlerin imanıdır.

            4- Mevkuf İman  : Münafıkların imanıdır.

            5- Merdüd İman : Ye’s  İmanıdır. Fir’avununların imanı gibi

           İman’nın şartları ve esasları :

            Akâid ve usül kelam kitaplarında diyor ki,  imanın beş şartı vardır.

            1- İmanın bulunması şartı : Bu Resulüllah (s.a.v) sabit olan mütevatir haberlerdir.

            2- İman’nın vücub şartı :    Cumhurun kavmine göre âkil ve baliğ olmaktır.

            3- İman’ın sahih olma şartı:   Bu da âkil ve idrak anlayışıdır.

            4- İman’ın kabul şartı :        Can boğaza gelmeden öncedir.

            5- İman’ın devam şartı :     Dilin kalbin ve erkanın imanı gideren şeylerden boş ve uzak olmasıdır.

Bir başka ifade de ise : İmanın sekiz şartı vardır, denilmiştir bunlar:

1-, Allah’tan korkmak.

2-  Âkil olma,

3- Gaybe iman etmiş olmak,

            4- Gaybı Cenab-ı Allah’tan bilmek.

5- Hellalları helal bilmek, 

11-

6- Haramları haram bilmek,

7- Azabdan korkmak,

8- Baliğ olmak.

İman’nın dört  kapısı vardır.

1-  İşitmek, ( Esastan, bilinçli olarak duymak. )

2-  Anlamak , ( Bilinçli olarak kavramak, )

3- Kabul etmek , ( Kalbiyle, diliyle, beyniyle tastik etmek. / onaylamak)

4- Ve Amel etmek, Uygulamak, tatbik etmek, )

Bir müslüman kardeşin sana sorarsa, Sen iman’da, mısın, yoksa iman sendendir. Deseler şöyle cevap ver.

Dersin ki, Ben İmanlıyım. Ve İman benimledir, İman benim sıfatımdır. Çok Şükür Allah Teâlâ’ya  ben mü’minim.

Biri sorarsa : Müslümanmısınız, sakın. “ İnşaallah müslümanım demeyiniz.” Çünkü bu inşallah sözü muallakta kalır yani inşallah yarın gelirim veya, inşallah bu işi yarın yaparım gibi muallak bir temenidir. Kesin olarak şöyle  söyleyiniz” Elhemdülillah ben müslümanım deyiniz.”

Ne zamandan beri sen Müslümansın diye bir soru sorsalar şöyle cevaplarsın. 

Mis’âk (sözleşme ) gününden beri, Misâk bir ahddir, sözdür, Allah Teâlâ ruhları yarattı ve onlara hitab edip.

“ Ben sizin Rabbiniz değimliyim? “ buyurdu. Hepsi  “ Evet sen bizim Rabbimiz yaratıcımız ve rızık vericimizsin dediler. (  Riyad-ün Nâsihin Sayfa. 82.87 )

Kelime-i Tevhid ve kelime-i Şahadet.

Kelime-i Tevhid:

1- İman esaslarının özünü ifade eden cümle için kullanılan bir tabir.

2- Tevhîd, birleme, birleştirme, bir olduğunu kabul etme ve birliğine inanma demektir. Dini terim olarak; Allah’tan başka ilah olmadığna inanmak ve O’ndan başka Rab ve Ma’bud tanımamaktır. İşte “ Allah ’tan başka ilâh yoktur. Muhammed O’nun Rasûlüdür.” Anlamına gelen “ Lâ ilâhe illallah Muhamedûn Rasûlüllah”  sözüne “ Kelime-i Tevhid.” denir.

Kelime-i Tevhid halk arasında bilinen yalnız bir okuyuş şeklidir.

Oysa :

Ebu Hürreyre rivayet ediyor.

Peygamber Efendimiz (s.a.v.)  bir sohbetinde ellerini yukarı kaldırarak hepsinin de başında “ Lâ ilahe illellahu “ olan kelime tevhidin beş çeşit okuyuş 

12-

şekli vardır. Bu okuyuş şekillerini parmakları ile tek,  tek aşağıdaki şekilde okuyarak saydı.

1--“ Lâ İlahe İllallahu vehdehu vallahu ekber.”

2--“ Lâ ilahe İllallahu vehdeh,”

3--“ Lâ İlahe İllellahu la şerike leh.”

4--“ Lâ İlahe İllellahu lehül mülkü ve lehül Hamd”

5--“ Lâ İlahe illellahu  vela havle vela guvvete illa billa.”

Hadis devam ediyor. “ Her kim gündüz veya gece yukarıdaki Kelime-i tevhidleri bir defa okursa ve o kişi bir ay süre içinde ölür ise, günahsız olarak ölür. ( yani günahları af edilmiş olarak ölür.) ( Nesai, Sünai Kübra , İmam-ı Şecari ve Cübbeli Ahmed Hocanın zikir sayfa 75 )

Açıklama: Bu zikri devamlı okuyamazsak bile, hiç olmazsa  özümüze görev verelim her Cuma geceleri okuyalım, bu hadis çok müjdeli, bu fırsatı kaçırmayalım, ayda birde okursak olur ama unuturuz, şeytan, nefis bize unutturur, o arada  ecel de gelmiş gidersek treni kaçırmış oluruz, Allah Teâlâ korusun, bu zahmetsiz uzun mesafeli ve çok bol mükafatlı zikri ezberleyip hep okuyalım. Allah Teâlâ’ya Çok Hamd ve şükür edelim ve asla ümitsiz olmayalım,

En doğrusunu Allah Teâlâ bilir.

Kelime-i Tevhid: le’ ilgili üç ayetle konuya devam edelim. . 

  Allah’tan başka ilah yoktur”.  ( Al’i İmran S. Ayet:18)

Başka bir ayet’te ;

“ Allah kendisinden başka hiçbir ilah bulunmayandır.” ( Tâ-hâ Ayet:8 )

“Şüphesiz ki Ben Allah’ım benden başka hiçbir ilah yoktur.”( Tâ-hâ,ayet: 14)

“La İlahe illallah. Muhammed’ün Resulullah.

Özet Anlamı: “Allah’tan başka ilah yoktur. Muhammed Allah’ın Resülü-dür.

Daha geniş manası ise: İslam dini’nin itikad esaslarını kapsayacak kadar geniştir. Fakat konuyu biraz açarsak,” Allah’ın varlığına ve O’ndan başka ibadet edilecek ilah olmadığına ve O’nun tarafından gönderilen her şeyin hak olduğuna tereddütsüz inanmaktır. Hz. Muhammed’in peygamberliğini kabul 

13-

“Eşhedü enlailahe illallah ve eşhedü enne muhammeddün abdühü ve Resulühü”

Anlamı: Şahidlik ederim ki, Allah’tan başka ilah yoktur. Yine şahitlik ederim ki, Muhammed aleyhi’s-selam, O’nun kulu ve Resülüdür.”

Bunlardan birini diliyle söyleyip kalbiyle ve beyniyle de tasdik eden kimse, iman etmiş ve müslüman olma şerefini kazanmış olur.

         Ancak, buna dikkat etmek lazım son nefeste kendisine cehennemi gösterince kelime-i şahadet getirmesi makbul olmayabilir. Bu şahadet firavun’un suda boğulacağını anlayınca Musa’nın Rabbine inandım demesi ve Yüce Rabbimizin onun o şahadetini kabul etmediği gibi bizimde son nefeste şahadetimizi kabul etmeyebilir. Onun için dikkat etmek lazımdır, ölmeden önce uyanmak lazımdır. Rabbimizi bilmek lazımdır. Kulluk görevimizi ifa etmemiz lazımdır. Devlete veya her hangi bir şirkette işe alınıyorsak o iş yerinin nasıl işlerini yapıp yürütüyorsak, ve o iş yerinin bütün kurallarına ve çalışma sistemine aynen uyuyorsak ve uymaya da mecburuz.

Ayni şekil de, daha itinalı olarak Rabbi’mize kulluk görevimizi yerine getirmemiz için bize verilen emirler doğrultusunda uymamız ve uygulamamız gerekir, ihmale gelmez, başka yol yoktur Yoksa son nefeste son pişmanlık fayda vermeyebilir.

En doğrusunu Allah-ü Teala bilir.  

            Tevhid inancı hak dinin temelini teşkil eder. İslam dinine girmek isteyen kimsenin yapması gereken ilk şey, Kelime-i Tevhidi içtenlikle benimsemesi kalben tastik edip dil ile ikrar etmesi halinde müslüman olmuştur.

İsterseniz Kelime-i tevhid ve kelime-i Şahadet üzerinde biraz araştırma yapıp hep beraber bilgi sahibi olalım!

Öncelikle bir ayetle konuya başlayalım. Yüce Allah buyuruyor.

“Allah (varlığını ve birliğini ortaya döken sayısız delillerle) kendisinden başka İlah olmadığını ( tüm kainata ) bildirdi. Melekler (peygamberlere tebliğ ederek ) dini hükümlerde adalet ve doğruluktan ayrılmayan alimler de ( insanlara bildirerek)  Allah’tan başka ilah olmadığına şahadet ettiler.  Allah’tan başka ilah yoktur”. ( Al’i İmran S. Ayet:18)

Zeyd b. Erkam ‘dan; Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir.                                             

14-

“ Kim ihlasla lâ ilâhe illa’l - lah derse cennete girer.” Buyurdu.

 “İhlasla denilmesi nasıl olur? “ sorulunca.

“Söyleyeni Allah’ın haramlarından alıkoymasıdır.”  buyurdu.                                               

( Teberani “evsat” ve Kebir’inde rivayet etmiştir. Ayrıca Tergib ve Terhib 3/364  Ancak kebirinde, Allah’ın üzerine haram kıldığı şeylerden onu uzaklaştırmasıdır.” Şeklindedir.

***

Müslim ve Tırmızi ‘nin bir rivayetinde Ubade b. es- Samit (r.a.) Resulullah (s.a.v.) ‘in:

“ Kim Allah’dan başka hiçbir ilahlın olmadığına ve Muhammed’in Allah’ın Peygamberi olduğuna şahadet ederse Allah ona cehennemi haram kılar. “ buyurduğunu işittim demiştir.

***

Enes (r.a.) şöyle demiştir.

Allah’ın Resulü, Muâzı devesinin terkisine bindirdi ve üç defa:

“Ya Muâz” diye hitabetti. O da her defasında “ lebbeyk YaResulullah” diye karşılık verdi. O zaman Allah’ın Resulü şöyle buyurdu:

“ Bir kimse Allah’tan başka ilâh olmadığına, Muhammed’in Allah’ın kulu ve Peygamberi olduğuna bütün kalbiyle iman ederse, Allah o kimseye cehennem’i haram kılar.”

Bunun üzerine muâz şöyle dedi:

“Ey Allah’ın Resulü! Bu müjdeyi insanlara vereyim de sevinsinler” Allah’ın Resulü :

“ Haber verirsen insanlar bu inançla yetinirler” ( Faydalı amellerde bulunmazlar ) buyurdu.

Muâz, bu haberi gizlemekteki günahtan korktuğu için ölüm anında bunu söyledi.  ( Buhâri ve Müslim )

                                                                                  ***

Konu çok önemli, bu nedenle bir dakika tefekkür edelim mi?

 Bu üsteki üç Hadisi Şerifi bazı müştehidlerin (alimlerin)  de görüşünü okuduktan sonra bu hadislerden şöyle bir görüş ortaya çıkıyor.  Hadis te: özet olarak:

“ Kim ihlasla lâ ilâhe illallah derse Cennete girer.”

 Sadaka Resulullah diyiyoruz. Bu tartışılmaz. 

Ama bu üç hadisi azıcık açarsak, hiçbir ibadet yapmadan Yalnız Kelime-i Şahadeti getiren cennete gidecek hadisi yorumu ile ilgili alimlerin ve müştehidlerin görüşü şöyledir:

15-

1-  Kelime Şahadet getiren kötülük yapmaz İlahi emirlere, haram ve helaller ile ilgili emirlere ve islamın beş şartına uyar ve Allah’ın izniyle Cennete girer. Anlamını taşıyor.

2- Başka bir anlama şekli de kelime-i şehadet getiren adam yaptığı tüm günahların cezasını çeker sonra da cennete gider yani ebedi cehennemde kalmaz anlamını taşıyor. Veya.

3- Bir müslümanın daha önce yaptığı iyilikler aldığı dualar Allahü Teâlâ vesile eder son nefesinde Kelime şahadet getirirse  cennete gider anlamında, da olabilir.

4- Allah’a sığınıyorum.  Başka bir örnek verelim.

Nasıl bizler T.C. vatandaşıyız, Türkiye Cumhuriyetinin tüm kanunları bizim için geçerlidir. İyi olan kanun ve kötü ( ceza ) olan kanun da, mesela, suç işlersek cezasını alırız, iyi vatandaş olursak devlettin bütün nimetlerinden yararlanırız.

Teşbih te hata olmasın;  Kelime-i Tevhid olan: “lâ İlâhe illallah” Muhammedu’r- Resülullah İslamın beş şartından birisidir, bu şahadeti getiren müslüman olur ve Müslümanın diğer şartları olan, namaz, oruç, Zekat, hac. Farziyatına ve ilahi kanunlara ve Peygamberin sünneti senniyesine  uyması zaten tartışılmazdır.  Ve bunları uygulayana Yüce Allah onu mükafatlandıracaktır, cennete girer inşallah. Bu ilahi emirlere uymasa tabi ki, cezasını çekecektir. 

“En doğrusunu Allah bilir.”

              Tevhidin manası

            Kelimei Tevhide ( lâ ilâhe) derken kâinattaki her şey fani ve hiç hükmünde sayılmış olur. ( illallâh ) kelimesiyle de Bâri Teâlânın varlığı ve birliği tesbit edilir.

1- “ Allahü Teâlâdan başka ibadete lâyık ve müstehak hiçbir şeyyoktur.”

Bu kelime Tevhidi söyledikten sonra kul,  Rabbine ibadet etmeğe borçlanmış olur. Bu sözden sonra ibadet etmezse tevhidin kıymeti kalmaz ve nihayet tevhidi elden çıkar gider. 

2- Allahü Teâlâdan başka zarar yaratıcı yoktur. sebeplerde zararıda o halk eder. O, dilemezse  hiç kimse zarara muktedir olamaz.

            Yüce Allah bir ayette şöyle buyuruyor.

            “İyilik ve lütuf Allah’tan kötülük ise bir hatanın neticesi  olarak kendindendir.”                                                 ( Nisa süresi Ayet 79 )

3- Allahü Teâlâ’dan başka menfaat verici yoktur. menfaat murad ederse sebeplerini yaratır ve menfaat gelir. Bütün insanlar bir kimse için menfaat yapmak isteseler Allahü Teâlâ dilemeyince hiçbir faide temin edemezler. Bütün insanlar bir kimseye zarar vermek isteseler Allahü Teâlâ dilemedikten sonra hiçbir zarar veremezler.

16-

a)   Allahü Teâlâ’dan başka hidayete erdiren yoktur. Peygamberler hidayete sebeptir.

b)   Allahü Teâlâ’dan başka, Hayat verici yoktur. bütün canlı ve cansız varlıkları O yaratır ve öldüren de O’dur. Tekrar dirilten de O’dur. “O’nun bilgisi  olmazsa bir yaprak dahi düşmez.”  her şey O’nun bilgisi dahilindedir. O, bütün kainata hakimdir.

 c)   Allahü Teâlâ’dan başka, Hakkı yükseltici yoktur.

 d)   Allahü Teâlâ’dan başka,  yaratıcı yoktur.

 e)  Allahü Teâlâ’dan başka , Rzık verici yoktur. (kullar rızka sebeptir.)

 f)   Allahü Teâlâ’dan başka, kabzedici yoktur. her şey O’nun kabza-i kudretindedir,

 g)   Allahü Teâlâ’dan başka, kalbe, rızka, ömre genişlik verici yoktur.

  h)  Allahü Teâlâ’dan başka, hayırlara dünyalıkla aziz edici, kuvvet verici yoktur.

  ı)  Allahü Teâlâ’dan başka zelil edici yoktur.

  i)  Allahü Teâlâ’dan başka baki hiçbir kimse yoktur.

  J) Allahü Teâlâ’dan başka mülk sahibi yoktur. Kullar iğreti (geçici) sahiptir. ( Amentü Şerhi ilmühali Numan Kurtulmuş sayfa:29-30)

Ömer b. Hattab (r.a.) dan şöyle rivayet edilmiştir:

“Bir gün Resulullah (s.a.v.) ile beraber bulunduğumuz bir sırada elbisesi bembeyaz, saçları simsiyah ve üzerinde yolculuk eseri görülmeyen bir adam çıka geldi. Onu hiç birimiz tanımıyorduk. Nihayet Resulullah (s.a.v.) ‘in yanına oturdu ve dizlerini onun dizlerine dayadı, ellerini de uylukları üzerine koydu ve:

“İslam nedir? Bana anlat Ya Muhammed” dedi,

Resulullah (s.a.v.)

“ İslam:  Allah’tan başka ilâh olmadığına, Muhammed’in Allah’ın Resulü olduğuna şehadet etmen, namaz kılman, zekat vermen, Ramazan orucunu tutman, eğer gitmeye gücün yeterse Ka’be’yi haccetmendir.” Buyurdu.

Soran adam: “Doğru söyledin” deyince, onun hem sorup hem de tastik etmesine hayret ettik..

“ Adam “ İman nedir? bana anlat!  dedi”

            Resulullah (s.a.v.)

            “ Allah’a meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, ahiret gününe inanman, kadere hayrın ve şerrin  ( Allah’dan olduğuna ) iman etmendir.” Buyurdu.

            Adam: “Doğru söyledin” diye tastik etti ve :

“İhsan nedir?  Bana haber ver!” dedi.

Resulullah (s.a.v.) “ İhsan, Allah’a sanki onu görüyormuşsun gibi ibadet etmendir. Her ne kadar sen onu görmüyorsan da O seni görür.” Buyurdu.

Adam: “ Kıyamet ne zaman kopacak” ? diye sordu.

17-

Resul-i Ekrem (s.a.v.) “ O hususta sorulan, sorandan daha fazla bilgiye sahip değildir. Buyurdu.

Adam: “ O halde kıyamettin alametleri nelerdir?” diye sordu:

Resul-i Erkek (s.a.v.) “ Cariyenin kendi sahibesini doğurması ve sırtı çıplak, yalın ayak yoksul koyun çobanların bina yapma hususunda yarışa girmeleridir.” Buyurdu.

Hz. Ömer (r.a.) der ki: Sonra adam gitti ben bir müddet bekledim. daha sonra Resulullah (s.a.v.) :

“Ya Ömer ! Sual soran kimdi biliyor musun?” diye sordu. Ben de:

“Allah ve Resulü daha iyi bilir” dedim.

Resulullah (s.a.v.)  O Cebrail  idi. Size dininizi öğretmek için geldi.”

Buyurdu.  ( Buhari Müslim ve diğerleri rivayet etmişlerdir. )  

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyuruyorlar.

“ İman yarımşar iki parçadan ibarettir. Bir yarımı sabırdır. Diğer yarımı ( Hamd ve ) şükürdür”. ( A.Kadir Geylani sohbetler kitabından :265 ve C.Sağir 2/787)

***

Peygamber Efendimis (s.a.v.) şöyle buyuruyor.

“ Bana gündüzün on geceleyin de on defa şahadet getiren kimseyi Allah kıyamet gününün dehşet ve korkusundan korur. Ve o kimse cennette Allah’ın kendilerine ( sayısız derecede ) nimetler bahş ettiği Peygamberlerle ve dosdoğrularla birlikte olacaktır.) ( Zübdetül ve Dürret’ül Vaizin 184)

***

Ebu Hüreyre ve Ebu Said el- Hudri’nin şahadetiyle Allah Resulünün

(s.a.v.) şöyle buyurduğu sabit olmuştur.

            “ kul “ Lâ ilâhe İllallâhu vallâhu ekber” dediği zaman, Allahu Teâlâ karşılık olarak “ kulum doğru söyledi. Benden başka ma’bud yoktur ve ben her şeyden daha yüceyim.” Buyurur. Kul “ La ilâhe illallâhu vahdehu lâ şerike leh” dediği zaman  Allah Teâlâ “ kulum doğru söyledi. Benden başka ma’bud yoktur” der. Kul “Lâ ilâhe İllallâh ve lâ havle velâ kuvvete illâ billâh “ dediği zaman da “ Kulum doğru söyledi günahtan vaz geçip ibadete yönelmek ancak benim kuvvetimle olur. Bu kelimeleri son nefesinde söyleyen kimseyi ateş yakmaz buyurur. ⁽ Tırmızi, Nesâi, İbn Mâce ve Hekim)

Ebu Sa id ibnu Malik ibnu Sinan el Hudri (r.a.) Hz. demiştir ki: Hz. Peygamber (s.a.v.) şöyle buyurdular.

“ Kalbinde zerre miktarı imam bulunan kimse ateşten çıkacaktır.”

(Kütüb-i Sitte C. 1 Sayfa 30 )

                      Ayrıca Yüce Allah şöyle buyuruyor.

            “ Allah şüphesiz zerre kadar haksızlık yapmaz.”

***

18-

            Muaz ibnu Cebel el- Ensari (r.a.) Hz.leri anlatıyor. Hz. Peygamber (s.a.v.) buyurdular ki:

            “ Kimin ( Hayatta söylediği ) en son sözü Lâ ilâhe illallah  olursa cennete gider.”       ( Ebu Davud. Cenaiz 20(3116) ve Kütüb-i Sitte Cilt.1 Sayfa: 34 )

            AÇIKLAMA:

            İslam uleması bu ve benzeri hadislerde zikredilen “ Lâ ilâhe illallah “ tabirinden maksadın Kelime-i şahadet olduğunu belirtiler. Yani kişiyi kurtuluşa götürecek şey sadece Allah’ın birliğini te’yid değildir. Buna Muhammedu’r-Resülullah cümleside dahil olmalıdır. Bunlar birini diğerinden ayırmak mümkün olmayan bir bütün teşkil eder. ^{(Kütüb-i Sitte )}

       Konuyla ilgili Şiir kitabımdan bir şiir okuyalım mı?

              LÂ’ İLÂHE İLLALLAH

Sen, ebedi kalmak ve sırf yiyip, içmek için yaratılmadın,

Allah yoluna olmayan bir hal, gidiş sonucu hüsrandır,

Ben Müslümanım demek, hiçbir ibadet yapmamak din dışıdır,

İnanın, yalnız la ilahe illallah demek yeterli olmayabilir.

Diğer ibadetler eklenmedikçe, yalnız la ilahe illallah demek kafi değildir,

Yüce Allah’ın emirlerine, Hz. Peygamberin sünnetlerine, uygulamak gerekir,

Namaz, kılmak, Hacca gitmek, oruç tutmak, zekat vermek, farz-ı ayndir.

Bunları yapmadan, İnanın, yalnız la ilahe illallah demek kâfi olmayabilir.

Kendimizi Allah’ın takdiratına teslim etmeliyiz,

Kendi hakkımızda düşünmeliyiz ve tefekkür etmeliyiz,

Bir saatlik tefekkür bir senelik ibadetten hayırlıdır, bilmeliyiz,

İnanın, yalnız la ilahe illallah demek kafi olmayabilir.

Kalplerimiz ölü, ruhlarımız ölü, aklımız ölü, böyle olmaması gerekir,

Allah’ın emirlerine, peygamberin sünnetine, uymamız gerekir,

Namazı bilinçli kılmamız, Kur’an-ı anlayarak okumamız gerekir,

İnanın, yalnız la ilahe illallah demek kafi olmayabilir.

Bize sayılması imkansız şekilde nimetler veren, lütfeden Rabbim,

Biz kulluk görevimizi şükür ve hamdı layıkıyla yapamıyoruz Rabbim,

Bizden af ve mağfiretini, büyük rahmetini bizden esirgeme Rabbim,

Allah’ım her yönü ile biz daima sana muhtacız, sen bize değil,

İnanın, yalnız la ilahe illallah demek kafi olmayabilir.

19-

Abdulkadir-i Geylan’i Hazretleri Sohbetler kitabının 33 cü sayfasında şöyle buyurmuştur.

Ey Oğul!  Sen, dünyada ebedi kalmak ve sırf yiyip içmek için yaratılmadın. Aziz ve Celil olan Allah’ın yolunda uymayan bu hal – gidiş – yaşayış içindesin. İçinde bulunduğun bu hali hemen değiştir. Sırf “Lâ İlâhe İllallâh, Muhammedün Resülüllah = Allah’dan başka ilâh yoktur. Muhammed Allah’ın Resülüdür” demekle yetindin. Vakiâ bu da Aziz ve Celil olan Allah’a kulluk cümlesindendir. Ancak kafi değildir. sırf bu Tevhid cümlesini söylemiş olmak sana fayda vermez. Tâ ki, ona diğer ibadetleri de eklemedikçe,

Başka bir hadiste Ebu Hüreyre (r.a) der ki:

“ Ya Resulullah! Kıyamet gününde senin şefaatinle insanların en mutlusu kimdir? Diye sordum. Resulullah (s.a.v.)

“Ey Ebu Hüreyre,! Senin Hadise olan düşkünlüğünü gördüğümden dolayı, bu hadisi senden önce hiçbir kimsenin sormayacağını zan etmiştim. Kıyamet gününde benim şefaatimle insanların en mutlusu, kalbinden içtenlikle “lâ ilâhe illallah”—Allah’dan başka hiçbir ilah yoktur. diyen kimsedir(  Buhari ).

***

İbni Cerir Katade’den anlatıyor.

“ İslam, Allah’tan başka ilah olmadığına görmüş cesine inanmak ve Allah’tan gelen bütün emirleri tek tek kabul edip onları yerine getirmek demektir.”                                                 ( Dürret-ül Vaizin 1/118 )

***

Hazreti Ali Diyor ki,

“İslam, teslim olmak, teslim olmak, yakinen bilmek, yakinen bilmek, tastik etmek, tastik etmek, ikrar etmek, ikrar etmek, yerine getirmek, yerine getirmek ve amel etmek demektir.”  ( Dürret’ül Vaizin 1/118 )

                                                                                ***

Ebu Hüreyre (r.a.) Resulüllah (s.a.v.) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir.

Her hangi bir kul ihlâsla Lâ ilâhe İllla’l- lah derse büyük günahlarından kaçındığı müddetçe bunun sevabı arşa ulaşıncaya kadar semanın kapıları kendisine açılır. “ ( Tırmızi  )   

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) bir Hadisi kuds-i de şerifinde Yüce Allah’ın şöyle buyurduğunu anlattı.

“ LÂ İLÂHE İLLALLAH.. ( Allah’tan başka ilâh yoktur.) kelimesi benim kalemdir. Bunu okuyan benim kaleme girer. Kaleme giren de azabımdan emin olur.”   ( Gunyet’üt Talibin sayfa:303 ) 

20-

Ebu Said el –Hudri (r.a.) Hz. Peygamber (s.a.v.)’in şöyle buyurduğu nu rivayet etmiştir.

Musa (a.s.)“Ya Rabbi! Bana bir şey öğret, onunla seni hatırlayayım. Ve sana dua edeyim “ dedi.

Allah Teâlâ :

--“ Lâ ilahe illal-lah” de buyurdu.

---Musa (a.s.)  “Ya Rabbi bütün kulların bunu söylüyor.” dedi.

            --Yüce Allah yine, “ Lâ ilâhe İllal-lah. de buyurdu.

--Musa (a.s.) “sadece bana vereceğin bir şey istiyorum” dedi. bunun üzerine ;

--Yüce Allah Teâlâ :

--“ Ya Musa ! yedi gök ve yedi yer terazinin bir kefesinde olsa ve “Lâ ilâhe illal’lah da bir kefesinde olsa, “Lâ ilâhe illal’lah”ın sevabı onları bastırır. buyurdu.

( Nesai, ibn Hıbban “ sahih’inde ve Hakim üçü de Derrac. Ebu’l Heyseme ve Ebu Said el-Hudriyolu ile rivayet etmişlerdir. Hakim hadisin isnadının sahih olduğunu söylemiştir. Ve Tergib ve Terhib.cilt 3 sayfa366)

***

Cabir (r.a.) Hz. Peygamber (s.a.v.)’in

--“ Zikrin en faziletlisi “ lâ ilâhe illal-lah” ve duanın en faziletlisi de “el-Hamdü lillah’dır.” Buyurduğunu rivayet etmiştir.

21-

İmamı gazali İhyâu Ulümi’d Din kitabında şöyle,buyuruyor.

Öncelikle buna dikkat edelim. Hz. Peygamberden bize nakledilen şeriat hükümleriyle sağlam düşünülen akılların neticelerini birlikte elde etmişlerdir. La ilahe İllallah Muhammed’un Resulullah’ın rükünlerini bilinip tam manasıyla elde edilmedikçe mücerret sözden hiçbir fayda ve hiçbir mahsul alınamayacağını 

22-

kesinlikle anlamışlar. Ve yine bilmişlerdir ki; Kelime-i Şahadet’in lafızları, kısa olmalarına rağmen şu dört hakikati tazammun ederler.                    

Bu dört hakikatler.

1-  Mâbudun zatını,

2-  Sıfatlarını,

            3-  Fiillerini,

            4-  Hz. Peygamber’in doğruluğunu,

İman binasının bu dört rükün üzerine kurulduğunu ve bunardan her birinin de on esası olduğunu idrak etmişlerdir.

A. Birinci rükün, Allah Teala’nın zat-ı ulühiyyetinin bilinmesi hakkındadır. Bu da on esas üzerine bina edilmiştir.

1- Allah’ın var ve bir olduğunu

2- Kadim olduğunu,

3- Bekasını,

4- Cevher olmadığını,

5- Cisim olmadığını,

6- A’raz olmadığını,

7- Her Cihetten münezzeh olduğunu,

8- Hiçbir makamda istikrarının bulunmadığını,

9- Her şeyi gördüğünü,

         10- Her şeyin duyduğunu,

          B. İkinci rükün, Allah’ın sıfatları hakkındadır. Bu da on esas üzerine kurulmuştur.

            1- Allah’ın diri olduğunu,

2- Alim olduğunu,

            3- Kadir olduğunu,

            4- İrade sahibi olduğunu,

            5- İşitici olduğunu,

            6- Görücü olduğunu,

            7- konuşucu olduğunu,

            8- Her hangi bir hadiste hulül etmekten münezzeh olduğunu,

            9- Konuşmasının kadim olduğunu,

           10- İlim ve iradesinin kadim olduğunu bilmektir,

            C.Üçüncü rükün, Allah’ın fiilleri hakkındadır. Bu fiiller de on ana esas üzerine bina edilmiştir,

23-

            1- Kullara ait bütün fiillerin O’nun tarafından yaratılmış olduğuna,

            2- Bu fiillerin, kulların kesbi ( çalışıp, kazanma) olduğuna,

            3- Yine bu fiillerin Allah’ın muradı (isteği, izni ) olduğuna,

            4- Yaratmak ve icat etmekle Allah’ı zorlayın her hangi bir kuvvet ve kudretin olmadığına, aksine fazl u keremiyle yarattığına ve icat ettiğine,

            5- Allah’ın güç yetmez her şeyi teklif edebileceğine  ( fakat ilahi bir lütuf  olarak böyle bir teklifte bulunmadığına).

            6- Sağlam bir kişiyi hasta gibi ızdırap ve elemlere gark edebileceğine,

             7- Kullar için en karlı ve en uygunun yapılması ve gözetilmesinin Allah’a vacip olmadığına,

             8- Şeriat dışında hiçbir vacibin olmadığına, vaciplerinde ancak şeriatla sabit olduğuna,

             9- Peygamber göndermenin caiz olduğuna ( yani Peygamber göndermenin Allah’a vacip olmadığına, fazl u kereminden dolayı gönderdiğine,)

            10- Hz. Muhammed Mustafa’nın Peygamberliğinin sabit ve çeşitli mucizelerle teyit edilmiş olduğuna inanmaktır.

          D. Dördüncü rükün, Hz. Muhammed’in Allah’tan getirdiği ve haber verdiği sem’i deliller hakkındadır, Bu rükün de on ana esas üzerine kurulmuştur.          

            1- Haşrın ispatı,

            2- Nekir ve Münker adlı meleklerin kabirdeki suali,

            3- Kabir azabı,

            4- Mizan,

            5- Sırat,

            6- Cennet’in el’an mevcut olması,

            7- Cehennemin hala mevcudiyeti,

            8- İmamet ahkamı,

            9- Sahabe-i kirâmın tertip üzere faziletleri,

          10- İmamettin şartları,  

  (İhyau Ulümi’d Din C.1 S.327 )

İmanın sahih ve makbul olmasının şartları

İmanın sahih ve makbul olması için üç şartın bulunması lazımdır.

a) İman ümitsizlik halinde olmamalıdır. Hayatı boyunca inan mamış, olan bir insanın yaşama ümidi kalmayıp, ölüme burun buruna geldikten ve cehennem deki yeri kendisine gösterildikten sonra iman etmesinin bir faydası yoktur.

b) İnanmış olan bir kimse, dinin kesin olan hükümlerinden herhangi birini inkar edici söz ve davranışlarda bulunmamalıdır. Mesela dini hükümlerden olduğu 

24-

kesin olan namaz, oruç, hac, zekat gibi hükmü inkar eden kimse Allah korusun -- imanını kayıp etmiş olur. Çünkü dinin hükümleri bir bütündür. Bunlardan birini inkar etmek hepsini inkar etmek demektir.

c) Dini hükümlerin hepsinin güzel olduğunu kabul etmeli ve bunların arasında bir ayırım yapmamalıdır. Dini hükümlerden her hangi birini beğenmemek veya zamana göre şöyle değil de şöyle olsa idi daha iyi olurdu demek imanın yok olmasına sebeptir.

İman bir bütün olup bölünme kabul etmez. Yani bazı emirleri kabul  edip bazısını kabul etmemek gibi bir lüksümüz yoktur. Yüce Allah bir ayetinde şöyle buyuruyor. “Siz bazı ayetlere inanıyor bazısına inanmıyor musunuz.”?  

Tasdik Eden ve İnkar Eden İnsanlar.

İman yönünden insanlar üç kısımdır.

a) Mü’min:   Allah’a ve Peygamberine inanan, peygamberin, Allah tarafından haber verdiği her şeyin doğru olduğunu yürekten tastik eden ve bu imanını dili ile de söyleyen kimsedir.

b) Kafir : İslam’ın iman esaslarını kabul etmeyen, yani Allah’a ve Peygamberine inanmayan kimsedir.

c) Münafık:   Allah’a ve Peygamberine, inandığını  söyleyip mü’min olarak göründüğü halde kalbi ile inanmayan, içi dışına uymayan, ve emanete hıyanet eden kimsedir.  

 İnancımız

İnancımız odur ki, iman: dille söylemek, beyni ve kalbi ile bilmek tastiketmek, ilahi emirlere göre amel etmektir.

İman : Taatla artar;  isyanla da eksilir.

İman : Bilgi ile kuvvetlenir; cehaletle de zayıflar.

İman: Yüce Hakkın verdiği başarı ile de, yerinde sabit kalır.

Yüce Allah buyuruyor.

“ Allah’ın ayetleri onlara okunduğu zaman, imanlarını artırır.”

( El- Enfal süresi Ayet 2 )

İmanın Hakikati

İmanın hakikati: ancak Allahü Teala’dan korkmağı, ancak O’nu sevmeği, ancak O’na ibadet etmeyi, ancak O’na tazim etmeyi, ancak O’ndan istemeği, icap ettirir ve kesin öyledir, 

25-

 Resulullah (s.a.v. )  buyuruyor.

“ Muhakkak ki, Allah dünya’yı hem sevdiğine hem de sevmediğine verir. İman ise onu ancak sevdiğine verir.”      (Hakim )

İmanın Elden Çıkmasının Başlıca  Sebepleri

1--Gayba iman etmek:

               İnanılacak şeylere Kur’an’ımızın bildirdiği şekilde görmüş gibi inanmaktır.

     2-- Gaybı ancak Allahü Teâlâ bilir, diye itikad etmek: 

(Cenabi Haktan başka hiçbir kimse gaybı bilmez. Ancak Allahü Teâlâ bazı Peygamberlere gaipten bazı şeyleri bildirmiştir.)

Gaipten dem vurmak ve gaipten söylenene inanmak küfürdür. Ayrıca falcılara fallara, nuskacılara dediklerine rast gelse bile inanmak asla caiz değildir.

Yüce Allah şöyle buyuruyor.

“ Kıyamettin ilmi ( ne zaman kopacağını kimse bilmez ) şüphesiz ki Allah’ın katındadır. Yağmuru (dilediği zaman, dilediği kadar) O yağdırır. Rahimler de olanı O bilir. Hiç kimse yarın ne kazanacağını ( başına neler geleceğini) bilmez. Hiç bir kimse hangi yerde öleceğini de bilmez.  Şüphesiz ki Allah her şeyi bilendir. her şeyden haberdardır.”( Lokman Süresi Ayet: 34)

3- Haramı haram bilmek :

Allahü Teâlâ ve Resulünün haram kıldığını haram kabul etmeyen Hak dini hak tutmayanların küfre dalmış oldukları muhakkak anlaşılır.

Yüce Allah şöyle buyurmuştur.

         De ki: “ Gelin size Rabbinizin neleri haram kıldığını ben okuyayım: O’na hiç bir şeyi eş koşmayın. Anaya babaya iyilik edin. Fakirlik endişesiyle çocuklarınızı öldürmeyin. Sizin de onların da rızkını biz veririz. Kötülüklerin ( zina benzeri büyük günahların) açığına da gizlisine de yaklaşmayın. ( kısas ve zina gibi şeylerden dolayı meşru) bir hak olmadıkça cana kıymayın. Allah bunu size haram etmiştir. İşte Allah, aklınızı başınıza alasınız diye bunları emretmiştir. El’ En’am süresi Ayet 151)

***

Ayrıca:  ayni sürenin 152. ve 153. ayetini de sizin incelemenizi tavsiye ederim.

26-

Süheyb ‘den rivayetle.

“ Kur’an’ın haram kıldığı şeyleri helal gören kimse Kur’an-a iman etmemiştir.”   ( Tırmızi, Sevabü’l Kur’an: 20 )

4- Helali Helal bilmek :

  Dinimize göre,  helali helal bilmek de imanın bekasının sebeplerindendir. Her ayet gibi, şu ayete de çok dikkat etmek gerekir.

Yüce Allah şöyle buyuruyor.

“Dilleriniz, Yalana alışmış olduğu için, her şeye; “ şu helal dır, bu haramdır” demeyin.” Çünkü Allah’a karşı yalan uydurmuş olursunuz. Allah’a yalan uyduranlar ise, asla kurtulamazlar.” ( En-Nahl Süresi Ayet:116) 

5- Azaptan daima korkmak ve kendini azâptan kurtulmuş saymamak.

    Allahü Teâlâ’nın dünya ve ahiretteki azabından ancak dünya nimetlerine aldanıp ahiretini kayıp edenler emin olur. Bu manaya göre dünya nimetlerine aldanıp Rabbin azabından korkmamak dünya belasına uğramağa ve ahiret nimetlerini kaybederek ebedi azaba düşmeğe sebeptir.

     Cehenneme yalnız bir kişi girecekmiş dense acaba ben olmayayım diye korkmalı ve ona göre hareket etmelidir.

     Allahü Teâlâ’dan korku artıkça O’na yakınlık çoğalır. Cenabi Hak iki korkuyu iki emniyeti bir araya toplamaz, dünyada Allahü Teâlâ’dan korkarsa, ahirette onu korkutmaz

6- Cenabi Hakkın rahmetinden asla ümidi kesmemek: 

   Yüce Allah Kur’an-ı Kerim’de,

  “ Çünkü kafirlerden başka hiç kimse Allah’ın rahmetinden ümit kesmez.” Buyuruyor.                                                 ( Yusuf Süresi Ayet:87)

Ayrıca Bak. Beşince maddeye )

İmanın Muhafazası :

İman iyi amellerle muhafaza ve kötü amellerle kaybedilir. İyi amellerle kalp nurlanır, günahlarla da kalp de manevi noktalar peyda olup bunlar çoğaldıkça kalp kararır. Ayrıca, Rabbi Teâlâ’yı anmak ve hakkı söylemekten başka ( boş ) sözler kalbi katılaştırır. Bu da Rahmet ten uzaklaşmaya sebep olur. ( 1-İhyau Ulumi’d Din -  2-Tenbihül gafilin,3- Amentü Şerhi  )

Muhammed bin Ali’den rivayetle; Hadis No: 3105

“ İman ve amel iki arkadaştır. Her biri ancak diğeriyle ayakta durur.” 

27-

 ( İbni Şahiri’den, ve C. Sağir C. 2. S. 787 )

                Ebu Hüreyre (r.a.) der ki: Resulullah (s.a.v.) :

            “ İmanınızı tazeleyiniz.” Buyurdu.

            “ Ya Resulullah İmanımızı nasıl tazeleyeceğiz?”

            “Lâ ilâhe illal-lah’ı çok söyleyiniz.” buyurdu.

( Ahmed ve Teberani rivayet etmişti. Ahmed’in isnadı “ Hasen”dir.                                           

Ebu Hüreyre’den rivayetle, Hadis No: 8747

“ İmanın tadına ermek isteyen kimse, insanları sadece Allah rızası için sevsin.”    (Müsned 2/520. Cemüs’s-Sağir 4/1570 )

Öncelikle bir ayetle konuya başlayalım. Yüce Allah buyuruyor.

“Allah (varlığını ve birliğini ortaya döken sayısız delillerle) kendisinden başka İlah olmadığını ( tüm kainata ) bildirdi. Melekler (peygamberlere tebliğ ederek ) dini hükümlerde adalet ve doğruluktan ayrılmayan alimler de ( insanlara bildirerek)  Allah’tan başka ilah olmadığına şahadet ettiler.  Allah’tan başka ilah yoktur.  ( Al’i İmran S. Ayet:18)

Yüce Allah  Teala buyuruyor.

“ Peygamber, Rabb’ından ne indirildiyse ona iman getirdi. Mü’minlere de her biri Allah’a, meleklerine kitaplarına ve Peygamberlerine; peygamberlerin den hiç birinin arasını ayırmayız diye “ iman getirdilerve şöyle dediler. Duyduk ve itaat ettik  Ey Rabbimiz, bağışlamanı dileriz. Dönüş ancak sanadır.”    Sadakalullah

            HÜVE’LLAHÜ’LLEZİ LA İLAHE İLLÂ HÜ

            Manası: O öyle Allahü Teâlâ’dır ki; en büyük sevgi ve ta’zim ile ibadet olunmaya layık O’ndan başka hakiki Ma’bud (ilah) yoktur.

Yüce Allah Teâlâ’dan başka her neye tapınırsa hepsi bir hiçtir.

            Çok, çok  yazıklar olsun öyle kimselere ki, onlar  bir hiç iledir.

                                  ---------------------------------------------

28-

            A L L A H   Celle celâlühü

            Ma’nâsı :  (Çok öz olarak)

            Hakiki ( gerçek) ve mutlak( kayıtsız şartsız) olarak “ VAR ” ve “ BİR “ olan; eşi benzeri ve ortağı asla bulunmayan Yüce Rabb’imizin  has (özel )ve en büyük ism-i şerifidir.

            Yüce Yaratanımızın;  diğer isimleri O’nun fiilleri, sıfatları tecellileri ile ilgilidir.

            “Allah” lafza-i Celâli, diğer mübarek isimlerinin delalet ettiği bütün vasıfları ihtiva eder. ve “ Vâcibü’l – Vücüd “ olan Yüce Rabb’imizin İsm –i  A’-zam  ( en büyük ad)ı olduğu hususunda ulemanın ittifakı vardır.

Yüce Allah bu hususta şöyle buyuruyor.

            “ Allah’ın ismini taşıyan (adaşı olan) başka birisini bilirmisiniz.” ( Meryem S. Ayet 65)

            “ ALLAH “ lafza-i Celâli;  Kur’an-ı Kerim’de diğer mübarekisimlerinden çok olarak 2800  kere zikredilmiştir. Sonra 960 kere ile “               “ Rabb “ ism-i şerifi gelir. Bunlardan sonra, en çok zikredilenler sırasıyla “ Rahman”,  “ Rahim,“   ve “ Malik “ ism-i şerifleridir.  ( Duaların Esrarı Sayfa 86-89)

Yüce Allah’ın ismi okunurken veya her hangi bir sohbette mübarek adı geçerken yalnız ALLAH, dememiz saygısızlıktır. ALLAH CELLE CELALÜHÜ demeliyiz

Anlamı:  “ Allah, Yüce ve aziz olsun ”demektir.

Veya    ALLAH  TEÂL  dememiz gerekir. bunun anlamı da,  “ALLAH Yüksek olsun. (Yüce Olsun )”

29-

            “ALLAH ” ism-i Şerifi Halk Sözlük teriminde anlamı ise;

Kainatı yaratan Vücüd-i mutlak, Rab, Mevla, Hüda,  (İlah, mabud )                                                                                                                                                                                                                                                

,                                                                                                                                         ( Hayat Büyük Türk Sözlüğü s.44 )

Diyanettin Ansiklopedisinde ise,                   

            “ ALLAH “ varlığı zorunlu olan ve bütün övgülere layık bulunan “zattın “ adıdır.

             ( Tehenevi “el- ulühiyye” md ) tarifteki “varlığın zorunlu olan” kaydı, ALLAH’ın  yokluğunu düşünülemeyeceğini var olmak için başka bir varlığın desteğine muhtaç olmadığını ve dolaylı olarak O’nun kainatın yaratıcısı ve yöneticisi olduğunu ; “ bütün övgülere layık bulunmaktadır.”(Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi 2/471)              

            ALLAH‘IN  VARLIĞI

            Übey ibnu Ka’b (r.a.) anlatıyor. Müşrükler Hz. Peygamber (aleyhisselatu vesselam(‘e:

            “Rabbini bize tavsif et ( tanıt ) !” dediler. Bunun üzerine İhlas süresi indi.

            Bismillahirrahmanirrahim.

            “Ey Muhammed! ( Allah’ın nasıl bir varlik olduğunu bize açıkla diyen kureyş’e) de ki: O, Allah bir tektir. ( Eşi ortağı yoktur.

            Allah samed’dir. Her yarattığı (ona muhtaç olduğu) eksiksiz bir varlıktır.

            O ( hiç kimseyi)  doğurmamış ve (hiç kimse tarafından) doğrulmamıştır. ( çünkü o ezeli ve ebedidir. Ve her noksanlıktan münezehtir.)

            Hiç bir şey ona denk değildir.( İhlas süresi Ayet 1.2.3.4. )

            Başka bir ayette Yüce Allah şöyle buyuruyor.

            “ Rabbin kullarının suçlarından haberdardır. Onları hakkıyla görücüdür, bu yeter.”(El- İsra süresi Ayet: 17 )

             Ebü Musa (r.a.) rivayet ediyor. Hadis No: 51

            “ Size müjde veriyorum. Siz de sonra gelenlere müjde verin ki, Allah’tan başka ilah olmadığına samimi olarak şahitlik eden kimse Cennete girecektir.”  (Müsned, 4/ 402,411 ve Camiü’s- Sağir 1/37)     

Yüce Allah buyuruyor.

            “ Ey Habibim! De ki: “ Size işitmeniz için kulak, görmeniz için göz veren, duyup anlayabilmeniz için bir kalp vererek sizi yaratan Allah’dır.

(böyle olduğu halde) O’na çok az şükrediyorsunuz, 

30-

            İbni Ömer (r.a.) Peygamber Efendimiz. (s.a.v.) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir. Hadis No: 1376

            “ Günahların en büyüğü Allah hakkında sü-i-zan etmektir.”

( Deylemi’nin Müsnedü’l firdevsinden, ve Camiü’s-Sağir 1/372)

            Ebu’d- Derda’dan (r.a.) rivayetle Hadis No: 6006

            “ Yüce Allah Teâlâ şöyle buyuruyor: “ Benim cin ve insanların durumu çok acaiptir. Ben yaratıyorum, başkasına kulluk yapıyorlar. ben rızık veriyorum, başkasına şükrediyorlar.” ( Beyhakinin Şi’bü’l-İman’ından ve Camiü’s-Sağir 3/1269)

Yütce Allah buyuruyor.

( Habibim onlara) de ki: Arz ve ondaki bütün varlıklar kimin biliyormusunuz?”

“ Allah’ın dır.” Diyecekler. “ O halde iyi düşünüp ibret almaz mısınız.? “ de

Yine de ki: “ O’ yedi göğün Rabbi ve o büyük arşın sahibi kimdir? “

“Allah’dır,” diyecekler.  “ O halde Allah’tan korkmaz mısınız?  (başkalarına tapınırsınız.) de.     

De ki: “ Her şeyin hükümranlığı elinde bulunan, daime himaye eden ve himaye ye asla muhtaç olmayan kimdir?  biliyorsanız söyleyin”

“ Allah’ındır. “ diyecekler. “Öyle ise nasıl aldatılıyorsunuz. )batıl peşinde koşuyorsunuz) de.  ( El Mü’minun süresi Ayet: 84.85.86.87.88. )

Başka bir ayette:

“ Şüphesiz ki Ben Allah’ım, Benden başka hiçbir ilah yoktur. o halde bana ibadet ve beni anmak için namaz kıl.” ( Tâ-ha süresi ayet: 14 )

Başka bir ayete ise.

“(Ey Muhammed! ) Kullarıma benim çok bağışlayan çok merhamet eden olduğumu, azabımın da elem dolu azap olduğunu bildir.”(Ayet:15/49-50)

Başka bir ayette:

“ Hiç O’nun bir adaşı olduğunu biliyormusunuz.? “ Ayet 19/ 65 )

Adamın biri Namaz kılan bir çocuğu görür, kendisine şöyle bir soru sorar.

Çocuğum:  Allah nerededir? bunu bana söyle sana on lira vereceğim!

Çocuk şöyle cevap verir:    Amuca : Sen iyi misin, Allah nerede yoktur sen bana söyle ben sana beş bin lira vereceğim der.

31-

ALLAH’A İNANMAK

Konuya öncelikle bir ayetle başlayalım. Yüce Allah şöyle buyuruyor.

“ İlahınız bir tek ilahtır. O’ndan başka ilah yoktur. O, Rahman’dır. Rahimdir.” ( Bakara  Süresi Ayet 163 )

  İmanın birinci şartı olan;

Amentü Billahi :

Açıklaması :   “Ben Allahü Teala’ya iman ettim; İnandım; kalbimle, beynimle tasdik dilimle ikrar ettim.” Demektir.

Kur’an ışığındaki kitabımdan konuyla ilgili yalnız bir beşlik mısra şiir okuyalım mı?

Allah’ım ne yüzle senin huzuruna geleceğim,

Elim boş defterim günah dolu ne yapacağım,

Af edileceğimi bilsem, sevincimden hep ağlayacağım,

Ey Yüce ALLAH ’ım sana ve Resulüne gönülden inanıyorum,

Bizi af et Esma-i Hüsna’daki doksan dokuz adına sığınıyorum.

Bilindiği gibi mütasavvıflar kesin bilgiyi üç derecede toplarlar.

1-  İlmel yakin : Denilen Türk- İslam mütesavvıflarının Türkçe tabiriri ile “ biliş” derecesidir.

2--Aynelyakin : denilen “ Görüş “ derecesidir

.

3--Hakkalyakin denilen  “ Oluş “ derecesidir.

            İsterseniz bu çok önemli konuyu birazcık örneklerle Tefekkür ederek açalım!

1-“ İlmel yakin “  çok uzaklarda bir duman görüyorsunuz, siz buna “ İlmen yakinsiniz yani inanıyorsunuz ki” oradan duman çıktığına göre mutlaka ateş de vardır. gözüken köye kılavuz istemez kimse bunu inkar de edemez hani bir ata sözü var ateş olmayan yerde duman çıkmaz bu bir  “ Biliş / bilgi “ derecesidir yani nasıl bütün “ Kainat haykırıyor beni bir yaratan var ben kendi kendime oluşmadım haykırıyorsa,” tabiri caiz ise, “ Duman da uzaktan da olsa burada bir ateş var yangın var diye haykırıyor biliş-i “mize bilgimize sunuyor. 

32-

            2—Aynel yakin,  bu da görüş yukarıda belirtildiği gibi görüş derecesidir. hani bazı insanlar ben gözümle görmezsem inanmam, işte dumanı “ gözümüzle gördük“ ama ateş olup olmadığını öğrenmek için, olay yerine gitmemiz lazım, olay yerine gittik evet gözümüzle gördük buna da “Aynelyakin “ aklımızla ve gözümüzle şahit olduk ki, “ burada bir ateş var ki duman da var.”  ateş olmasaydı duman da olmazdı,

            3--Hakkalyakin, bu bir  “ Oluş “ derecesidir, yani dumanı gördük, ateşi de gördük emin olduk ki ateşte var ateş’e yaklaştık, elimizi ateşe dokundurduk, “Ateş elimizi yaktı, ve tam emin olduk ki, birisi buralarda taşlarla ocak yapmış ağaçlar / odunlar toplamış ateş yakmış , ihtiyaçlarını gidermiş ve o “ OLUŞ’an  “ateşten hala dumanlar çıkıyor ve olay yerinde ateşte mevcuttur.

O adam, ocak yapmasaydı  odun toplayıp, ateş yakmasaydı, ne duman olurdu ne ateş olurdu, ne de ocak

Bilindiği gibi bütün kainatı Allah-u Teâlâ yarattı,  “ Allah Teâlâ olmasaydı, Kainat da olmazdı biz de olmazdık ve hiçbir varlık da olmazdı.”

En doğrusunu Allah Teâlâ bilir.

Biliyorum konuyla ilgili kalbimden geçeni tam izah edemedim, konu çok derin farkındayım eksikliklerim varsa bilgi ve katkılarınızı bekliyorum meyil çekin eksiklerimi gidereyim. Allah Teâlâ sizden milyar defa razı olsun,

            Başka bir pencereden de bakarsak

 Bu üç dereceyi sırasıyla Allah Teâlâ’yı bilmek, O’nu tanımak O’nun sevgisi içinde kendi benliğini yok etmek diye açıklamak veya bu dereceleri “ İlim, İrfan, aşk” diye vasıflandırmak da mümkündür.( Allah vardır ve Birdir.kitabından 31)

             Yüce Allah Buyuruyor.

“ De ki: kalbinizdekini gizleseniz de, açığa vursanız da Allah bilir. O, göklerde ve yerde ne varsa hepsini bilir. Ve gücü her şeye hakkıyla yeter.”  ( Al’i İmran Süresi Ayet: 29

Yunus erme’nin bir şiirinde

Yücelerden Yücedir.

Kimse bilmez nicedir.

Mevlana Hz. leri şöyle buyurmuştur.

            İnsaf et, saman çöpü bile rüzgar esmedikçe hareket etmez ise koskoca dünya bir güç olmadan kendi kendi kendine nasıl hareket edebilir.  

33-

ALLAH TEÂLÂ ’ IN  SIFATLARI

Yine konuya bir ayet ile başlayalım. Yüce Allah şöyle buyuruyor.

“Eğer yerde ve gökte Allah’tan başka tanrılar bulunsaydı yer ve gök kesinlikle bozulup gitmişti. Demek ki, Arş’ın Rabbi olan Allah, onların yakıştırdıkları sıfatlardan münezehtir.”  Enbiya Süresi Ayet:22 )

Allah Teala sıfatlarıyla bilinir ve tanınır. Kur’an-ı Kerim. Allah’ın sıfatlarını bildirmektedir. Çünkü Allah’ın zatını anlayıp kavramamız mümkün değildir. Zaten Yüce Allah bununla da bizi yükümlü tutmamıştır.

Yüce Allah’ın sıfatları, zati ve subüti olmak üzere iki kısımdır. Bunların altısı zati sıfatlar, sekizi de subüti sıfatlardır ki, toplam on dörttür.

SIFATI ZATİYE 6 dır.

Bunlar, Vücut, kıdem, beka, vahdaniyet, muhalefetül lilhavadis, kıyam, binefsihi. Bu sıfatları tek, tek araştırıp açıklamaya çalışalım.

Vücut : Var olmak demektir. Allah vardır ve varlığı zatının gereğidir. Bu itibarla Cenab-i Hakka “ Vacibu’l-vucüd denir. Allah, var olmakla ve varlığını devam ettirmekte hiçbir şeye muhtaç değildir.

Kıdem : Allah kadimdir, yani varlığının başlangıcı yoktur. şu zaman yoktu da ondan sonra var oldu denemez. Varlığın başlangıcı olan bizleriz. Allah ise, hiçbir şey yokken yine var idi.

Beka: Allah’ın varlığının sonu olmamasıdır Allah bakidir.Mesela biz, bir süre sonra yok olacağız, Allah’tan başka her şeyin belli bir süre sonra varlığı sona erecektir. Allah ise hiç ölmeyecek ve her zaman var olacaktır, nitekim Yüce Allah Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyurmuştur.

“ Allah’la beraber başka bir ilaha tapma. O’ndan başka hiçbir ilah yoktur. O’nun zatından başka her şey yokluğa mah kümdür. Hüküm ancak O’ nundur. ve siz hep O’na döndürüleceksiniz.” (Kasas Süresi Ayet: 88 )

Vahdaniyet:  Allah birdir. Kur’an-ı Kerim’in en kısa sürelerinden bir olan “ihlas “ süresi açıklaması konunun başlangıcı olan üstte yazılmış- tır. Tekrar, okumanızı tavsiye ederim.

Allah, zatında birdir cüz ve parçası yoktur. sıfatlarında birdir, benzeri ve dengi yoktur. işlerin de birdir. Eşi ve benzeri yoktur.

Muhalefetü’n li’l-havadis : Yaratılmışlardan hiçbir şeye benzeme- mek demektir. O her şeyinde benzersizdir.  Azadan, avretten, doğmaktan, doğurmaktan, 

34-

yemekten içmekten, giyinmekten, uyumak tan münezzehtir. Yüce Allah Kur’an-i Kerimde şöyle buyurmuştur.

“ Allah hiçbir şeye benzemez. O, işiten ve görendir.” ( Şüra Ayet 11 )

Kıyam binefsihi : Allah zatıyla kaimdir. Varlığı zatının gereği olup haşa, başkasından değildir. Zamandan mekandan,cihetten ihtiyaçtan beri olmak manasındadır. Rabbimiz her şeyin fevkindedir.

Subüti Sıfatlar.

Allah Teâlâ’nın subuti sıfatları da şunlardır.

Hayat: Allah hakiki ve ezelli hayat ile diridir. Her canlıya O, hayat vermektedir. Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyurmuştur.

“ Allah, O’ndan başka ilah olmayan, diri, her an yaratıkları görüp gözetendir.”                                                         

( Bakara Süresi Ayet: 255 )

İlim : Bilmek demektir. Allah yerde ve göklerde olan her şeyi bilir. Hatta insanların gönüllerinde sakladıklarını da bilir. O’nun bilmediği hiçbir şey olmaz. Kainat ve kainatta olan her şey yokken onların hep sini, nasıl ve ne zaman olacaklarsa öylece hepsini bilir. O’nun bilmesi kulların bilmesi gibi değildir. O’ zifiri karanlık kapkara bir taş üzerinde yürüyen simsiyah bir karıncayı ve onun ayak izlerini dahi bilir ve görür. Kalplerin düşüncelerine kalpte gezen tüm niyetleri  ve en gizli hareketleri bilir. Hiçbir zaman İlmine son yoktur. dalgınlıktan ve yanılmak tan münezzehtir.

Hz. Ali (r.a.)şöyle buyurmuştur. “ İlim Rütbelerin en yücesidir.”

İlim bilmektir.bilmekten maksat da Alemlerin Rabbı’nın varlığını, birliğini ve ondan başka varlık sahibi bir zat bulunmadığını anlamaktır.

Peygamber Efendimiz bir hadisinde şöyle buyurmuştur.

“ Bütün ilimler ve hikmetler dört kitapta toplanmıştır. Dört kitabın sırrı Kur’an ’da toplanmıştır. Kur’an’nın sırrı Fatiha da toplanmıştır. Fatihanın sırrı Besmelede toplanmıştır. Besmele’nin sırrı da Be harfinin altındaki noktada toplanmıştır.”  (Allah vardır ve birdir. 33 )

Semi: İşitmek demektir. Allah. Her şeyi uzaklık ve yakınlık söz konusu olmadan ne kadar uzak olursa olsun, ne kadar gizli olursa olsun, fark etmez o semi’dir işitir. Hatta içimizdeki fısıltıları da işitir. İşitmek için kulağa ihtiyacı yoktur. 

35-

Basar : Görmek demektir. Allah yerde ve göklerde olan her şeyi görür. O şeyin uzakta ve yakında olmasıyla kapalı- açık aydınlık ve karanlık, küçük veya büyük olması fark etmez. Bizim ve tüm varlıkların nerede ne yaptıklarımızı varıncaya kadar her şeyi görür görmek için bizim gibi göze muhtaç değildir.

İrade : Dilemek demektir. Allah diler ve dilediğini yapar. Dilediği her şeyi yapmakta güçlük çekmeyeceği gibi bir yardımcıya da muhtaç olmaz. Allah Teala iradeyi külliye sahibidir.

Eğer O’nun Tevfik ve rahmeti olmasa hiçbir kul isyandan kaçamaz. Yine O’nun dileme ve iradesi olmasa hiçbir kul itaata güç yettiremez eğer tüm insanlar, cinler, melekler ve şeytanlar bir araya gelip de kainattaki bir zereciği yerinden oynatmak veya hareketine mani olmak isteseler O’nun irade ve dilemesi olmadan bu hususta kesinlikle aciz kalacaklardır. Böylece her şey bu ezeli irade doğrultusunda ne bir saniye önce nede bir saniye sonra olmamak şartıyla kendileri için belirlemiş zamanlarda gerçekleşir.

Bütün bunları yaparken de Allah Teala için düşünme ve zaman harcama söz konusu değildir. İşte bu sırra binaen hiçbir durum Allah’ı meşgul edip başka şeylerden gafil kılamaz. Sonuç olarak   Her şey onun dilemesi iledir. O’ dilemez ise hiç bir şey olamaz. Konuyla ilgili Yüce

 Allah Kur’an-ı Ke’rim de şöyle buyurmaktadır.

“ Allah , bir şeyi dilediği zaman O’nun buyurduğu sadece o şeye  “ol “ demektir. Hemen olur.”

Kudret ; Allah Teala’nınHer şeye gücü yeter.Güç yetmeyeceği zorlanacağı hiçbir şey yoktur. 

     Allah Teala diridir. Kadir’dir. Cebbar’dır. Kahhardır. Onun hiçbir kusuru aczi olamaz. O’nu uyuklama ve uyku tutmaz. Fanilik ve ölüm O’nun hakkında mevzubahis değildir. O, mülkün, melakütün, izzet ve ceberütün sahibidir. Hakimiyet, güç yaratmak ve emretmek yalnızca O’na aittir. Bütün yaratıklar O’nun emri altında ve kudret elinde bulunmaktadır. Bütün varlıkları O var etmiştir. Onların yaptıklarını da kendisi yaratmıştır. Rızık ve ecelleri tektir eden O’dur.

Taktir buyurdukları saymakla bitmez, ilminin sınırı yoktur.

Kelam: Söylemek demektir. Allah Teala, harf ve sese muhtaç olmadan söyler. Kur’an-ı Kerim ve diğer semavi kitaplar O’nun sözüdür. Allah Teala Peygamberlere ve meleklere istediğini söylemiş ve duyur muştur. Kelamına nihayet yoktur.

Allah Teala konuşur ve bununemreder, nehyeder, vaad ve tehditlerde bulunur. Ancak onun konuşması zati ile kaim, kadim ve ezeli olup, yaraıkların konuşmasına benzemez. Bu bakımdan O’nun konuşması hava titreşimlerinden veya cisimlerin çarpışmasından meydana gelen ses ile olmadığı gibi dudakların kapanmasıyla veya 

36-

dilin hareket etmesiyle meydana gelen harflerle de değildir. Kur’an, Tevrat, İncil ve Zebur Peygamberlere gönderdiği semavi kitaplardır.  

Tekvin: Yaratmak demektir. Kainatı ve kainattaki tüm varlıkları yaratan yaşatan besleyip büyüten O’dur. O’ndan başka yaratıcı yoktur. her şeyi O yaratır. Hiç kimse hiçbir şey yaratmağa kadir değildir. Allah Teala yaratmadıkça dilemedikçe hiçbir şey olmaz. 

( Diyenit İşleri Başkanlığı yayınları İslam İlmmmihali ve yeni Amentü Şerhibüyük ilmiha ve İhyau-Ulümi’d Din kitaplarından faydalanılmıştır.)  

                                                *

Hasan Basri diyor ki:

bir gün bir adam bana, “sen Mü’min misin ?” diye  sordu. Ben de dedim ki, İman iki kısma ayrılır,

a) Kısa ve öz iman;

b) Ayrıntılı ve olgun iman.

Sen hangisini soruyorsun?  Eğer kısa ve öz imanı yani Allah’a meleklerine, kitaplarına peygamberlerine, ahiret gününe, Cennet ve Cehennemin hak olduğuna, dizilmenin gerçekleşeceğine, sorgu suale çekileceğimize ( kadere hayre ve şerre) dair imanı soruyorsan ben mü’minim. Yok eğer, “ Gerçek müminlerin yanında Allah’ın adı anıldığı zaman kalpleri ürperti ile dolar.” Diyen ayetteki olgun imanı soruyorsan Allah’a and olsun ki, olgun ve coşkun bir iman taşıyıp taşımadığımı bil miyorum.

Yüce Allah buyuruyor.

“Gerçek müminlerin yanında Allah’ın adı anıldığı zaman kalpleri ürperti ile dolar: “  ( Enfal Süresi Ayet 24 )

***

            Peygamber Efendimiz Salat ve Selam üzerine olsun, şöyle buyuruyor.

            “ Mü’minin kalbi Allah korkusu ile ürperince rüzgara tutulan ağacın yaprakları nasıl dökülürse günahları öyle dökülür.” ( Tenbihü’l- Gafilin 511 )

                                                                                            ***

            Zamanın akıp gitmesiyle Allah zeval bulmaz! ( yani haşa yaşlanmaz, ömründen bir şey eksik olmaz.)

****************************************************************

            “O, ( Her şeyden evveldir. Ve de ( her şey helak olduktan sonra O’ kalacak.) ahirdir. ( Varlığı sayısız delillerle) zahirdir. Ve ( akılların idrak edemiyeceği zatı ile) gizlidir. O, Her şeyi bilendir.”  ( Hadid Süresi Ayet 3 )                                                                                

            Tenzih :

            Allah suretlenmiş bir cisim olmadığı gibi, takdir ve tahdid edilmiş bir cevher de değildir. O, ne takdire ve nede taksimde hiçbir cisme benzemez. Cevher olmadığı 

37-

gibi, cevherlerin merkezi de değildir. Araz olmadığı gibi arazların bulunacağı yer de değildir. O, hiçbir mevcud da,  O’na benzemez. ( İhya-i Ulüm’d- Din 1/29l )

            Yüce Allah buyuruyor.

            “ O, göklerin ve yerin yaratıcısıdır. Size kendi cinsinizden eşler kılmıştır. Davarlardan da çiftler… sizi bu tarzda yaratıp üretiyor.

            O’nun benzeri yoktur. O, Semi’dir. ( bütün söylenenleri işittir.) Basirdir. ( bütün yapılanları görür.” )     ( Şüra Suresi Ayet: 11 )

                                                                                              ***

            Bu sıfatlar Allah’tan başka kimde bulunur? Haşa hiç kimsede bulunmaz. En üstün yaratık olan insandaki yetenekleri insana veren yine  O’dur. Bunun için insan oğlu yalnız O’na ibadet etmek ve her şeyden daha çok O’nu sevmek durumundadır.

                                            ----------------------------------

38-

            ALLAH TEÂLÂ SEVGİSİ

            Bunu bilmeliyiz ki,

            “ Allah’ı sevmek ve Allah için sevmek sevgilerin en yücesidir.”

         Annemizi- babamızı severiz. Çünkü onlardan ilgi ve sevgi görmüş, şefkat ve merhamet kanatları arasında büyümüşüz. Bizi büyütmede ve hayata hazırlamada hiçbir fedakarlığı esirgememişlerdir. Bu hizmetleri için onları çok severiz.

Ayni zamanda eşimizi ve çocuklarımızı da çok severiz onlar bizim birer parçalarımızdır, aile fertlerimizdir. Onların geçimini sağlamak için nice fedakarlıklar yaparız. Babamız ve annemizin bize yaptıklarını bizde eşimize ve çocuklarımıza yapıyoruz, bu nedenle onları da çok severiz.

Allah’ı niçin sevmeliyiz ?

Şimdi düşünelim: Bizi yaratan ve bize sayısız nimetler veren kimdir? Bizi akıl ve düşünce gibi çok üstün yeteneklerle donatan, kusursuz yaratan ve diğer varlıkları hizmetimize veren kimdir? Hiç şüphe yok ki, Allah Teala’dır. Rahman süresinde tam otuzbir defa Yüce Allah Kur’an-ı Kerim’de Yüce Allah’ın hangi nimetlerini inkar edebilirsiniz.” Buyuruyor. başka bir ayette, Yüce Allah’ın size verdiği nimetleri saymakla bitiremezsiniz. buyurmaktadır.verdiği bütün bu nimetleri insan oğluna lütf eden Rabbimiz’dir, O halde en çok sevgiye, saygıya layık olanda O’dur. Bunun için O’nu her şeyden daha çok sevmeliyiz.

Allah’ı sevmek, O’nu bilmeye tanımaya bağlıdır. Çünkü insan ancak bildiğini ve tanıdığını sever. Bunun için, Allah’ı sevenler ancak O’na gerçek inananlar, gerçek tazim gösterenler ve  gerçek bilenlerdir, tanıyanlardır.

On dakika ferdi olarak kafamızı avucumuza bırakıp biraz tefekkür edelim.

Yüce Allah Teâlâ bize ne büyük nimetler bahş ettiğini, bizi bir pis kokulu bir damla su iken bizi bu hale getirdi ve en şerefli varlık etti. Sayılması imkansız nimetleri bizlere ihsan etti bizlerde O’nu sevmesek O’na kulluk görevimizi yapmasak bütün emir ve tasfiyelerine uymasak en şerefli varlıkğın tam tersi oluruz. 

Peygamber Efendimiz (s.a.v. buyuruyor.

“Size gıda olarak vermiş olduğu ( ve tüm ) ni’metlerinden dolayı Allah’ı seviniz. Beni de Allah için seviniz.  (Süfyan. İhyâ-i Ulüm’id-din 9/ 352 )

Yüce Allah sevgide ortak kabul etmiyor.

A.Kadiri Geylani’nin Gunyet’üt Talibin kitabının 727-728 sayfasında şöyle buyuruyor. 

39-

İbrahim (a.s)  oğlunu sevdi; onu kurban etme imtihanına tutuldu.

Yakup (a.s.) oğlu yusufu sevdi; kırk yıl onu kaybetti. onun ayrılık imtihanına tabi tutuldu.

Resulüllah (s.a.v.) Efendimiz dahi, Hazreti Hasan’ı ve Hazret’i Hüseyin’i sevdi: kalbden onlara karşı bir bağlantı kurdu. Bunun üzerine Cebrail geldi; Resulüllah (s.a.v.) Efendimize şu haberi verdi:

Onlardan biri zehirlenecek; diğeride şehit edilecek..

Ta ki: Sevilen Zattan başkası sevilmeye..

Yüce Allah buyuruyor.

( Habibim de ki )“ Eğer babalarınız, oğullarınız, kardeşleriniz, eşleriniz, yakınlarınız, elinize geçirdiğiniz mallar, durgunluk olmasından korktuğunuz alış veriş, hoşlandığınız evler, size Allah’tan O’nun Peygamberinden ve O’nun yolundan cihad’ dan daha sevgili ise artık Allah’ın emri gelinceye kadar bekleyin.  Allah fasıklar topluluğunu doğru yola sevk etmez.” Et- Tevbe Süresi Ayet: 24  

Peygamber Efendimiz bir hadisi şerifinde şöyle buyuruyor.

“ “ Bir kimse de (tam olarak) üç özellik bulunursa imanın tadını duyar.

1- Allah ile Peygamberi kendisine ve başkalarından daha sevgili olmak,

2- sevdiği kimseyi yalnız Allah için sevmek,

3- Allah onu küfürden kurtardıktan sonra tekrar küfre dönmekten ateşe atılacakmışçasına hoşlanmamak.”  Buhari, İman 9 : Müslim, İlim, 15 .)

Bu ayeti ve hadisi şerifi yazınca, “ Allah’ım Yalnız Sensin—Sen ” şiir  kitabımdan bir dörtlük hatırladım. Okuyalım mı.?

Her hangi bir şeyi Allah’tan fazla çok seviyorsan bu şirke eşittir. ,

Bu sevgi, eş, para, çocuk, ev, makam olabilir, dikkat etmek gerekir,

Kibri, havayı kalbinden at, mütevazi ol, kalbin mutmain olacaktır.

Her türlü gizli ve aşikar şirkten ve günahtan sana sığınıyoruz Ya Rabbi. 

                                                   *

Her iyiliğin başı Allah’ı sevmektir. Dünyada mutlu hayat, ahirette cennetin sonsuz nimetleri bu sevgi sayesinde elde edilir.

Allah’ı sevmek, O’nu bilmeye ve tanımaya bağlıdır. Çünkü insan, bildiğini ve tanıdığını sever.

Bir İslam büyüğü olan Hasan Basri ‘nin “Rabbini bilen O’nu sever.” Bu sözü ne kadar güzeldir. Allah ona binlerce defa Rahmet eylesin.

Yüce Allah’u Teâlâ şöyle buyuruyor.

“ Allah onları sever, onlar da Allah’ı severler.” ( El-Maide süresi: Ayet 54 )

***

40-

Allah’ı nasıl sevmeliyiz?

Allah’ı seviyoruz demek yeterli değildir. Bunun bir belirtisi olmalıdır. O da gönderdiği Kur’an-ı Kerim-e ve görevlendirdiği son peygamber Hz. Muhammed s.a.v.’e uymaktır. O’nun izinden gitmek ve güzel ahlakı ile ahlaklanmaktır. Bu ayni zaman da Allah’ın emirlerine uyup, yasaklarından da sakınmak demektir.

ALLAH’IN RIZASI VE SEVGİSİ SÜNNETE UYMAKLA ELDE EDİLİR.

Bir mü’minin en büyük ideali kendisini Allah’a sevdirmektir. Yani O’nun rızasını kazanmak, gazabından korunmak, Aslında kılınan namazlar, tutulan oruçlar, verilen zekat ve sadakalar, yapılan hac farziyatı ve işlenen her çeşit hayırlar, hayır yolunda tüketilen bütün nefesler tek gayeye bakar:

Allah sevgisini kazanmak, kaydedeceğimiz şu ayet bunun tek yolu olduğunu gösterir: Resulüllah (aleyhisselâtu vesselâm ) ‘ın sünnetine uymaktır işte ayet.

Bu konuda Yüce Allah Kur’an-ı Kerimde şöyle buyuruyor.

“ Ey Muhammed, de ki, Allah’ı seviyorsanız bana uyun ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Allah çok bağışlayıcı, çok merhamet edicidir.

De ki, Allah’a ve Peygambere itaat edin. Eğer yüz çevirirlerse, şüphesiz Allah kafirleri sevmez.”    ( Ali İmran Süresi Ayet: 31. 32 )

***

Demek ki insanın, sadece Allah’ı seviyorum demesi yeterli değildir. Allah sevgisinin alameti, Kur’an sevgisidir, Allah ve Kur’an sevgisinin alameti, Peygamber sevgisidir.  Peygamber sevgisinin alameti, sünnet (hadis) sevgisidir. Sünnet sevgisinin alameti ahiret sevgisidir. Ahiret sevgisinin alameti dünya’ya buğz etmektir. Dünyadan buğz etmek alameti, ondan ancak kendisini ahrete vardıracak ilahi emirlere uyarak bir azığı edinmekliğidir.

İnsan sevdiğini unutmaz. Allah’ı sevenlerde O’nu asla unutmaz, daima anarlar. Bir insan sevdiğini sık, sık anması ve O’nun memnun olacağı davranışlarda bulunması kadar tabii ne olabilir? 

Allah’ı ananları Allah da anar. Çünkü Allah kendisi için yapılan hiç bir şeyi karşılıksız bırakmaz. O ‘nu seveni oda sever. O’ndan isteyeni O’ boş çevirmez O’na güveneni korur ve yüceltir.

Allah’ı ananların Allah tarafından anılacakları ve onun tükenmek bilmeyen maddi ve manevi nimetlerine, sayısız nimetlerine ereceklerine dair.

Yüce Allah Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyuruyor. 

41-

“ Siz beni anın, ben de sizi anayım. Bana şükredin sakın nankörlük etmeyin “     (Bakara Süresi Ayet : 152 )                                                            

Bu ayet-i Kerime şu tabirlerle açıklanmıştır.

Siz beni, bana itaatla anınız, bende sizi rahmetimle anayım.

Siz beni, bana dua ederek anın. Bende sizi duanızı kabul ederek anayım.

Beni överek ve itaat ederek anın, ben de sizi nimetimi artırarak anayım.

Siz beni gizli yerlerde anın, ben de sizi kırlarda ve çöllerde anayım.

Siz beni refah ve rahat içinde iken anın, bende sizi felaket ve musibete uğradığınız zaman anayım

Siz beni ibadetle anın. Bende sizi yardımımla anayım

Siz beni İslam-ı yaymak için anın, bende sizi hidayetimle anayım.

Siz beni “ Allah’tan başka ilah yoktur”  diyerek anın. Ben de sizi kulluğa kabul ederek anayım.  ( Hak Dini, Kur’an dili Bakara 152. Ayetin tefsiri )

Bu konuda geniş bilgi bak. zikir konusuna.

Değerli mü’min’ler Allah’ı seveni, Allah’a itaat edeni, Allah da sever, başkalarına da sevdirir.

Ebu Hüreyre (r.a. )Peygamber Efendimiz (s.a.v. )’in  şöyle buyurduğunu Rivayet ediyor.

“ Allah Teala bir kulunu sevdiği vakit, Cebrail (a.s.) a “ Allah filanı seviyor. Onu sende sev” diye emreder. Cebrail de onu sever ve gök ehline “ Allah filanı seviyor. Sizde onu seviniz.” Diye seslenir. Bunun üzerine göktekiler o kimseyi severler. Sonra da yeryüzünde onun sevgi- si kalplerde yerleşir.” ( Buhari, Kitabu’Birr ve’s – Sıla ve’l-Adab 12 sayfa 13/26 )

Allah Sevgisi insanı Allah’a yaklaştırır. Ve O’nun rızasını kazanma- sına sebep olur,

Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurdu.

“Size gıda olarak vermiş olduğu ni’metlerinden dolayı Allah’ı seviniz. Beni de Allah için seviniz.       (Süfyan. İhyâ-i Ulüm’id-din 9/ 352 )

Peygamberimiz, Allah’ı candan sever ve O’na ibadet etmekten büyük haz duyardı.   Hadis kitapları Peygamberimizin gece namazında ayakları şişinceye kadar ayakta durduğunu haber veriyorlar. Kendisine

Ey Allah’ın Resulü Yüce Allah seni bağışlamışken bu kadar zahmete neden katlanıyorsunuz? Dediklerin de:

 Resulullah (s.a.v. ) : Niçin Allah’a şükreden kul olmayayım? ”

    ( Buhari. Tehecüd, 6; Müslim. Kitabu Salat-i misafırin;  ve ahvalihim 18 ) 

42-

Diye cevap veriyordu. Bu cevap, onun, Allah korkusu endişesi ile değil, Allah’a olan sevgi ve derin saygısı sebebiyle ibadet ettiğini gösteriyor. 

 Görülüyor ki, Peygamberimiz gece uyku ve istirhatını feda ederek kalkıyor, o sesizlik içinde namaz kılıyor ve sonun da Allah’a el açarak yalvarıyor.

Bu davranışı, onun Allah’ı nasıl sevdiğini göstermektedir. 

Esasen Allah’a yapılan ibadettin makbul olanı da budur. Severek isteyerek, sevgi, saygı duyarak ve içtenlikle yapılan ibadet, en makbul ibadettir.

 Değerli mü’min’ler Allah ve Peygamber sevgisi imandandır.  Belki imanın ta kendisidir.  Bu sevgiden yoksun olan kimsenin gerçek anlamda inanmış olduğu söylenemez.

Nitekim. Hz. Ömer (r.a.) Allah ondan razı olsun ve Rahmet etsin.

Peygamber Efendimizle sohbet ederken şöyle diyor.

“ Ey Allah’ın Resulü, ben sizi canımdan başka her şeyden daha çok severim dedi.”

Peygamberimiz.(s.a.v.) Hz. Ömer (r.a.) ‘e şöyle buyurdu:  

“Ey Ömer, canımı kudret elinde tutan Allah’a yemin ederim ki, beni canından da daha çok sevmedikçe olgun Mü’min olamasın.” Buyurdu.

Hz. Ömer (r.a.)  şöyle cevap verdi:

“ Ey Allah’ın Resulü, Vallahi ben şimdi sizi canımdan da daha çok seviyorum. Deyince.

Peygamberimiz (s.a.v.) şöyle buyurdu:

“ İşte Ya Ömer, şimdi olgun Mü’min oldun.” (Ayni Umdetu’l –Kari 1/144)

Peygamber sevgisi Allah sevgisinden sonra gelir. Peygamberi sevmek Allah’ı sevmek demektir. Alim’ler Salihler, mütakiler ve hayır sahiplerinin sevgisi böyledir. zira sevilenin sevgisi de sevilir. Sevilenin elçisi de sevilir.  Sevileni seven de sevilir.

Enes b. Malik (r.a.)  anlatıyor. Bir defa Peygamberimiz (s.a.v.) ile birlikte mescitten çıkıyorduk.  Mescidin kapısında karşımıza bir adam çıktı ve şöyle dedi:

 --Ey Allah’ın Resulü, kıyamet ne zaman kopacak? Diye sordu.

Peygamberimiz (s.a.v.)

“ Sen kıyamet için ne hazırladın?  buyurdu.

Adam :

--Ey Allah’ın resulü, ben kıyamet için çok namaz, oruç ve sadaka

hazırladım. Ancak ben Allah’ı ve Peygamberini severim. dedi. 

Bunun üzerine Peygamberimiz (s.a.v.) şöyle buyurdu:

“ O halde   sen   sevdiklerinle   beraber   olacaksın.”   buyurdu,

( Müslim, Kitab’l-Birr, ve’s—Sıla, 50,) 

43-

Konu ile ilgili olarak, Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyrulmuştur.

“Kim Allah’a ve Peygambere itaat ederse işte onlar, Allah’ın kendilerine nimet verdiği Peygamberlerle, sıdıklarla, şehitlerle, iyilerle birlikte olacaktır. Bunlar ne güzel arkadaştır.” ( Nisa Süresi Ayet:69 )

Dikkat edersek yukarıdaki satırlarımızda, Allah ve Peygamber sevgisinin imandan olduğunu yazmıştık, insanlar da birbirini sevmedik- çe gerçek anlamda mü’min olmayacakları Peygamberimiz tarafından bildirilmiş ve şöyle buyurmuştur.

“ Nefsimi  kudret  elinde  tutan  Allah’a  yemin  ederim  ki,  siz  iman  etmedikçe  cennete  giremezsiniz. Birbirinizi sevmedikçe  de  olgun  mü’min  olamazsınız.  Size  bir şey  söyleyeyim, onu yaptığınız

zaman  sevişirsiniz: aranızda selamı yayınız.”  ( Müslim, İman, 22 )

***

            Mü’min’ler birbirlerini, Allah için sevmelidirler. Allah için olmayan sevginin Allah katında bir değeri yoktur. birbirlerini Allah için değil de şahsi çıkar için sevenlerin kıyamet günü birbirlerine düşman olacakları Kur’an-ı Kerimde bildirilmekte ve şöyle buyrulmaktadır.

            “O gün Allah’tan korkanlar hariç, birbirine dost olanlar düşmandırlar.”                                       ( Zuhruf Süresi Ayet 67 )

***

            Kıyamet günü en üstün dereceyi Allah sevgisi ile birbirlerini sevenlerin alacağı müjdelenmiştir.

            Bu hususta Muaz  (r.a.) diyor ki, Peygamberimiz (s.a.v. ) şöyle dediğini işittim.

 Allah Teala “Benim hoşnutluğum uğrunda sevişenler için, Peygamberlerin ve Şehitlerin bile imrenecekleri derecede nurdan kürsüler vardır.”                                     ( Tırmızi, Zühd,  31 )

Görülüyor ki, Allah sevgisi dünya ve ahiret mutluluğunun vesilesidir. Allah sevgisi etrafında birleşmemiz ve bu sevgi ile birbirimizi

sevmemiz, Allah’ı razı edecek bir davranış olacaktır.

İslam büyüklerinden birisi der ki:

Allah’ı seven O’nun Peygamberini de Allah’ın sevdiklerini de sever.

Bir Din Adamı diyor ki,

İnsanlar, Allah’ın hoşlanmadığı şeyleri yapıp dururken,  kendisinin hoşuna giden şeyleri Allah’tan istemekten utanmıyor mu?

--Öyle biri ile dostluk kur ki, senin değişmenle değişmesin!

44-

-- Allah Teala’ya emrine teslim olmakla yaklaşılır! Düşünmekle, hayal kurmakla değil.        ( İmam Rabbani)

Cenab-ı Hak (hadis-i kutside ) buyurmuştur.

“Kulum durmadan nafile ibadetlerle bana yaklaşır. Tâ ki onu sevmiş olurum! ”           ( Buhâri Ebu Hüreyre İhya-i ulüm-id-din 9/344)

Mehmet Akif Ersoy der ki:

            Allah korkusu olmayan gönülde Allah sevgisi yaşamaz.

            Allah’ı seven sevilmeye layık olur.

Yine, “ ALLAH’IM YALNIZ SENSİN—SEN “ şiir kitabımdan dört dörtlük okuyalım mı?

  ONLAR ZENGİN SEN FAKİR OL

En büyük ilim Allahu Teâlâ ’dan korkmaktır,

Yüce Allah’ın taktirine hükmüne razı olmaktır,

Sevdiğini yalnız Cenabi Allah için sevmektir.

Sevdiğini,  Allah için sev, sevmediğini Allah için sevme.

Bizler avam tabakası, insanlardan olmaya devam ediyoruz,

Allah’ın seçkin kullarından olma yolunda gayret göstermiyoruz,

Yemek, içmek, sevmek, gezmek olursa, inanın çok gayretli oluyoruz,

Allah buyuruyor. “ De ki, Rab’im ilmimi artır.” Ta.Ha.Süresi Ayet :14 )

Bırak başkaları doysun sen aç ol, onlar zengin sen fakir ol,

Bırak, başkaları makam mevki sahibi olsun sen mütevazi ol,

Bırak onlar mal, mülk, para sahibi olsun, sen muhtaç ol,

Yeter ki Yüce Allah’ın yardımı, lütfü bereketi seninle olsun.

Allah’ın taktirine razı olmayan, onunla tartışan didişen kişi,

Ben Allah’ı çok seviyorum, diyorsun bu nasıl sevgi ki,

Allah’ı seviyorum diyorsun, ama, emirlerine uymuyorsun ki,

Bu haller oldukça Allah’ın sevgisi, aşkı, şevki nasıl olur ki,

Bütün ibadetlerini Allah için yap, sakın, şirk, riya, münafıklık yapma.

                                          *

Bunu bilmeliyiz ki, Allah sevgisini yaşayan kimsede şu belirtiler görülür,

a) Allah sevgisini yaşayan kimse, Allah için Allah yolunda çalışır, Allah’ın dinini yaşamaya, yaşatmaya, ve yüceltmeye gayret gösterir,

45-

b) Allah sevgisini yaşayan kimse, Mü’minlere karşı mütevazi, kafirlere karşı izzetli olur ( sözlükte izzettin anlama;  güçlü ve üstün olmak galip gelme saygılı olma.)

c) Allah sevgisini yaşayan kimse, Allah dostlarını Allah için sever.

d) Allah sevgisini yaşayan kimse, O’nun ilmini para ile satmaz, (muskacılık, falcılık, paralı Kur’an okuma vs. gibi yapmaz.)

e) Allah sevgisini yaşayan kimse, eşi, ailesi, çocukları, annesi, babası, akrabaları, komşuları ve müslümanlar ile iyi geçinir. bağışlayıcı ve merhametli olur. Kimseye zararı dokunmaz, iyiliklerini artırmaya çalışır.

f) Allah sevgisini yaşayan kimse, Allah’a karşı asi olmaz, tüm ilahi emirleri harfiyen yerine getirir. Kendisini mum edip eritir, ama çevresini aydınlatır.

g) Allah sevgisini yaşayan kimse, Allah için işitir, Allah için görür, Allah için tutar, Allah için yürür, tüm amellerinde Allah’ın rızasını arar. Allah’ın rızası olmayan şeyde oda yoktur.

h) Allah sevgisini yaşayan kimse, Peygamber Efendimizin(s.a.v.) Sünnet- i  Seniyesine elinden geldiği kadar uyar ve başkasına da tavsiye eder.

ı) Allah sevgisini yaşayan kimse, insanların ileri geri konuşmalarından korkup dinini ( islamiyet’i ) yaşamaktan geri kalmaz.     i) Allah sevgisini yaşayan kimse, dinini ciddi sever, dinin emirlerini baş tacı yapar, ve dinin gereklerini yerine getirir, farzları asla ihmal etmez, nafile ibadetlerini artırmaya çalışır.

j) Kısacası Allah sevgisi yaşayan kimse, Allah sevgisi her şeyin ve her sevginin üzerinde olur, ona göre de Allah’ın emirlerine de bağlı olur sadık olur, Hamd ve şükrünü eksiltmez,  Kalbiyle diliyle beyniyle hep Allah’ı zikr eder.

k) Ne mutlu Allah sevgisi gönlünde yer etmiş olanlara, ve yine ne mutlu Allah için, O’nun rızasını kazanmak için birbirini sevenlere

l) Allah’ı seven, O’nun Peygamberini de Allah’ın sevdiklerini de sever.

İşte Allah’ı sevmek yukarıdaki sayfalar da açıklamaya çalıştım, Allah’ı sevmek lafla olmaz, kalbim temizdir demekle olmaz, icraat lazım. İcraat nedir? tüm ilahi emirlere uymaktır yukarıda genişçe anlatıldı!

Esasen Allah’ı çok ama çok sevmek, hepimizin üzerinde bir vazifedir. Allah’ı sevmek zevktir, Allah’ı sevmek mutluluktur. Bir insan ne kadar Allah’ı severse Allah da onu on katı kadar ve daha fazlası sevablandırır ve sever. O’nun sevgisi bizimkine benzemez. Onun mükafatı sonsuzdur, hesapsızdır. O, kulunu af etmek için vesile arar bahane arar. 

Allah’ı seven kişi sevgisini ilahi emirlere bağlılık (takvayla ) ve bol zikirle belirler. Yukarıdaki vasfı yapmaya çalışan kişiyi, İnşallah Allah da sever.

Şiir lerimden bir dörtlük daha okuyalım mı?

Kalpler ancak Allahu Teâlâ’yı anmakla huzura kavuşur,

Ey Rabbimiz, övmemiz yalnız ve yalnız Sana mahsustur,

Bütün kainâtın ilahı bir tek ilahıtır. Sen’den başka ilah yoktur,

46-

Allah’ım, güldüren de ağlatan da öldürende yaşatanda, Yalnız Sensin Sen.

  Yüce Allah’u Teâlâ şöyle buyuruyor. 

 “ Allah onları sever, onlar da Allah’ı severler.” ( El-Maide süresi: Ayet 54 )

Dikkat ederseniz, Yüce Allah Kur’an-ı Kerim’de sık, sık sevgiden bahis ediyor. “ Nefret ettirmeyiniz sevdiriniz.” Buyuruyor.

Allah kendisine Rahmet etsin: Bir din adamı şöyle demiştir.

Ben Allah’ı Hem kalbim, hem aklım hemde ruhum ile severim.

Akıl unutur, kalp durur, ama ruh ebediyen Allah’ı tanıyacak sevecek ve bağlı kalacaktır. İnşallah.

            Ebu Hüreyre (r.a) rivayet ettiği bir Hadisi şerifte Resulullah Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurmuştur.

            “ Allah Teâlâ kıyamet gününde benim için sevişenler (Sevenler) nerededir? Onları gölgemden başka gölge bulunmayan bir günde arşımın gölgesinde gölgelendireceğim.”   ( Müslim Kitab’l birr ve’s- Sıla ve’l Edab,12)

YÜCE ALLAH KULLARINI SEVMESİ:

Konuya bir ayetle başlayalım, Yüce Allah Teâlâ buyuruyor.

“Ben, cinleri de insanları da ancak beni tanısınlar, bana kulluk etsinler diye yarattım.”   ( Zâriyat süresi Ayet: 56 )

Yüce Allah bizleri sırf kuru bir heves için yaratmamıştır. sırf oyun için yaratmamıştır. Sırf yemek, içmek, uyumak, evlenmek için yaratmamıştır. Yüce Allah Yaratmanın amacını az ve öz olarak yukarıdaki ayette bize bildiriyor.

Bizler eğer yanlış yoldaysak, tövbe edip yanlışlıktan dönersek, kalpten (içtenlikle) Allah’a doğru bir adım atarak ibadet ederek emirlerini yerine getirdiğimiz zaman O’nun sevgisi bize doğru sayısız adımlar atar.

  Ömer b.el Hattab (r.a.) anlatıyor. Peygamberimizin huzuruna Havazin kabilesinden bir takım esirler gelmişti. Emzikli bir kadın da,  Çocuğunu kayıp etmişti. O, göksünde biriken sütü esirler arasındaki çocukları emziriyordu. Bu kadın esirler arasında kendi çocuğunu bulunca hemen onu alıp bağrına bastı ve derin bir sevgi ile çocuğunu emzirmeye başladı. Bu yüksek sevgi ve şef katı görünce Peygamberimiz (s.a.v.) bize :                                                   

“şu kadının çocuğunu ateşe atacağına ihtimal verirmisiniz? “

Hayır, atmamağa gücü yettiği sürece atmaz, dedik.

Bunun üzerine, Peygamberimiz (s.a.v.) şöyle buyurdu: 

47-

“ İşte Allah Teala kullarına bu kadının çocuğuna sevgi ve şefkatinden daha merhametli ve şefkatlıdır.”  (Buhari,18,Müslim. Tevbe 4 ) 

***

Bir defasında da Ashaptan biri şöyle bir olayı anlattı. Bir çalılığın içinde birkaç kuş yavrusunun gördüm. onları alıp ihramımın içine koydum. Biraz sonra anneleri geldi. İhramımın üzerinde dolaşıp durdu. Ben ihramımı açar açmaz. O da yavrularının yanına girdi.

Peygamberimiz, (s.a.v.) bu olayı dinledikten sonra: şöyle buyurdu.

“Anneliğin şefkatinden hayret mi ediyorsunuz? Beni gönderen Allah’a yemin ederim ki, Allah Teala kullarını bir annenin yavrularını sevmesinden daha fazla sever.”  ( Şibli İslam,Tarihi Asr-ı Saadetc.ll, s.857,İstanbul 1928)

Ebü Hüreyre (r.a.) Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurduğunu haber veriyor. 

Yüce Allah Teala buyuruyor.

“ Ben kulumun beni sanısı yanındayım. Beni nasıl sanırsa ben öyleyim. Kulum beni andığı zaman muhakkak onunla beraberim. O beni gönlünde gizlice anarsa, bende onu öyle anarım. Eğer o beni bir topluluk içinde anarsa, ben de onu, beni içinde andığı topluluktan daha hayırlı bir topluluk için de anarım. Kulum bana bir karış yaklaşırsa, ben ona bir arşın yaklaşırım. Kulum bana bir arşın yaklaşırsa ben ona bir kuluç yaklaşırım.”   ( Buhari, zühd, 15, Müslim, Kitabu’z- Zikir ve’t Tevbe ve’l – İstiğfar,1.)

Bu hadis-i şerifte, Allah Teala’nın kuluna yakınlık derecesini anlatmak için kullanılan karış, arşın, kulaç gibi, gözle görülen şeylere ait ölçü aletlerinin, Allah Teala hakkında kullanılması tamamıyla mecazi tabirlerdir. Bunun gibi Allah’u Teala hakkında koşmak tabiri ve kulun isteğine ve duasına sur’atle icabet etmekten kinayedir.

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyuruyor.

Allah Teala rahmeti yüz parça yaptı. Doksan dokuz parçasını kendi yanında tuttu, bir parçasını yer yüzüne indirdi. İşte bu bir parça rahmet sebebiyle bütün yaratıklar birbirleriyle sevişirler ( severler. ) Hatta kısrak yavrusunu emzirirken dokunur korkusuyla bir ayağının tırnağını yukarı kaldırır.”   ( Buhari,, Edep,19; Müslim Tevbe, 4 )

Yüce Allah buyuruyor.

“ Çaresizlerin çağrısına O’ndan başka cevap veren yoktur.”

(Neml Süresi Ayet: 62)

Bediüzzaman Said’ Nursi Hz. Diyor ki,

Merak etme Yüce Allah seni senden daha çok düşünür. 

48-

Yüce Allah Buyuruyor.

“ Allah çok büyük ihsan sahibidir. “ ( Al-i İmran Süresi ayet: 74 )

Başka bir ayette:

“ Allah hiç kimseye gücünün yettiğinden fazlasını teklif etmez.”

( El- Bakara Süresi Ayet 286 )

“ Senin Rabbin hiç kimseye zulmetmez. ( El- Kehf Süresi Ayet 49 )

***

İsimlerin En güzeli ALLAH’ ındır (açıklamalı Esma-i Hüsn-a ) şiir kitabımdan birkaç Yüce Allah’ın isimlerinin anlamını okuyalım mı?.” 

Dünyada Mü’min ile kafiri ayırt etmezsin,

Bütün kullarına acıyan merhamet edensin,

Dertlilere deva, hastalara şifa veren sensin,

Er RAHMAN Celle Celalühü Yüce adın,

Tüm Müslümanları azat eyle olsun muradım.

                                          *

Merhametini biz kullarından esirgemeyen,

Mü’min kullarına keremiyle muamelede bulunan,

Ahirette kulun iyiliğini mükafatlandıran,

Er RAHİM Celle Celalühü Yüce adın,

Bizleri nurunla nurlandır, olsun muradım.

                                                 *

Yüce Allah kullarını af etmesi için ceza vermemesi için sanki bir vesile arar bir bahane arar.

Mesela; Bütün ibadetlere yüce Allah bol, bol sevap müjdeliyor, af müjdeliyor, cennet müjdeliyor.

Örnek olarak birkaç tane yazalım, Bir Hadiste Hacc’a gidip gelenler yani hac farziyatını yapanlar annesinden ilk günde doğduğu gibi günahsız olarak evlerine dönerler bak hac. Bölümüne, Abdest, ezan namaz hepsi öyle bütün ibadetlere yüce Allah bire on, sevap veriyor.

                                                                  Ayet :En-Am süresi ayet: 160 )

 Bire yedi yüz sevap ise  (Bakara , süresi ayet 261) 

Kadir gecesi  bin aydan hayılıdır( Kadir Süresi 1,2,3, )

Karşılığını ne kadar olacağını  sadece Yüce Allah’ın bildiği amel’e gelince  oda oruçtur.

“Sabredenlere mükafatları hesapsız olarak ödenecektir”.

                                                                               (zümer Süresi Ayet:10

Başka bir ayette ise Yüce Allah şöyle buyuruyor.

49-

“Yaptıklarına karşılık bir mükafat olarak, göz aydınlığından  ne hazırlanıp saklandığını kimse bilemez”                                ( Secde süresi Ayet 17 )  

Geniş bilgi için Bak;  Receb, şaban ayları bölümüne.

Ayrıca her bölümde Yüce Allahın mükafatlarını, müjdeli hadislerini hesapsız sevaplarına rastlarsınız.

 Yüce Allah Kullarını sevdiği için bu nimetleri bu ihsanları, bu lütufları veriyor.

Bizde kulluğumuzu bilelim, Yüce Yaratana layık bir kul olalım.

Ve şu ayeti hep okuyalım. “ Hasbün Allah veni’me’l- Vekil.”

(AL’İ İmran 173)

            Anlamı: “ Allahu Teâlâ bize yeter, O ne güzel vekil’dir.”

***

            İbn-i Abbas (r.a.) şöyle rivayet etmiştir.

            “ İbrahim Aleyhi’s-selam, ateşe atıldığı zaman,  ‘HasbünAllah veni’mel Vekil’ dedi.

            Resülullah (s.a.v.) kendisine; insanlar size karşı ordu hazırladılar.. denildiği zaman da onu söyledi ”                          

***

  CANLI BİR HİKAYE

bir büyük fabrikanın gece bekçisi, patronunun odasına gider bey efendi, bey efendi, size bir şey arz ede cem ama beni kıracağınızdan korkuyorum, size  talebimi arz etmeden lütfen beni kırmayın ve beni azarlamayın, ne olursun benim iyi niyetimi göz önünde bulundur ve bir defa dahi olsa şu seni çok seven ve seni düşünen gece bekçinizi kırmayınız, ve benim sözümü  dinleyiniz diye yalvarır.

Patron da; kendi kafasına göre bu bekçi ya avans isteyecek, ya maaşa zam isteyecek, ya izin isteyecek ya da bir yakınını işe alması için talepte bulunacaktır, diye düşünmektedir.

Patron der ki, tamam bekçi, seni dinliyorum. Ve seni kırmamaya çalışacağım der.

Bekçi tekrar, yalvarır ne olursun patronum başımızın tacı beni kırma sözümü dinle.

Patron: tamam, tamam seni kırmaya cam diye söz verir.

Bekçi söze başlar: Patronum sen bu gün uçakla yolculuk yapma, çünkü ben dün gece rüyamda senin bir uçak yolculuğu yaptığını ve o uçağın düştüğünü rüyam da görüyordum. Eyer sen bir yere uçacaksan ne olur bu gün benim hatırıma hiçbir yere uçma hiçbir yere gitme diye dövünür.

Patron: bu temiz niyetli bekçiyi süzer, süzer bekçinin iyi niyetinden dolayı, bekçiyi hoş karşılar tamam bekçi, gerçekten ben bu gün yurt dışına uçacaktım ama,  senin bu içten yalvarışın ve benden öncelikle söz alışın nedeniyle ben uçak biletimi 

50-

iptal ediyorum ve hemen telefona sarılır yetkililere uçak biletinin iptal edilmesini ister ve biletinin iptal eder ve hiçbir yere uçmaz.

Bekçi : de çok rahatlar.

Patron da öylesine olsun merak eder. uçacağı o uçağı televizyon larda radyolardan takip eder,  Aradan iki saat geçer gerçekten söz konusu yurt dışına gidecek olan o uçağın düştüğünü hiç kimsenin sağ kurutulmadığını televizyonlardan öğrenir.

Patron şaşkındır. Ne kadar iyi bir karar verdiğini bu konuda bekçi yi dinlediğini uçak yolculuğunu yapmadığına dair mutluluk ve sevinç içindedir,

Bekçide patronunun hayatını kurtardığı için en azından kendisine daha çok ilgilenileceğini, hatırlı bir personel olacağını, maaşına zam geleceğini, ve fabrikanın bekçilik değil de en azından itibarlı bir görev verileceğini fabrikatörün de bir yakın adamı olacağını düşünür. Ve bu hususta Bekçinin neşesine keyfine diyecek yoktur. Patron uçmadı ama bekçi, çok sevdiği patronunu ve en azından bir canı kurtardığı için mutluluktan uçuyor. 

Sayın okuyucu, bende olsam ayni bekçi gibi düşünürüm, ama gelelim de patronun aldığı karar ve Bekçiye verdiği ödüle bakalım.

  Bekçi sürpriz bir ödül, mükafat beklemeye başlar hem de dört gözle bekler, evine telefon açar konuyu eşine anlatır gördüğüm rüya nedeniyle başımıza devlet kuşu konacak ben sabırsızlıkla patrondan gelecek müjdeyi bekliyorum der. Eşi de heyecanlanır arkadaşlarına yakın akrabalarına müjde verir ve bize milli piyango vurdu diye sevinir.

Patron denilen adam: olaydan İki saat sonra bekçiyi çağırır kendisine teşekkür eder. sen benim hayatımın kurtulmasına vesile oldun Allah senden razı olsun. Bu iyiliğini de hiç unutmayacağım, gelelim sana verilecek ödül ve mükafatlara bu para senin bu aylık maaşın bu para da sana iki maaş ödül, bu parada senin çıkış ikramiyendir. Hadi sana güle, güle, başka işlerinde sana Başarlar dilerim senin işten çıkışın verilmiştir der.

Bekçi yıkılmıştır, ne beklerken neye uğradı, diyecek lafı yok dili kitlenmiş, ayaklarında derman kalmamıştır. Nasıl olur böyle bir şey yanlış mı, anladım acaba yoksa rüyamı görüyorum, benim hakkım benim mükafatım bu olmamalıydı. Diye kahır oluyor ağlıyor, ağlıyor,

Bekçi : Patrona soruyor neden ben ne yaptım ki beni işten attınız benim hakkım bu muydu ben senin hayatını kurtardım bu kadar vefasız lık olur mu ?

Patronun: cevabı çok, hem de çok ilginçtir. Kendini çıkışını kendin  verdin, ben vermedim. Sen bu fabrikanın bekçisisin! Sen uyuyup uçağın düştüğüne dair rüya bile görmüşsün, sen görevini yapmıyorsun, görevini yapmayan bekçiyi istemem ayrıca yatan bekçiyi hiç istemem senin çıkışını ben değil sen kendin verdin. Hadi güle, güle canım der. 

51-

Bu hususta iki dakika tefekkür edelim mi ?

            Bakarmısınız, Bekçinin, patronun hayatını kurtarılmasına vesile  olduğu halde, patron ona hayatı boyunca minnettar olacağına, tam tersine, Patron, bekçiyi cezalandırıyor.

            Cezalandırma nedeni ise görevini yapmadığı iş yerinde uyuduğu, için başka da hiçbir neden yok.

            Allah’a sığınıyorum teşbihte hata olmasın, Rabbimin affına sığınıyorum. 

            Biz ise Kuluz, Rabbimize karşı görevimizi yapıyor muyuz? kimisi az, kimisi çok, kimisi hayatı boyunca Yüce   Allah Teâlâ emirlerine uymuyorlar günah işliyorlar. Hatta bazısı asilik veya isyan ediyorlar. Allah’a sığınıyorum bazısı şirk dahi koşuyorlar ama Yüce Allah Teâlâ onların rızkını keserek cezalandırmıyor. Onları ecel zamanları gelmeyinceye kadar ruhlarını alıp öldürmüyor, haşa onlara kin tutmuyor, mülkünde yaşayışlarına müsaade ediyor düzelirler diye büyük sabır gösteriyor, ne kadar günah işlerse işlesin bir nesuh tövbesi yaparlarsa  Allah o kullarını af eder inşaallah.

            Düşündüğümüzde Allah ne kadar büyük ve lütuf sahibidir, af edicidir Rahmanı ve Rahimdir. Biz kullarını gerçekten ne kadar seviyor.

            İnsan oğlu ise ne kadar küçük, dar düşünceli nankördür ve zalimdir.

       Sonuç olarak: Yüce Allah kullarına sayılmayacak kadar nimetler vermiş, kul o büyük nimetlere karşı kulluk görevini yapanlar belki çok azdır, ama: 

            Yüce Allah, ilahi emirlere uyan kullarını çok sevdiği için insanları bütün varlıklardan üstün tuttuğu ve bütün varlıkları da onun hizmetine tahsis etiği görülmektedir ve bilinmektedir.

İlahi emirlere uyanlar içinde cennet müjdelenmiştir. İşte ayet:

Yüce Allah şöyle buyuruyor.

“ ( Habibim) Tövbe eden,ibadette bulunan, Hamd eden, oruç tutan, rükü ve secde yapan (namaz kılan) iyiliği emredip kötülüyü alıkoyan ve Allah’ın şeriat hükümlerini koruyan müminlere cenneti müjdele.

                                                                          ( Et-Tevbe Süresi Ayet: 112)

         Tefekküre devam edelim!

Yüce Allah kullarını af etmesi, veya Cennete göndermesi için sanki bir vesile arıyor, bütün ibadetlerde Yüce Allah Teâlâ, Nasuh tövbesi yapanlara , zikir yapanlara, diğer farz ve nafile ibadetleri yapanlara nice müjdeli ayetlerle Yüce Allah bize vaat veya müjde vermektedir. Ama nedense biz dünya sevgisine daha ilgi ve alaka gösteriyoruz. Dünya nimetlerine bir türlü doymuyoruz. Eğer biz ilahi emirlere uyarsak, kulluk görevimizi yaparsak, Nasuh tövbesi yani kati tövbe yaparsak inşallah Allah’ın lütfüne kavuşur affına mazhar oluruz bu hususta ; 

52-

Yüce Allah şöyle buyuruyor.

“ Muhakkak ki  Allah çokça tevbe edenleri sever.” ( Bakara ayet:222)

Başka ayet’e:

“ Allah onları sever, onlar da Allah’ı severler.” ( El-Maide süresi: Ayet 54

Başka bir Ayet’e;

“De ki: “ Eğer siz Allah’ı seviyorsanız hemen bana uyun ki, Allah’da sizleri sevsin ve günahlarınızı bağışlasın.”      ( Âl-i İmran süresi ayet:31 )

Enes (r.a.)  Resulüllah tan rivayet ediyor.

Cenab-ı  Hak her hangi bir kulunu sevdiğinde o kula her hangi bir günah zarar vermez.

 Günahtan tövbe eden bir kimse günahı olmayan bir kimse gibidir.”                                                           
( Firdevs sâhibi )

 Resulullah (s.a.v. )  buyuruyor.

“ Muhakkak ki, Allah dünya’yı hem sevdiğine hem de sevmediğine verir. İman ise onu ancak sevdiğine verir.”      (Hakim )

Peygamber Efendimzin (s.a.v.)’in bu hadisini daha önce ki sayfalarımızda okumuştuk, bir daha özet olarak okuyalım!

“Kim Allah korkusundan bir sinek başı kadar göz yaşı dökerse cehennem ona haramdır.” Buyurmuştur.

            ALLAH’IN SEVMEDİĞİ KİMSELER :

            Yüce Allah Kur’ân-ı Kerim’de sevdiği kimseler kadar, sevmediği kimseleri de bildirmiştir.

            İlgili ayetlerde belli bir kavimden milletten değil, Allah’ı inkar edenlerden, O’nun yasakladığı yanlışlıkları yapanlardan söz edilmiştir.

            Buna göre, Yüce Allah Teâlâ, Kâfirleri, ( âl-i İmrân Ayet 32); zalimleri (Âl-i İmrân, Ayet 57), 140); bozguncuları ( ( Mâide ayet: 64 ); hainleri (Nisa süresi ayet 107 ) ; haddi aşanları (Bakara ayet: 190);  günahkar ve nankörleri ( Bakara ayet: 276); kibirlenen ve övünenleri ( Nisa ayet 36 ); israf edenleri (En-Âm,süresi ayet: 141); büyüklük taslayan-ları ( Nahl ayet 23 ); böbürlenip şımaranları, bozguncuları sevmez, (Kısas ayet 76-77);

            Allah’ın sevgisini kazanmayan bu kimseler, dünya da, ahirette de, kaybeden kimselerdir. 

53-

ALLAH’U  TEÂLÂ’YI  TANIMAK 

Önce kendini bilmek, Allahu Teâlâ ’yı bilmenin anahtarıdır.

Bil ki, geçmiş Peygamberlerin kitaplarında, insana hitabeden şu söz meşhurdur.

“ Ey İnsan Rabbini tanımak için önce kendini tanı”. Başka eserlerde (selef-i salihinin sözlerinde) de “kendini bilen Rabbini bilir.”

                Biz Rabbimizi tanımıyoruz, kendimizi bir yoklarsak RABB’imizi kulaktan dolma tanıyoruz, malasef Kur’ân-ı okuyup incelemiyoruz, Peygamber Efendimizin hadislerini okuyup incelemiyoruz, Rabbimizin yarattığı bütün kainatın her yaratılışı Rabimizi ispatlıyor her birisi bir mucize maalesef hiç tefekkür edip düşünmüyoruz, Rabbimizin sıfatlarından, Rahmetinden bilgi sahibi olmamız gerekir, biz kızımızı veya oğlumuzu evlendirmek istediğimizde karşı tarafı karşı taraf ta bizi A, dan Z  ye  kadar inceliyoruz tanımaya çalışıyoruz, çocuklarımızın arkadaşlarını bile inceleyip tanımaya çalışıyoruz ama  ama maalesef bizler Allah Tealayı tek Rabb olduğunu biliyoruz fakat 99 isimi şerifinden tek isminin açıklamasını / manasını bilmiyoruz, Üzülerek belirteyim, tutuğumuz spor takımlarının tümü ve  yedeğini bile tanır ismini sayar nereli olduğunu hangi ilden veya devletten geldiğini  bilir kalecisini teknik direktörünü hepsini tanır ama,  Rabbini tanımaz.

            Eğer Rabb’imizi tam tanısaydık, bilseydik emirlerini yerine getirirdik, bu nasıl tanımaktır, birimize sorsalar sen nesin Elhamdülillah ben müslümanım, diyiyoruz ama, Allah Teâlâ’nın emirlerine Peygamber Efendimizin sünnetlerine uyguluyorsak, cadde ve sokaklardaki, açık ve saçıklık neyin nesi, teröristler neyin nesi, ramazan ayında lokantaların açık ve dolu olması neyin nesi, zekatlar tam olarak verilmediği için piyasadaki fakir ve  fukaralar neyin nesi, ezan okuyunca   Camiler boş kalıyor bu ibadetsizlik neyin nesi, iftiralar, çok, kibir, çok, gıybet, çekememezliğin çok oluşu neyin nesi, meyhanelerin, ahlaksız yerlerin dolu dolu olması neyin nesi,  Camilere gidenlerin bile çoğunun benim gibi içi boş, ne yaptığını ibadeti adet olarak mı yapıyor yoksa gerçek ibadet mi yapıyor bilgisi yok, bizler takliti müslümanız, annemiz babamız, dedelerimiz şöyle yapıyordu, bizde öyle yapıyoruz gibi, maalesef çoğumuz takliti müslümanız, taklidi müslümanız, değiliz. Bütün bunlar Allah Teâlâ’yı tanımamaktan illeri geliyor. Allah

O halde kendini bilmek, Allahu Teâlâ’yı bilmeye hangi yolla vesile olduğunu bilmek lazımdır. Bu da iki şekildedir. Biri çok derindir bunu çok kimseler anlayamaz. Bende sizden biriyim. Bundan bahis etmek de doğru olmaz. Her kesin anlayabileceği şekil ise;

54-

   Sana senden yakın hiçbir şey yoktur. kendini bilmezsen, başkasını nasıl bilirsin. Kendimi biliyorum tanıyorum diyorsan, Yüce Rabbimizi, tanımıyorsan veya tanıyıp ta emirlerini uygulamıyorsan bu nasıl tanımak olur, çok büyük yanılgı ve gaflet içerisindesin. 

 Acıktığın zaman yemeye, susuz kaldığı zaman içmeye, kızdığın zaman bir kimseye saldırmaya, uykun geldiği zaman uyumaya, şehvetin galebe çaldığı zaman hanımına yaklaşmaya hepsine müsaitsin ama kulluk görevine ibadete gelince yoksun çünkü RABB’imizi  tam tanımıyoruz, tanısak tanımak için kılımızı kıpırdatmıyoruz, Kur’ân okuyoruz mealini veya tefsirini okuyup incelemiyoruz tefekkür etmiyoruz, en çok ölmüşlerimize Yasin süresini okuyoruz ve tamam sanki bütün İslami görevimizi yaptığımızı biliyoruz. 

DİKKAT
YALNIZ LÂİLAHE İLLALLAH DEMEK KAFİ DEĞİLDİR.

Biz, sırf yiyip, içmek, uyumak çocuk yapmak için yaratılmadık,
Ben Müslümanım demek, hiçbir ibadet yapmamak din dışıdır,
Nasıl doğmak,varsa, yaşamak varsa Vallahi ölümde vardır
İyi düşün İnanın, yalnız lailaheillallah demek yeterli değildir.

Kalplerimiz ölü, ruhlarımız ölü, aklımız ölü, böyle olmaması gerekir,
Allah’ın emirlerine, peygamberin sünnetine, uymamız gerekir,
Namazı bilinçli kılmamız, Kur’an-ı anlıyarak yaşamamız gerekir,
İyi düşün, Vallahi yalnız lailahe illallah demek kafi değildir..

Lâilahe illallah diyen Rabbine teslim olmuş ona kul olmuş demektir.
İnsan oğlu hem teslim olmuş hemde, asla asi olmaması gerekir, 
Bu nasıl kulluktur, teslimiyettir, RABB'imize edebli olmamız gerekir
Hiç bir ibadet yapmamak yalnız lâilahe illallah demek kafi değildir.

Yüce Allah Teâlâ buyuruyor.

            “ Cinleri ve insanları, yalnız, Bana ibadet etmeleri ve Beni tanımaları için yarattım.”         ( Zariyât  Süresi Ayet: 56 )

Her varlığın gıdası ayrı, ayrıdır.

Meleklerin gıdası ve saadeti ise, Yüce Allah’ın emirlerini yerine getirmek, ve Allahu Teâlâ’ nın cemalinin müşahede etmek günah işlememek, emirlerini yerine getirmek takva ve müttaki sahibi olmaktır

Mesela, yırtıcı olmayan, Hayvanların gıdası ve saadeti, yemek (mideyi doldurmak) içmek, uyumak ve çiftleşmektir.

55-

Yırtıcı hayvanların gıdası ve saadeti, yırtmak, parçalamak, boğmak, saldırmak, öldürüp yemek, uyumak ve çiftleşmektir.

Şeytanların gıdası ise, Kötülük, aldatmak, vesvese vermek, her türlü hile kötülüğe sevk etmek kendisine arkadaş aramaktır ve bulduğu arkadaşı da kendisi gibi yapmaktır.

Zira, yukarıda yapılan kulluk tanısı gibi yaşanılıyorsa hakkı tanımanın bilmenin, anahtarı olmaz. Başka canlılarda kendilerini bu kadar bilir. Yukarıda özet olarak anlattık.

Eğer, bizim yaşantımız o şekil ise, o halde bizim hakikati aramamız lazımdır. Ben neydim, nereden geldim, nereye gideceğim, bu dünyaya ne yapmaya geldim ve beni niçin yarattılar görevim nelerdir? şu soruları kendine sormuyorsan bu çok büyük eksikliktir. Bir ayetle konumuza devam edelim.

      Yüce Allah şöyle buyuruyor.

“ Hakıykat, biz insanı birbiriyle karışık bir damla sudan yarattık.

Onu imtihan ediyoruz. Bu sebeple onu işitici ve görücü yaptık” Dehr Suresi Ayet 1.2.

            Biraz düşünürsek, insan kendi aslından anlayabildiği varlığından yaratanı tarafından yaratılmadan önce, bir nütfe, ( bir damla su olmasıdır.)

            Fena kokulu bir damla su; onda akıl, kulak, göz, burun, baş, dil, damar, sinir, kemik, kan, et, deri, el, ayak ve sair hiçbir şey yoktu.

            Yüce Allah Teâlâ buyuruyor.

            “ Yarattığı her şeyi güzel yapan, yaratmaya da çamurdan başlayan O’dur.

Sonra O, insanın neslini, bir nütfeden  ( sperm ve yumurtadan ) hakir bir sudan yaptı.

Sonra onu düzeltip tamamladı. Bizzat kendi kudretinden ona ruh koydu sizin için kulaklar, gözler, kalpler yarattı. ( bu nimetlere karşı) şükrünüz pek az.”                                          ( Es- Secde Süresi Ayet: 7,8,9 )

Bir kısmını anlattığımız bedenindeki batını ve zahiri şaşılacak hallere bakınca “ Kendini yaratanın kuvvet ve kudretini görür.”  Ve bilir ki, her bakımdan tam bir kudret’li ( yaratan ) vardır. istediğini istediği gibi yaratır.

Biraz tefekkür edersek, akıl almaz, bu inceliklere ve azaların faydalarına ve her birinin ne hikmetle yaratıldığına, el, ayak, diş, dil, beyin, kalp, ciğer, böbrek öd kesesi, ve buna benzer diğer iç ve dış  organlarına bakınca, kendini yaratanın ilmini muhteşem kuvvet ve kudretini bilip, her bakımdan tam ve her şey’i kuşatmakta olduğu, eşsiz ortaksız, bir Rabb-i olduğunu ve bu Rabb Bütün kainatın da Rabb-i olduğunu her akıl sahibi bilir inanır ve Allah’a tövbe edip teslim olur. 

56-

Ve yine Yüce Allah’ın kullarına lütf ettiği her kişiye  özel BEŞ  unsur lütf etmiştir.

1- Parmak izi, kişinin parmak izi hiç kimsede yoktur kişiye özeldir.

2- Göz kronerleri, bunda da  hiç kimsede yoktur  kişiye özeldir. Hatta bazı ülkelerde kapı anahtarları yerine kart yerine parmak izlerini veya göz kronerlerini tesbit eden teknoloji geliştirilmiş kapı sahibinin gözünden veya parmak izinden tanıyıp kapı kilidi açılır,

3- Suretinin yapısı da kişiye özeldir o sureti ona benzeyen yüzde yüz hiç kimse yoktur.

4- Sesi, (konuşması) da kişiye özeldir, onun ses tonu telefuzu hiç kimseye  verilmemiştir

5- D N A testi hiçbir kimsenin hiç kimseye uymaz, bilirsiniz ya, şimdiki teknoloji ile bütün tanımalar onunla, kemik ve ilek yapıları onunla tanılır ve  yapılır.

Ayrıca; Yüce Allah yine beş şeyide bütün canlılara  da ortak nimet vermiştir.

Bu  “Nimetler “

1- Hava ( nefes ) alıp verme, bütün canlılar buna ortaktır, her canlı varlık, otlar, bitkiler ağaçlar dahil istedikleri kadar nefes (hava) alıp verebilirler. Hava alamayanlar zaten yaşayamazlar.

2- Güneş, bütün canlılar,  güneş’e muhtactır, nasıl havasız yaşanmıyorsa güneşsiz de yaşanmaz ve  hiçbir bitki de yetişmez ve her canlı ona muhtaçtır ve ortaktır.

3- Su ( Yağmur ) nasıl, bütün canlı varlıklar havasız, güneşsiz yaşanmıyorsa su olmayınca da asla yaşam olmaz, Yüce Allah bütün canlı ve cansız varlıkları su’dan yaratmıştır, yine hiçbir Vanlı varlık susuz yaşayamaz her varlık suya da  ortaktır.

4- Toprak ta bütün canlılar ortaktır, işte dağlar ovalar, meralar, yollar, ormanlar tepeler, ha belki tapulu kişisel arsa ve tarla aklınıza gelebilir, onlarda sık sık el değiştirdiğini biliyoruz.

Her vrlık ister toprak altında olsun ister toprak üstünde olsun toprağa ortaktır

57-

5-  Dua, Yüce Allah bir ayette bana dua edenin duasına icabed ederim, buyurmaktadır. aman Allah’ım bu ne lütuftur. Yüce Allah kullarına ne büyük bir lütufta ve ikramda bulunmuştur. Ayetin meâlini tam yazalım.

Yüce Allah şöyle buyuruyor:

“ Şayet kullarım Beni senden sorarlarsa gerçekten ben çok yakınım. Bana dua edince duacının duasını kabul ederim. O halde onlarda Benim davetime koşsunlar ve Bana layıkiyle iman etsinler ki, doğru yola gidebilsinler.” ( Bakara 186)

İsterseniz konuyu beraberce iki dakika tefekkür edelim!

Konuya şöyle başlayalım. Cumhurbaşkanı, Başbakan veya her hangi bir bakan özel telefonlarını yakınlarına verirler, telefonlarını  her kese verme şansları zaten yoktur ve böyle bir liderde bunun yapması asla ve asla mümkün değildir. Farza ki, bu devlet büyükleri bize telefonunu verirse ve bize tasfiyede bulunursa  siz ve aileniz ne zaman sıkışırsanız veya maddi manevi bir şeye ihtiyaçlarınız olursa beni bu telefonla arayın derse biz ne kadar mutlu oluruz ne kadar o rahatlarız, ne kadar havalara gireriz. Sanki dünyalar bizim olmuş gibi seviniriz, keyfimize keyif katarız. 

Fakat her hangi bir  sıkıntımızda bize verilen o telefonlara sarılmak isteriz, fakat kolay, kolay da cesaret edemeyiz, acaba telefon açsak telefonumuza çıkar mı? yetkililer beni o zata bağlarlar mı? veya o zat telefonuma çıkarsa beni hoş karşılar mı? veya kızar mı? gibi, gibi çok şeyler haklı olarak aklımızdan geçer. En yüksek devlet adamının özel telefonu bizde olsa bile yine rahat değiliz.

Şimdi esas konumuza gelelim. 

Müslüman kardeşim, buna çok dikkat edelim, Yüce Rabbimiz teşbihte hata olmasın, telefonunu bütün kullarına vermiş, yukarıdaki ayetin kısa meâlini bir daha okuyalım, “Şayet kullarım Beni senden sorarlarsa gerçekten ben çok yakınım. Bana dua edince duacının duasını kabul ederim. Buyurmaktadır.”

                                                                                                  ( Bakara 186 )

Yüce Allah bütün kullarına sesleniyor, bir ihtiyacınız varsa, bir sıkıntınız varsa maddi ve manevi her meşru olan her ihtiyacınızı bildirin, yani dua edin isteyin. Ben meşru “ dualarınızı “  isteklerinizi kabul ederim buyurmakatır. Tabiri caiz ise Yüce yaratanımız, telefonunu açık ve seçik olarak bütün kullarına şifresiz olarak veriyor. Devlet adamları gibi  bazı özel yakınlarına telefonunu vermiyor. Yüce Allah C.C.  bütün kullarına canlı telefonunu lütf ediyor. İsterseniz günde on defa yüz defa dua edin, taleblerinizi  Yüce yaratana bildirin Yüce Allah asla dualarınzadn isteklerinizden usanmaz, hatta  bir Ayet’e meâlen,  “Dualarınız olmazsa siz neyesiniz,” buyurmaktadır. Başka bir ayet’e  meâlen “ Ben sizin şah damarlarınızdan daha yakınım” buyurmakta” yine başka bir ayetlerde, Allah sizi görüyor sesinizi duyuyor, kalbinizden geçeni bile biliyor. Buyurulmaktadır.  

58-

Tekrar dikkat ederek ayeti tekrarlayalım   “Şayet kullarım Beni senden sorarlarsa gerçekten ben çok yakınım. Bana dua edince duacının duasını kabul ederim. Buyurmaktadır.” ( Bakara 186 ) Ve bu İlahi emir bütün kullarına sesleniyor, çünkü Kur’ân-ı Kerimde Yüce Yaratan, “ Kullarım “  diye hitab ediyor.   

Bu insanlara verilen çok, çok büyük bir nimettir. Biz sahibsiz değiliz, Yüce Allah bir ayet’e  “Siz kendihnizi başı boşmu zanettiniz.”  Buyurmuktadır.  biz O’nun kullarıyız, ama kulluk görevimizi yaparsak bizi iyi kul olarak kabul eder. 

ve meşru olarak dua edersek, inşallah dualarımız kabul olur, er veya geç, çünkü Yüce Allah bize vaad ediyor. Dua edinin duasını kabul edirim, buyurmakta, yeterki kulluk görevimizi yapalım, harama bulaşmadan helal yiyip içip, giyinelim, Allah’ın emirlerine Peygamberin (s.a.v.)’in sünetlerine uyalım. 

Yüce Allah Teâlâ Şöyle buyuruyor.

“ Her can ölümü tadacaktır. Sizi bir imtihan olarak iyilik ve kötülükle, deniyoruz. Hepiniz en sonunda bize döndürüleceksiniz.” ( El- Enbiye Süresi Ayet: 35 )

İNSAN KAÇ ŞEYDEN YARATILMIŞTIR.

 Yüce Allah insanı bir nüfte’den vesileyle gözle gözükün yedi  maddeyle halk etti (yarattı ) Bu yedisi göz önünde diğerleri  ise gizlidir en azında biliyoruz ama gözle göremiyoruz. Bu parçalar ikiye ayrılır. Biri zahiri kalıp bu gözle görülebilir. Yukarıdaki Ayette: Rabbimiz, şöyle buyuruyor. “Biz insanı birbiriyle karışık bir damla sudan yarattık.”

   Göz önünde olanlar, Et, kan, su, kemik, deri, saç, ve tırnaktır. Buna beden derler.           

   Gözle görülmeyen ise, batın manasındadır. Ona Ruh,(can)  derler. nefis, derler ve kalp derler. bu ancak hakikat gözü ile bilinir. Ama bunlar gözle görülmez. Doğrusu en iyisini Yüce Allah Teâlâ bilir.

Not: kalp dediğimiz yürek olanı kast etmiyoruz illeri sayfalarda konuya genişçe deyinilecektir.

Yüce Allah Teâlâ buyuruyor.

     “ Biz gerçekten insanı en güzel bir şekilde yarattık.” (Tin Süresi Ayet:4 )

     Ebu Hüreyre’ (r.a.) rivayetle Hadis no 2198

     “ Mü’minlerin ruhları yedinci kat göktedir. Oradan cennetteki makamları seyrederler.”     ( Deylemi’nin Müsnedü’l- Firdevs’inden )

59-

KALBİN ( RUH’UN ) HAKİKATLARI

     Kalbin (Ruh’un) hakkında farklı tarifeler yapmakla birlikte ruhun, alimlerin çoğunluğunun anlayış çerçevesinde şöyle tarif edilmesi mümkündür.

     Ana rahminde oluşması sırasında melek tarafından insanın bedenine üflenen ve ölüm anında bedeninden çıkarılan can’a ruh denir.

     İnsan ruhu denilince canlılık, bilinç, idrak, akıl, irade gibi niteliklere sahip bir özden söz edilmiş olur. İnsanların Hayvanlardan farklı olması ruhların değişik yaratılmasından kaynaklanır. İnsanlar arasındaki fark ta ayni ruh türü içinde değişik mertebelerde bulunmalarının sonucudur. Peygamberlerin Gayba alemin den bilgi almaları yüksek bir ruhi mertebeye sahip kılınmalarıyla irtibatlıdır. 

                                              ( Diyanet Vakfı İslam Anliksofedisi faydalanılmıştır.)  

Bu kalp, nefis veya can, ruh Baş gözü ile bilinmez ve görülmez.  Kalp demekle, göksün sol tarafına yerleştirilmiş, olan et parçası yani (yüreği) kast etmiyoruz. O yürek dediğimiz et parçası ölülerde ve hayvanlarda da, vardır. o dediğimiz yürek baş gözü ile de görülebilir. Baş gözü ile görülen şey, bu alemden olup bunlara âlem-i şahadet denir.

     Bu hususta,  İmam-ı gazali den Allah razı olsun Kimya-yı Saadet kitabında şöyle buyuruyor.

            Kalbin hakki katı bu alem’den değildir. Bu aleme garip olarak gelmiştir. Yolcu gibi gelmiştir. Görünen et parçası (yürek) onun taşıyıcısı ve aletidir. Bedenin tüm uzuvları, onun askeridir. Bütün bedenin padişahı odur. Hak Teâlâ’ yı tanımak, O’nun cemalini müşahede etmek, onun sıfatıdır. teklif ona olmaktadır. Hitab onadır. İtab ve ikab onadır. Asıl saadet ve şekavet onun içindir. Beden bütün bunlarda ona uymaktadır. Onun haki katını bilmek, sıfatlarını tanımak, Allahu Teâlâ’ yı tanımanın bilmenin anahtarıdır. Onu bilmeye çok uğraş ki, o çok yüksek bir cevherdir. Melekler cevherindedir. Onun asıl madeni, Allahu Teâlâ Hazretleridir. Oradan gelmiştir, tekrar oraya dönecektir. Buraya gurbete gelmiştir. Sözü ettiğimizin adı RUH’tur. 

            Bu hususta Yüce Allah Teâlâ Peygamberimize şöyle buyurdu.

            “ Ve sana rüh’dan sorarlar. Onlara deki, rüh Rabbimizin emrindedir.” Bundan fazlasını söylemeye izin yoktur. Ruh Allahu Teâlâ’ ya ait şeylerdendir. Ve alem-i emirdendir. O alemden gelmiştir. “Biliniz ki, halk (yani yaratma ) ve emir O’nundur.”         ( A’raf Süresi Ayet: 54 )

            Bu hususta Hekimi lokman Oğluna şöyle bir öğüt verir.

            Ey Oğul, İnsan üçe ayrılır.

            Birincisi ruhtur, o Allah’ındır.

            İkincisi Bedendir ( Cesettir) o da toprağındır.

            Üçüncüsü, ameldir. o’da senindir. Dikkat et.( ne ekersen onu biçersin, ameline çok önem ver. )

60-

     Kısacası bizim kalp, dediğimiz ruh, Allahu Teâlâ ‘yı  tanımak , bilmek yeridir. Hayvanlarda bu yoktur. bu ne cisim, ne arazdır. Belki melek cevherlerden bir cevherdir. Onun haki katını bilmek zordur. Ruhun hakikati hakkında konuşmak doğru olmadığı gibi bilinmediği içinde mümkün değildir yukarıda, A’raf süresinin 54. ayetinde açıkça belirtilmiştir.

     Ancak; büyük din adamlarının bu hususta esinti yaparak tarif ettikleri ve gözle görülmeyen. kalp, can, ruh, veya nefs dedikleri konuyu biraz daha araştıralım. Gerçi ne kadar araştırırsak araştıralım haki katını anlayamayız ama hiç olmasa az, çok tanımaya çalışalım.

     Beden kalbin ülkesidir. Bu ülkede kalbin çeşit, çeşit askerleri vardır. 

            Bu hususta Yüce Allah Teâlâ şöyle buyurmuştur.

            “ Senin Rabbin askerlerini, O’ndan başkası bilemez.” ( Müdesir.Ayet: 31 )

            İnsan oğlu zayıf ve muhtaçtır. Helak olmasından korkulur. İçeriden acıkma ve susama; dışarıdan, ateş, su, kaza, canavarların, düşmanların, veya başka şeylerin kendisini öldürmek istemeleri sebebiyle korkudadır.

            Açlık ve susama sebebiyle yemek ve içmek ister. Bunun için  askerlere muhtaçtır. Biri zahirde, el, ayak, ağız diş mide vesair gibi. Diğeri, ekmek, yemek, ve içmek isteği gibi.

            Dışarıdan düşmanlardan korunması için, askerlere ihtiyacı vardır. biri zahirde, el, ayak, silah, mermi gibi, diğeri de batında, cesaret, hışım ve gazap gibi. Görmediği gıdayı istemesi görmediği düşmanı def etmesi mümkün olmadığına göre, idrak etmeye anlamaya ihtiyaç vardır.

            Bir kısım zahirdedir ( açıktadır. ) beş duygu organı olan göz, burun, kulak, dil ve el gibi, bir kısmı da batındadır. (Gizlidir.)  onlarda beştir. Ve yeri dimağdır: bunlar Hayal kuvveti, düşünme kuvveti, ezberleme kuvveti, hatırlama kuvveti ve vehim kuvvetidir. Bu kuvvetlerden her birinin hususi işleri vardır. bir tanesine zarar gelirse insanın işi, dünyada da ahi rette de aksar. 

               Bu dıştaki ve içteki askerler kalbin emrindedirler. Kalp ise hepsinin amiri ve padişahıdır. Dile emir verince hemen konuşur. El’e emir edince tutar. Ayağa emir edince yürür. Göze emir edince bakar. Düşünce kuvvetine emir verince düşünür. Hepsi onun isteğine ve emrine vermişlerdir.

            Böylece bedeni muhafaza ederler. Bu azığını alıncaya avını elde edinceye ahiret ticaretini bitirince ve kendi saadet tohumunu ekinceye kadar devam eder. bu askerlerin kalbe itaat etmesi meleklerin Allahu Teâlâ’ ya itaat etmesine benzer. Ki, hiçbir emrine muhalefet etmezler. Hatta yaratılış icabı olarak ve isteyerek emrolunanı yaparlar.

            İnsanın kalbi, yaratılışının başlangıcında, parlak aynadan yapılan bir demir gibidir. Bütün alem bu aynaya sığar. Dikkat edilirse (günah işlenmezse emirlere riayet edilirse)  böyle olur. Edilmezse ( İlahi emre asilik, isyanlık yaparsa),  tamamen pas tutar. Artık ayna görevi yapılacak halı ve durumu kalmaz. (Kimya-yı Saadet)                         

61-

            Yüce Allah Teâlâ buyuruyor.

            “ Hayır, hayır! (asilik) Yaptıkları sebebiyle kalbleri paslanmıştır.”

( Mutaffifin Süresi Ayet 14 )

Ruhumuza Karşı Görevlerimiz.

Vücut sağlığı gibi, ruh sağlığına da önem vermemiz ve ruhumuza karşı görevlerimizi yerine getirmemiz gerekir. Bu görevler kısaca şunlardır.

1- Ruhumuzun en önemli gıdası imandır. Nasıl bedenimizi maddi gıdalarla güçlendirdiğimiz gibi, ruhumuzda doğru ve sağlam inançla güçlenir.

2- Bu bizi ve bütün varlıkları yaratan, gücü kudreti ve rahmeti sonsuz olan Yüce Allah’a ve bizi saadete çağıran elçisine inanmaktır.

3- İnsan daima Allah Teâlâ’ya muhtaçtır, O’na inanan bir insan manevi gıdasını almak suretiyle büyük bir güç kazanır. Kalbi huzurla dolar. İnsan ruhunun istek ve arzuları sınırsızdır. İnsanın saadeti ancak bu arzuların yerine getirilmesi ile mümkün olabilir. Bu arzu ve istekler yerine gelmedikçe ruh tatmin edilmez.  Nasıl ki, aç olan bir mide bir takım yararlı gıdalarla açlığını giderip tatmin oluyorsa, ( bir hasta ilacını alıp sağlığına kavuşuyorsa, )  Ruh da ancak manevi gıdası gerçek bir imanla tatmin olur ve huzura kavuşur.

Ruhumuzu doğru ve faydalı bilgilerle donatmak.

Yiyecek ve içecekler nasıl bedenimizin gıdası ise, ruhumuzun gıdası da ilimdir.Maddi gıdasını alamayan kimse nasıl yaşayamaz, zamanla ölürse, ruhunu yeterli bilgi ile donatmayan, ona manevi gıdasını vermeyen kimse de ruhen aç kalır ve manevi hayatını kayıp eder.

Sonuç olarak insan oğlu kendi hakkında bilgisi diğer canlılar kadardır. İnsanın hakikati olan ruhu, insanoğlu asla bilmiyor. Ruh ebedidir, asla ölmez. Fakat vücut ondan alınır. Veya o vücut’tan alınır. Buna ölüm denir.

Peygamber Efendimiz(s.a.v.)

“ İlim öğrenmek her müslümana farzdır.” ( İbni Mâce. Mukadime, 17 )

Buyurarak ilmin müslümanlar için taşıdığı önemi belirtmiştir.

Yüce Allah Teâlâ Kur’an-ı Kerim’de

“ De ki; Hiç bilenle bilmeyenler bir olur mu? “( Zümer Süresi Ayet: 9 )

Buyurmuş, alim ile cahilin ayni seviye de olmayacağını bildirmiştir.

             Kalp deki Hatırlar .

            Kalp de, altı türlü hatır vardır. şöyle ki,

            1- Nefsin hatırı,

            2- şeytanın hatırı,

62-

3- Ruhun hatırı,

            4- Meleğin hatırı,

            5- Aklın hatırı ,

            6- Yakin (inanç) duygusunun hatırı.

            İsterseniz, bu hatırları ayrı, ayrı anlatmaya geçelim!

            1- Nefsin Hatırı: Nefsin hatırı için şunlar yapılır. Şehvet duygusu taşıyan şeyler, nefsani arzular peşinde, ister mübah olsun, ister haram olsun, ne olursa olsun, sürekli kalbi sıkıştırır isteğini yapmaya çalışır.

            Konuyla ilgili bir dörtlük şiirlerimden okumaya ne dersiniz?

            Senin nefsin aç aslanlar gibi her şeye saldırıyor,

            Ve sen nefsine engel olamıyorsun, hep dediklerini yapıyorsun,

            Vahşi hayvan terbiyecisi, bir yılda hayvanı terbiye ediyor,

            Sen bunca yıldır kendi nefsini bile terbiye edememişsin.

            2- Şeytanın Hatırı: Şeytanın hatırı için de şunlar yapılmaya çalışır,

Küfre, şirke zorlar, daim Yüce Allah’tan şikayet ettirir, tövbe etmiş ise tövbesini bozdurmak ister, tövbe etmemiş ise tövbesini sürekli ertelettirmek için daha gençsin, emekli ol, hayatını yaşa gibi sürekli telkin eder. ayrıca zinaya, içkiye, gıybet, harama, yalana, yemine, küfre ve bütün kötü şeyleri sürekli hatırı için yapılmasını ısrar eder. 

              Üstte anlatılan her iki hatırda kötüdür, her ikisinin de kötü olduğuna dair hüküm edilmiştir.

            Esasında İslami hayat yaşayan kimselerin kalbi bu saydıklarımıza kapalıdır. Gerek avam tabakasının üst düzeyi, olsun gerek takva sahipleri, evliyalar, veliler, alimler olsun kalplerinde bu gibi şeylere yer vermezler, tabiri caiz ise, Nefsin ve şeytanın bırak hatırını, konuşturmazlar bile. kalp gerek nefsin hatırı gerekse şeytanın hatırına yer vermediği gibi bu hususlarda bir oylama olursa bile, Nefse ve Şeytana oy kullandırmazlar.

            Ama zayıf inançlı veya en alt avam tabakası, kimseler kalbinde nefsin ve şeytanın hatırına büyük yer ve önem verirler.

Ebü Said (r.a.) rivayet ediyor Hadis No: 2025

            Şeytan şöyle dedi:

        “ Ya Rabbi! İzzetine yemin ederim ki, kullarının ruhları cesetlerinde kalmaya devam ettikçe, onları devamlı olarak yolundan saptıracağım.

            “ Cenab-ı Allah şöyle buyurdu:

            “ İzzet ve cemalime yemin olsun ki, Ben de onları Benden bağışlanma diledikleri sürece bağışlayacağım.” (Müsned 3/29,41, C. Sağir 2/547) 

63-

            3- Ruh’un hatırı:

            4- Meleğin hatırı: Ruh’la meleğin hatırı hemen, hemen aynidir.

Ruhla meleğin hatırı, için yapılan işler özetle şöyledir, hep kalbe iyiliği tenbih ederler, itidal davranmalarını isterler gerek dünyanın, gerekse ahiretin selamet gitmesi (olması ) için çırpınırlar hep kalbe hatırlarını zorlarlar. Fakat nasıl yukarıda inanç veya takva kişiler, Nefse ve Şeytana yer vermezler oy hakkı tanımazlar ise, zayıf inançlı kimseler de melek ve ruh’a oy kullandırmazlar, hatırlarını dinlemezler. kalpleri bu ikisine kapalıdır.    

            5- Aklın hatırı:  gelelim aklın hatırına, akıl zaman, zaman nefsin ve şeytanın hatırlattığı işleri hatırlatır. Bazen de meleğin ve ruh’un hatıra getirdiğini getirir, her iki tarafı da kırmamaya çalışır. Sonuçta akıl hangi tarafı tutarsa o taraf galip gelir.

            Aklın hatırına uyulup yapılan işin sonucu: ya cezadır. Veya mükafat, aklına uyduğu için de, sonuç kula ait olur. Ceremesini veya sefasını kul çeker.

            Yüce Allah hükümlerinin yürümesi için cismi bir mekan eyledi. Üstte anlatılan manada aklı, hayra ve şerre (iyiliğe veya kötülüğe ) taşıyıcı kıldı.

            6- Yakin duygusunun hatırı : Bu yakin imanın ruhudur. İlmin de varidatın da yeri. İlim Allah’tan gelir, yakin yolu ile vücuda dağılır.

            Ne var ki, Yakin hatırı, seçkin evliyalara, sıdıklara ve erenlere mahsustur.   

            Bunların kalbine gelen yakin, hatırı gerçek manada gelir. Bizim kalbimiz gibi onların kalbi vesveseli değildir. Bu nedenle, yakin ilminin gelişi ne kadar gizli olursa olsun, ne kadar incelik taşırsa taşısın. Bu yoldan gelen “ İlmi ledünni “  ( ilahi bilgiler Salih kulların kalbine gelen ilim ) olarak gelir. İşlerin incelik ve gizli yanları anlatılır.

            Yukarıda anlatmağa çalıştığım “Ledünni İlmi “ hatırı sevilmişlere, istenmişlere ve seçilmişleredir.   ( Guyet’üt- Talibin kitabından faydalanılmıştır. )

            Ruhumuzu yanlış inançlardan ve hurafeler den arındırmak.

            Dinimiz; akla düşünceye ve bilgiye büyük değer vermiştir, Kur’an-ı Kerem’in pek çok ayetinde insanlar daima düşünmeye ve aklını kullanmaya çağrılmıştır.

            Bu sebeple, inanacağımız şeyler iyice araştırdıktan ve doğruluğunu kanıtladıktan sonra kabul etmeli, dinde yeri olmayan ve ilimle bağdaşmayan asılsız şeylere inanıp bunların peşinde gitmemeli- yiz.

            Bozuk gıdalar veya yanlış verilecek bir ilaç vücudumuza zararlı olduğu gibi, batıl inanç ve hurafeler de ruhi rahatsızlıklara sebebiyet verir. insanın doğruyu araştırıp bulmasına engel olur. 

            Bilgisizlik yüzünden müslümanlar arasında yayılan, din ile ilgisi olmadığı halde dini inanç gibi kabul edilen hurafe ve batıl inançlardan bazıları şunlardır.

            Baykuşun gece veya gündüzün evlere konmasını, sabahleyin bir yere giderken önünde tavşan geçmesini, horozun vaktinden önce ötmesini, Salı günü 

64-

çamaşır yıkanmasını, evden biri gurbete gidince üç gün evin süpürülmesini uğursuz saymak. İki bayram arası nikah kıymamak, falcılık yapmak, kaybolan bir şeyi bulmak için falcıya gitmek, gaybtan ve gelecekteki olaylardan haber veren kahinlere inanmak, dileğinin yerine getirilmesi için ağaçlara ve türbelere bez bağlamak, türbelere ve yatırlara mum yakmak ve adak yapmak, ısız yerlerde insanlara zarar veren yabani şeylere inanmak ( başa kurşun dökmek, geceleyin eve et götürmek, Çarşamba günü veya geceleyin tırnak kesmek, ) gibi ve buna benzer çok hurafelere inanmamak,

Çünkü kabtaki pis suyu boşaltmadan kabı yıkamadan, temiz, berrak, su koymak mümkün değildir.                 ( Diyanettin İslami İlmuhalinden faydalanılmıştır.)

            Kısacası Ruh konusunu ancak Allah bilir, biz kenardan kıyıdan alimlerin bilim adamların kitaplarını inceledik, azıcık anlatmaya çalıştık bu konuda bize en güzel cevap yine Yüce AllahTeâla’dan gelmektedir.

 Yüce Allah Teâlâ şöyle buyuruyor.

            “ Hakkında bilgi sahibi olmadığın bir şeyin ardına düşme; “

 ( İsra Süresi Ayet: 36 )

            Önce kendimizi bilmek ALLAH TEÂLÂ’YI bilmenin anahtarıdır dedik ve konuyu haklı olarak başka mecraya çektik kendimizi bilmesek Yüce Rabbimizi nasıl bileceğiz idrak edeceğiz, biraz o konuları araştırdık ve sizinle paylaştık şimdi ise tekrar esas konumuz olan;

                                    ---------------------------------------------

65-

       YÜCE ALLAH TEÂLÂ’ yı tanıma  konusuna geçelim            

Yaptığım araştırmada bize Allah Teâlâ’yı en iyi yine Allah Teâlâ, kendisini bize tanıtır 

veya tanıtabilir Başka kimse O’nu tanıtamaz. Bu bakımdan, her zaman olduğu gibi Kur’an-ı Kerim’e dönüyor ve ona kulak veriyoruz,

Yüce Allah şöyle buyuruyor.

“ Allah’a iman edin.”  ( Teğebun süresi ayet 8 )

Başka iki ayette ise Yüce Allah şöyle buyuruyor.

“ Allah’a itaat edin”  (Al-i İmran süresi ayet: 132) ve“ Rabbinize ibadet edin.”(Hac Süresi ayet: 77)

Mükkerer de olsa yine İhlas süresinin meal açıklaması ile yazımıza devam edelim.

“ De ki. O, Allah birdir. Allah, her yönden eksiksizdir. Ve her dileğin mercidir. her şey kendisine muhtaç olan şanlı uludur. O, doğurmadı ve doğurulmadı. O,na hiçbir şey denk olmadı.” İhlas süresi mealı)

Ayetlerle devam edelim.

“ Kim, Allah ,a güvenip tevekkül ederse, O, Ona yeter. Şüphesiz Allah hükümlerini infaz eder.” ( Telak süresi Ayet:63)

Muhyiddin Arabi Hz. Fahreddin Razi Hz. bir mektup yazarak:

“ Allah’ı bilmek, varlığını bilmenin gayridir.” ( bilmek ayrıdır tanımak ayrıdır.)  demiş, yani mesela, İstanbul’u kim fethetti.? “ diye sorulursa hemen Fatih sultan Mehmet denilir, bununu hemen, hemen her kes bilir.

Fakat “onu tanırmısınız, nasıl bir insandır ?” diye sorulursa çok, çok kimse bunu bilmeyiz.

Yine “ Başbakan kimdir ?” diye sorulursa hemen “ filan kişidir.” denir. Başbakan’ın  kim olduğu bilinir.

Peki kendisini tanırmısınız diye sorulursa, yakından tanımayanlar. Fazla tanımadıklarını söylerler. Yani kısacası, bilmek ayrıdır. Tanımak ayrıdır.

Şimdi ise; Allah’ı hepimiz biliyoruz, acaba Yüce  Rabbimizi ne kadar tanıyoruz. Yukarıda da belirttiği gibi Allah’ı tanıtmak yine en iyi Allah kendisini bize Kur’an da tanıtıyor. Bizde çok geniş olarak o ayetlerden faydalanmaya çalışacağız.

Ayrıca, Yüce Allah’ın bize verdiği akıl ve az ilim ile bizde Allah’a sığınarak    

66-

         Allah’ı tanımak için, ayetlerden edindiğimiz bilgilerle, hadisler  le, belirli alimlerin görüşlerinden genişçe faydalanmaya çalışacağız. Tanıtma ile ilgili Bazı konular, şiirler ve hikayelerle işleyeceğiz, bizim

Yüce Allah’ı tanıtmamız ancak okyanusta bir damla su bile olmaz, yanlışlarımla hatalarımla ancak, Allah’u Teâlâ’ya sığınıyorum.

Öncelikle bunu belirtmek gerekir ki, İnsan’ın Allah’a iman edip ibadet ve itaat edebilmesi için önce O’nu tanıması gerekir. Allah’ı tanımak insanın temel görevidir. Yüce Allah bir Zâriyat süresinin 56. ayetinde, “ Ben cinleri ve insanları, ancak bana kulluk yapmaları için yaratmışımdır.” Buyuruyor.

İnsanın Yüce Allah’a kulluk edebilmesi için her şeyden önce Allah’ı tanıması gerekir. O’nu tanımadan O’na iman, ibadet ve itaat etmek mümkün değildir. Yüce Allah, A’raf süresinin 33. ayetinde şöyle buyuruyor. “ ( Ey Peygamberim! ) De ki: Rabbim.. Allah’a karşı bilmediğiniz şeyleri söylemenizi haram kılmıştır.” Anlamındaki ayet, insanın Allah’ı tanıması gerektiğini ifade etmektedir.

Allah’ı tanımayan, bilmeyen ve O’nu anlamayanlar, Yüce Allah Zümer süresinin 67. ayetinde, “ Allah’ın kadrini gereği gibi bilmediler (taktir edemediler büyüklüğünü anlayamadılar.)” tabiri caiz ise Allah Teâlâ ayetiyle bizleri kınanmakta dır.

        Yüce Allah’u Teâlâ kendisini tanıtan bir ayette. Şöyle buyurmaktadır.

“ O’ öyle bir Allah’tır ki, O’ndan başka ilah yoktur. O, başlangıcı ve sonu olmayan hayati ile kendiliğinden diridir. Yaratıklarının bütün işlerinde hakim ve kaimdir. Ne uyuklar nede uyur. Göklerde ve yerlerde ne varsa O’nundur. O’nun izni olmadıkça O’nun nezdinde kim şefaat edebilir? O, bütün varlıkların önlerinde arkalarında gizli ve açık ne varsa hepsini bilir. O’nun ilminden ancak O’nun dilediği miktardan fazla kimse kavrayamaz. Kürsüsü (mülk ve saltanatı) gökleri ve yeri kaplamıştır. Gözetmek O’na zor gelmez. O, Çok yücedir ve çok büyüktür.”

(Bakara süresi Ayat:255 )

Başka bir ayette

Yüce Allahu Teâlâ şöyle Buyuruyor.

“ Allah sizi bir kişi den (Adem’den) yarattı. Sonra ondan eşini (Havva’yı) yarattı. Sizin için davarlardan ( Deve, sığır koyun ve keçiden erkekli ve dişili olmak üzere ) sekiz çift yarattı. Sizi analarınızın karnında üç çeşit karanlık içinde ( karın, rahim ve zar içinde) yaratılıştan yaradılışa geçirerek yaratmıştır. İşte Rabbiniz olan Allah budur. Hükümranlık O’nundur. O’ndan başka hiçbir ilah yoktur. öyleyken nasıl olur da O’nu bırakıp başkasına yönelirsiniz.” Zümer Süresi: Ayet 6 )

67-

Başka bir ayet’e ise Yüce Allah şöyle buyuruyor.

Şüphe yok ki, Rabbiniz öyle bir Allah’tır ki, gökleri ve yer yüzünü altı günde ( zamanda) yaratmıştır. Sonra da Arşa hakim olmuştur. geceyi durmadan takip eden gündüze, geceyi O bürüyüp örter. Güneş, ay, yıldızlar O’nun fermanına tabidir. Haberin olsun yaratmak da, buyurmak da O’na mahsustur. Alemlerin Rabbi olan Allah’ın şanı ne kadar yücedir!”(Araf süresi ayet: 54 )

Başka bir ayette : Yüce Allah Teâlâ şöyle buyuruyor.

“ Bütün mülk ve saltanat kudret elinde olan Allah, her türlü noksanlıktan münezzeh ve yüce olandır. O, her şeye kadirdir. (Mülk süresi ayet 2)

Hadis No: 892 – Übey İbnu Kâ’b (r.a.) anlatıyor. “ Müşrikler Hz. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) ‘e

“Rabbini bize tavsif et (tanıt)!.”

 Dediler . Bunun üzerine İhlas süresi indi.

             Yüce Allah şöyle buyuruyor.

“ De ki: O Allah ’dır. bir tekdir. O Allah’ tır. Samed ’dir, ( hiçbir şeye muhtaç değil her şey ona muhtaç). Doğurmamıştır. Doğrulmamıştır. (çünkü O, ezeli ve ebedidir. Ve her noksanlıktan münezzehtir.) ( İhlas Süresi Ayet 1-4 )

İnsanı yaratan, onu ruhen ve bedenen şekillendiren, onu yaşatan Allah’tır. Kainatı insanın emrine ve hizmetine veren Yüce Allah’ı C.C. tanımak, O’na yakın olmak ve O’na kulluk etmek her müslümanın en önemli görevidir. İnsan kendisine yol gösterici olarak Allah’ın insanlara Peygamberimiz (s.a.v.) aracılığıyla ulaştırdığı vahyini ve Peygamber Efendimizin sünnetini rehber edinmelidir. ( bu emir ve sünnetleri tartışmasız ve vesvesesiz olarak ta uygulamalıdır.)

Yüce Allah Teâlâ şöyle buyuruyor.

“ Bu Kur’ân  kendisiyle uyarılsınlar, Allah’ın ancak tek ilah olduğunu bilsinler ve akıl sahipleri düşünüp öğüt alsınlar, diye insanlara bir bildiridir.

                                                                         ( İbrahim Süresi ayet: 52)

 “ İsimlerin En güzeli ALLAH’ındır. “( Esma-i Hüsn-a ) Şiir kitabımdan. Yüce Allah’ın 99 mübarek ismi şerif’leri ve çok özet anlamıyla beraber okuyalım mı?

ÖNCE DİKKAT : Yüce ALLAH’ın her ismini  okuduğumuzda, tek, tek okuyun ve her ismi okuduğunuzda saygı yönünden  “ Celle Celâlühü” cümlesini okuyunuz. Örnek: ALLAH C.C. er Rahman C.C.  gibi okumaya devam ediniz. 

Celle celâlühü’nün

 Anlamı:  “ Allah, Yüce ve aziz olsun , er Rahman Yüce ve Aziz olsun.”demektir. Kısatılmış şekli ise C.C.

68-

   A L L A H  

                                                                     Celle celâlühü ( Yüce ve Aziz olsun )

          Ma’nâsı :  (Çok öz olarak)

            Hakiki ( gerçek) ve mutlak( kayıtsız şartsız) olarak “ VAR ” ve “ BİR “ olan; eşi benzeri ve ortağı asla bulunmayan Yüce Rabb’imizin  has (özel )ve en büyük ism-i şerifidir.

            Yüce Yaratanımızın;  diğer isimleri O’nun fiilleri, sıfatları tecellileri ile ilgilidir.

            “Allah” lafza-i Celâli, diğer mübarek isimlerinin delalet ettiği bütün vasıfları ihtiva eder. ve “ Vâcibü’l – Vücüd “ olan Yüce Rabb’imizin İsm –i  A’-zam  ( en büyük ad)ı olduğu hususunda ulemanın ittifakı vardır.

er Rahmanu,              : Yarattığı bütün canlılara nimet veren.

er Rahimü,                : Acıyıcı,

el  Melikü,                   : Her şeyin hakimi,

el  Küddüsü,              : Noksanlıklardan  münezzeh.

es Selamu,                   : Selamet verici.

el Mü’minü,                : Emin kılıcı, koruyucu.

el Müheyminü,           :  Gözetici ve kollayıcı.

el Azizü,                      : Her şeye galip.

el Cebbariü,               :  Dilediğini zorla yaptıran,

el Mütekebbiru          : Büyüklükle vasıflı.

el Hâliku,                    : Yaratıcı.

el Bâriu,                      : Takdir edici.

el Musavvirü             : Şekil verici.

el Gaffarü,                 : Günahları af edici.

el Kahhârü,                : Kahredici.

el Vehhâbü,                : Bahşedici.

el Rezzâku,                 : Rızık İhsan edici.

69-

el Fettahu.,                 : Kapılar açıcı.

el Alimü,                     : Çok iyi bilici.

el Kabidü,                   : Sıkıcı, kısıcı.

el Bâsitü,                     : Açıcı, genişletici.

el Hafidu,                    : Dereceleri indirici.   

er Râfiu,                     : Dereceleri yükseltici.

el Muizzü,                   : İzzet verici.

el Müzillü,                   : Zelil kılıcı.

es Semi-u,                  : İşitici.

el Basiru,                    : Görücü.

el Hakemu,                 : Hükmedici.

el Adlü,                       : Çok adaletli.

el Latifu,                     : Lütfedici.

el Habiru,                  : Kulunu imtihan edici.

el Halimu,                   : Yumşaklık gösterici.

el Azimu,                    : Sonsuz büyük.

el Gafürü,                   : Bağışlayıcı.

eş Şeküru,                   : Kullukları kabul edici.

el Aliyyü,                    : Yükseklikte sonsuz.

el Kebir-u,                  : Pek büyük.

el Hafizu,                    : Koruyucu.

el Mukit-u,                  : Mukit kuvvet verici.

el Hasibü,                    : Hesap görücü.

el Celilü,                      : Ululuk ve Büyüklük sahibi .

el Kerimü,                  : Kerem ve İhsan sahibi.

er Rakibu,                  : Üstün çıkıcı.

el Mucibu,                  : Duaları kabul edici.

el Vasiu,                    : Rahmeti geniş ve sınırsız.

el Hâkimu,                : Hikmet sahibi

el Vedü-ü,                   : Mü’minleri seven.

el Mecidu,                   : Şanı Büyük ve Yüksek.

el Baisu,                      : Peygamber gönderen.

eş Şehidü                    : Her şeye şahid. O’ndan saklı yok

el Hakku,                    : Hak üzere kaim.

el Vekilü,                    : Her şeye vekil.

el Kaviyyü,                 : Pek güçlü.

el Metin-ü,                  : Çok sağlam.

el Veliyyü,                   : Müminlere dost.

el Hamidu,                  : Hamd edilen.

el Muhsi,                     : İlmi her şeyi kuşatan.

el Mubdiu,                  : Maddesiz ve örneksiz yaratıcı

el Muid                       : Öldürücü ve diriltici.

70-

el Muhyi                     : Hayat verici.

el Mümit                      : Hayatı kaldırıcı.

el Hayyü,                    : Başsız ve sonsuz (Evvel âhir )

el Kayyumü,               : Her şey onunla kaim.

el Vâcidü,                   : Zengin ve ihtiyaçsız.

el Mâcid                      : Azamet ve şerefle vasıflı.

el Vâ-hidü                   : Tek ve eşsiz.

es Samedu,                 : Muhtaç olmayan, ihtiyaçsız.

el Kâdirü,                   : İstediğini istediği gibi yapmaya gücüyeten.

el Muktedirü,             : Kudret sahipleri üzerinde istediği gibi tasarrufeden.

el Mukaddimü           : İstediğini öne alıcı.

el Muahhirü,              : İstediğini sona erteleyici.

el Evvelü,                    : Varlığının başı olmayan.

el Âhirü,                     : Varlığının sonu olmayan.

ez Zâhir-u,                  : Görünen.

el Bâtınü,                    : Gizli.

el Vâli,             : Her işi yürüten.

el Berru,                     : Kullarına ihtiyaçlarını veren.

el Müteâli,                   : Zatiyle en yüksek.

et Tevvabü,                : Tevbeleri kabul eden.

el Müntakimu,           : Suçların karşılığını veren.

el Afüvvü,                   : Bağışlayan.  

er Raufü                     : Çok acıyıcı.

Malikül Mülk-ki,      : Mülkün ebedi sahibi.

Zü’l Celâli  Ve’ l ikram : Şeref ve ikram sahibi.

el Muksitu,                 : Adalet gösterici.

el Câmiu,                    : İstediğini istediği zaman istediği yerde toplayan.

el Ğaniyyü,                 : Çok zengin her şeyden müsteğni.

el Muğni,                    : İstediğini zengin eden.

el Mâniu,                    : Dilediğini engelleyen.

el Dârru,                     : Dilediğine bela verici.

en Nâfiu,                     : Dilediğine faydalı şeyler yaratan.

en Nüru,                     : Alemleri nurlandıran aydınlatan.

el Hâdi,                       : Hak yolu, doğru yolu gösteren.

el Bediu,                      : Örneksiz, misalsız alemleri icat eden.

el Bâki,                        : Varlığının sonu olmayan.

el Vârisü,                    : Bütün servetlerin gerçek sahibi.

er Reşidü                    : Hayra delalet eden.

es Sabüru,                  : Çok sabırlı.

71-

                        Yüce Allah şöyle buyuruyor:

            “ O, yaratan, yoktan var eden, yaratıklarını şekillendiren Allah’tır. EN GÜZEL İSİMLER O’NUNDUR. göklerde ve yerde olan her şey O’nu tenzih ve tesbih eder. O, “Aziz’dir. Hakim’dir. Her şeye galiptir. Hüküm ve hikmet sahibidir.”       ( Haşr Süresi Ayet: 22- 24 )

            Başka bir ayette :

            De ki: İster Allah ister Rahman diye çağırın. Hangisini derseniz deyin. En güzel isimler O’nundur.                  ( İsra süresi ayet: 110 )

            En güzel isimler Allah’ın’dır. Kitabımdan yalnız bir beşlik okuyalım mı?

                       Hakiki ve Mutlak kayıtsız ve şartsız var ve bir olan RABBİM,

            Bir eşi , benzeri ve ortağı asla olmayan RABBİM,

            Vacibü’l Vücud  ve emsalsız olan Yüce RABBİM,

            ALLAH Celle Celalühü Aziz ve Yüceler Yücesi adın,

            Tüm günahlarımızı af et, bizi bağışla, olsun muradım.

            Yüce Allah Teâlâ buyuruyor.

            “ Görmediniz mi, Allah yedi göğü tabaka, tabaka nasıl yaratmış? Ay’ı içlerinde bir nur kıldı, güneşi de bir kandil… Allah sizi ( Babanızı Adem’i ) arzdan yaratıp meydana çıkardı.              (Nuh Süresi Ayet: 15-17 )

            Işığı aranan nurların en evlası, Kur’an’ın irşad bulunduğu nur’dur. Binan aleyh Allah’ın beyanından sonra her hangi bir beyanın kıymeti yoktur. Yüce Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır.

            “ Biz yer yüzünü beşik, dağları da birer kazık yapmadık mı? sizleri de çift, çift yarattık. Uykunuzu ise bir dinleme yaptık. Geceyi bir örtü, gündüzü ise geçim vakti kıldık. Üstünüze yedi sağlam gök bina ettik. İçlerine pırıl, pırıl parıldayan bir kandil ( güneş )  astık. Rüzgarları sıkıştırıp yoğun laştırdığı bulutlardan, kendisiyle taneler, otlar, sarmaş-dolaş bağlar bahçeler çıkaralım diye bol, bol su indirdik.”( NebeS. Ayet: 6-16 )

Esasında güzel baktığımızda maneviyat göz ile baktığımızda, yüce Allah’ ın yarattığı her şey Yüce Allah’ı tanıtıyor ama biz gafiliz ya o gözle bakamıyoruz ya da bakmak istemiyoruz, örnek olarak birkaç konuya kısaca deyinelim,

Bizim tüketim maddelerinden olan Ceviz, fındık, badem, kestane kabak çekirdeği vs. Gibi ürünlerin ambalajına baktığımızda veya tefekkür ettiğimizde hayretler içinde kalmamamız mümkün değildir.  bunlar bile tek başına Allah’ı ispatlıyorlar.

72-

Mesela; ceviz’e baktığımızda Ceviz koparılırken önce kalın yeşil bir kabuk içinde, o kabuğu kırınca sert kabukla karşılaşırız, o kabuğu da kırdığımızda ince bir zar kabukla kaplanmış ceviz çekirdeği üç ambalajı kırdıktan veya açtıktan sonra karşımıza çıkar. Kestane, fındık, badem  de böyledir, binlerce ürün üç ambalajlı karşımıza çıkar. 

Hatta kabak çekirdeği dört ambalajla karşımıza çıkar, birincisi kabak üzerindeki ince kaplama, ikincisi kalın etli kaplama, üçüncüsü kabuklu çekirdek,  dördüncüsü çekirdeğin kabuğunu açınca, çekirdek üzerinde ince bir zar sonradan ana çekirdeğe yetişilir.

Genel olarak baktığımıza hiçbir ürün ilahi bir kudretle ambalajsız yoktur. bazısı dört, bazısı üç, bazı sebze ve meyveler iki, bazısı bir ambalajla karşımıza çıkar. Hatta yumurta, soğan, samsak, buğday bile çift ambalaj ile Yüce Allah bizim hizmetimize ve tüketimimize vermiştir.

Bunları kim yaratıyor, tefekkür edersek inceden inceye düşünür sek zaten her yaratılan, yaratanı, ispatlıyor.

 Yüce Allah buyuruyor.

“ Şüphesiz ben  Allah’ım Benden başka hiçbir ilah yoktur;  onun için bana kulluk et ve beni anmak için namaz kıl.” ( Ta -Ha süresi Ayet: 14 )

Başka bir Ayet’e “Allah hiçbir şeyi boşuna yaratmadığını “ bize buyuruyor.

 “Allah’ım Yalnız Sensin- Sen” Şiir kitabımdan yalnız bir dörtlük okuyalım mı?

          Gaflet uykusundan uyan, bunca günah, isyan asilik artık yeter.

            Tövbe et Yüce Rabbi’ne dön. Unutma ki, senin mezarında da otlar biter,

            Bu dünya fanidir, bol tefekkür et, niçin ve neden yaratıldık o sana yeter.

            Allah’a itaat eden kul, kuldur, itaat etmeyen kul,  gerçekten kördür.

                                                             *

Yüce Allah Teâlâ Şöyle buyuruyor.

“ Şüphesiz göklerin ve yerin yaratılışında, gece ve gündüzün arka arkaya gelişinde, insana yarar şeyleri denizde  götürüp getiren gemilerde, Allah’ın gökten yağmur indirerek ölümden sonra arzı diriltmesinde, o arzda her türlü canlı yaymasında, rüzgarları her taraftan estirmesinde, yer ile gök arasında Allah’ın emrine tabi bulutlarda akıl ve düşünce sahibi olan bir topluluk için elbette ki, Allah’ın kudret ve yüceliğine delalet eden bir çok alametler vardır.”   (Bakara Süresi ayet: 164 )

73-

Var olan her şeyi Yüce Allah Teâlâ yaratmıştır. Hepsinde de şaşılacak haller bilinmeyen özellikler ve düzenlilik vardır. gökte ve yerde var olan en ufak zerrecik bile Yüce Allah’ı kendi diliyle tespih eder ve Yüceltir. “ İşte eksiksiz güç ve sonsuz ilim”  Bunların hepsini anlatmak imkansızdır, bütün denizler mürekkep bütün ağaçlar kalem ve bütün yaratıklar yazıcı olsa ve uzun yıllar oturup yazsalar, yazacakları söylenmesi gerekenin yanında pek az kalır. ( Nura doğru 2829)

Yüce Allah buyuruyor.

“  Habibim de ki, Rabbinin sözleri için deniz mürekkep olsa, Rabbinin sözleri bitmeden deniz biter. İkinci bir deniz getirsek yine biter.”                                                                     ( Kehf Süresi Ayet:109 )

Kısaca söz etmek gerekir ise; varlıkları iki kısma ayırabiliriz.

Gözle görülmeyenler,

Gözle görülenler.

a) Gözle görülmeyenler:  Arş, kürsi, melekler, cinler, ruhlar, sesler,   şeytanlar vs, bunları düşünmek kısa ve çok zordur.

b) Gözle görülenler:  Gökyüzü, güneş, ay, yıldızlar, yeryüzü, yeryüzünde bulunan dağ, çöl, deniz, bitki, hayvanlar, toprak altındaki madenler, denizdeki canlılar ve hepsinin üzerinde insan.

Ayrıca gök ile yer arasında bulunan bulut, yağmur, kar, dolu, gök kuşağı,

Bunların hepsini veya tek, tek tefekkür edersek, Yüce Allahu Teâlâ’nın ilmini kudretini gücünü daha iyi anlarız ve tanırız.

Yüce Allah Buyuruyor.

“Görmedin mi, göklerde ve yer de olan her şey, güneş, ay, yıldızlar

Dağlar, ağaçlar, hayvanlar ve insanların bir çoğu gerçekten Allah’a secde ediyor. ( O’nun kudretine boyun eğiyor.)

                                               ***

Yüce Allahu Teâlâ Buyuruyor.

“ Göklerde ve yerde, üzerinden geçip de bakmadıkları nice deliler vardır.”                                                            ( Yusuf Süresi Ayet : 105 )

***

Başka bir ayet’te ise

Yüce Allahu Teâlâ şöyle buyuruyor.

“ Göklerin ve yerin yaratılmasında, gece  ile gündüzün ard-arda gelmesinde elbette ki akıl sahipleri için deliler vardır.”

74-

Buna benzer ayetler çoktur. Yeri geldikçe bazı ayetleri yazmaya devam edeceğiz inşallah.

ALLAH’IM YALNIZ SENSİN—SEN Şiir kitabımdan konuyla ilgili bir şiir okuyalım.

               ALLAH’IM YALNIZ SENSİN- SEN

Allah’ım haşa sana hiçbir şeyi ortak etmem,

Allah’ım senden ancak rahmetini umarım,

Allah’ım şeytanın vesvesesinden sana sığınırım,

Allah’ım senden başka hiçbir ilah yok, Yalnız Sensin- Sen.

Hay ve kayam olan Allah’tan mağfiret dilerim,

Bütün kainatın ve benim de Rabbimsin tastik ederim,

Ölümden sonra tekrar diriliş haktır, şahadet ederim,

Yoktan var, vardan yok eden, tekrar dirilten Yalnız sensin-sen.

Rabbim gökte ve yerde ne varsa hepsini idare eden sensin,

Kalbimizden geçen her şeyi gizlesek de sen en iyisini bilensin,

Allah’ım yücesin, dilediğini bağışlar dilediğine azap edersin,

Allah’ım, sana tevekkül ettik, vekilimiz yardımcımız Yalnız Sensin-Sen.

Önceki kitapları tastik edici olan hak Kur’an-ı indirdin,

Allah’ım bize güzel bir din olarak İslamiyeti beğendin,

Bütün kainatı altı günde yaratan yalnız alemin Rabbi, olan sendin,

Göklerin, yerin ve arasındakilerin hükümdarı, Yalnız Sensin- Sen.

Yer yüzünü döşek, gök yüzünü tavan yaratan Rabbim,

Gökten yağmur yağdırıp, tüm mahsulleri yetiştiren Rabbim,

Bizi yoktan var eden, ecel gelince öldüren sonra dirilten Rabbim,

Allah’ım her şeyden daha yüce, ve yüceler yücesi Yalnız Sensin- Sen.

Rabbim Sen bize şah damarımızdan da daha yakınsın,

Başlangıcı ve sonu olmayan hayat ile kendiliğinden dirisin,

Bana, dua edenin duasını kabul ederim buyurmuşsun,

Israrla haram yiyenleri ve günah işleyenleri hiç sevmezsin,

Allah’ım, güldürende ağlatanda öldürende yaşatanda,Yalnız sensin- Sen. 

75-

Dört Tesbihin Manasını bilmek

Şu dört muhtesar kelimenin manasını bilirsek, bunlar Yüce Allah’ü Teâlâ’yı tanımaya zaten kafidir. “ Sübhânallahi ve’l – hamdülillahi  velâ ilâhe illâllahü vallahu  ekber”

Anlamı:

 Allah’ı tenzih ederim. Allah’a hamd olsun. Allah’dan başka ilah yoktur. Allah en büyüktür.

Bu açıklamayı yaptıktan sonra konuya tekrar devam edelim.

Kendi tenzihinden, Onun tenzihini bilince, “ Sübhânallah’ı “ anlamış olduk.

Kendi padişahlığından, hakimiyetinden, O’nun hakimiyetini, padişahlığının tafsilini, bütün sebep ve vasıtaların, yani aklen, kalben ve dil ile, O’nun emrinde olduğunu bilince, anlayınca, “ Elhamdülillah ‘ın mânâsını bilirsin. Bilirsin ki O’ndan başka nimet veren yoktur. O’ndan başkasına hamd ve şükür olmaz. ( Hamd yalnız Allah’a  mahsustur. )

Hiç kimsenin kendi başına buyruk olmadığını anlayınca, “ Lailahe   illallah’ ın manasını bilirsin. (Allah’dan başka ilah yoktur.)

Allahu Ekber manası, insanların kendi akıllarının ölçüsü ile onu tanıyabilmelerinden çok büyük ve yüksek demektir. Oysa O’ndan başka büyük yok ki, Allahu Teâlâ O’ndan daha büyük olsun. Bütün var olanlar O’nun nurundandır. “Allahu ekber.”   Allah büyüktür, yücedir ondan başka büyükte, yüce de yoktur.         

Yüce Allah Teâlâ Kur’an-ı Kerimde kainatı nasıl yarattığına dair ayette şöyle buyurmaktadır.

“ Görmediniz mi, Allah yedi göğü tabaka tabaka nasıl yaratmış ? Ay’ı içlerinde bir nur kıldı, güneşi de bir kandil… Allah sizi (babanız Adem’i ) arzdan yaratıp meydana çıkardı.           ( Nuh Süresi Ayet: 15- 17 )

Başka ayet’lerde ise Yüce Allah Teâlâ insanları, ekilen tohumları, su’yu, ateş’i, ve ağacı yarattığına dair şöyle buyurmaktadır.

( Ey inkarcılar! ) sizi, biz yarattık! Hala tasdik etmeyecek misiniz? Şimdi gördünüz mü ( rahimlere) döktüğünüz meniyi? onu  insan biçiminde  siz mi yaratıyorsunuz, yoksa biz miyiz yaratan? Aranızda ölümü ve biz dilediğimiz şeyi yerine getirmekten aciz değiliz. Kılıklarınızı değiştirmeye ve sizi bilmeyeceğiniz bir surette yaratmaya da gücümüz yeter. Herhalde ilk yaratılışınızı biliniz; o halde düşünsenize. Ya şimdi gördünüz mü o ektiğiniz tohumu? Onu siz mi bitiriyorsunuz yoksa biz miyiz bitiren? Dileseydik o ekini çerçöp haline getirirdik de şöyle gevelerdiniz; doğrusu biz çok ziyandayız; büsbütün mahrumuz, şimdi içtiğiniz suyu bana haber verin! Onu buluttan siz mi indirdiniz, yoksa biz miyiz indiren? Dileseydik onu acı bir su yapardık. O 

76-

halde ( bu nimetlere karşı)  Allah’a şükretseniz ya! Şimdi çıkıp yakmak ta olduğunuz ateşi bana haber verin; onun ağacını siz mi yarattınız, yoksa biz miyiz yaratan? Biz bu ateşi ( Cehennem ateşine) bir ibret ve sahradaki yolculara bir menfaat kıldık. O halde Rabbini Yüce ismiyle tesbih et! ( Sübhane  Rabbiyel – Azim, de )          ( Vâkıa Süresi Ayet: 57- 74 )

Azıcık aklı olan bir insan bu ayetlerin manasını düşünür. Allah’ın yer ve gökteki acayip ve garip yaratıklarına, insanları, hayvanlar ve bitkilerin yaratılışına azıcık göz gezdirirse, yani tefekkür ederse akılları şaşırtan bu emir ve sarsılmaz tertibi tedbir eden bir yaratıcı vardır ki,  bu şekilde kuvvetli yaratan, yaratılanı eksiksiz yaratmıştır.

Bir insana baktığımızda, bu insan şöyle değil de böyle yaratılsaydı örneğin: gözleri şurada değil de burada, burnu veya kulakları şurada değil de burada, kafası, elleri veya ayakları şurada değil de burada olsaydı, daha iyi olurdu diyecek hala kimse çıkmadı bundan sonra asla çıkamayacaktır. Çünkü Rabbimiz olan yaratıcı, nasıl insanı kusursuz yarattığı gibi, bütün kainatı da kusursuz yaratmıştır. Asla akıllı hiç bir kimse haşa bir kusur bulamaz. Ve Tek Yaratıcımız ve bütün kainatın yaratıcısı yalnız ve yalnız Yüce Allahu Teâlâ’dır.

Yüce Allah Teâlâ şöyle buyuruyor.

“ And olsun ki onlara, gökleri ve yeri kim yarattı? Diye soracak olsan Mutlaka Allah diyecekler.                      ( Lokman Süresi Ayet 25 )

 Yüce Allah Teâlâ Şöyle buyuruyor.

“ Hiç gökleri ve yeri yaratan Allah’ın birliğine şüphe edilir mi? ”

                                                                       ( İbrahim Süresi Ayet 10 )

KONUYLA İLGİLİ CANLI BİR HİKAYE

Bir imam Nüfus müdürlüğüne gider, yetkili, hocadan T.C. Kimlik numarasını isteyince, Hoca da en yakın,

CEN.NET  CAFE adlı bir internet’e gider,

Hoca, Cafe’yi işleten delikanlıya,

Evladım benden T.C. kimlik numaramı istediler. Bana yardımcı olabilirmisin?

Cafeci, Tabi Amcacım siz buraya oturun şu işimi hemen bitirip sizinle ilgilenirim.

Hoca, gösterilen yere oturur, hocaya ikram olsun diye bir çay söylenir, hoca bir yandan çayını yudumlarken bir yandan da cafeyi ve gençleri gözleri ile süzer,

Demek ki gençlerin girip bir türlü çıkmak bilmedikleri, internet – cafe denilen yer burasıdır der.

77-

Hoca: Ahir zaman fitneleri işte budur. Bu gençlere yazık oluyor hem de çok yazık oluyor, diye düşünürken. Hoca, boşuna hayıflanmanın  vah, vah demenin bir anlamı yoktur der. Ve delikanlıya nasihat etmeye karar verir,

Hoca: Delikanlıya sana bir şey soracağım ama bilmem ne düşünür sün.

Cafeci delikanlı: buyurun amca, ne soracaktınız?

Hoca: sen Allah’ı bilirmisin?

Saçları jöleli, sakal, bıyık saç karışmış olan cafeci verdiği cevap hoca efendiyi çok şaşırtır.

Cafeyi işleten delikanlı gülümseyen gözlerle hocaya bakarak şöyle der.

--Kul kendisini yoktan var edip hayat bahşeden, düşünecek akıl, görecek göz, işiten kulak, ve bizi (insanı) mükemmel yaratan Rabbini nasıl bilmez amca?

Hoca: şaşkındır. Hayretle ikinci sorusunu sorar. Peki neyle biliyorsun Allah’ı bana bir anlatırımısın?

Delikanlı: eliyle cafe deki bilgisayarı göstererek. Bu bilgisayarla biliyorum amca

Hoca: Pek anlayamadım konuyu açarmısın der.

Delikanlı: şöyle cevap verir. Bu bilgisayarların varlığı, benim nazarımda Allah’ın varlığının en açık delillerinden biridir. Bilgisayar kullananlar gayet iyi bilirler amca, böyle makine, ancak bir mühendis ve üstün bir teknoloji ile var olabilir.

En azılı ateisten veya kafirden sorsan, bu zımbırtının yani makine’nin bir tesadüf eseri olmayacağını, mutlaka ve mutlaka birisi tarafından yapılmış olduğunu söyler sana.

Mesela; Darwin kalkıp dirilse, şu laptopu göstersen, desen ki; Bu alet, şu hesap makinesinin, veya şu demir’in, tesadüfler zinciriyle  evrimleşmiş hâlidir. Darvin bile’ çüş lan deve sen aklını mı kaçırdın sen manyak mısın der.

Hoca; Delikanlının söylediklerin den çok hoşlanmıştır. Keyiflenir,

Delikanlısözüne devam ediyor; Bak amca,burada yirmi tane bilgisayar var. bunlar bir sistemle birbirine bağlı, hepsi bir program tarafından idare ediliyor. Bu sistemi ben kurdum, burayı ben çekip çeviriyorum. Buradaki düzen benden sorulur.  Yani sahibi benim patronu da benim, yani bir anlamda, farz-ı muhal, teşbihte hata olmasın Allah’a sığınıyorum. Buranın tanrısı benim.

Bazen gençler oyun oynuyorlar, internetin tüm nimetlerinden faydalanıp para ödemeden sıvışmaya kalkanlar oluyor. hemen yakalıyorum onları, gel bakalım! Nereye gidiyorsunuz böyle? Buranın nimetlerinden faydalanıp ta sahipsiz mi zan ettiniz. Biz burayı başıboş bıraktığımızımı zan ediyorsunuz. ? paramız yok abi! Derlerse; yok öyle yağma deyip onları cezalandırıyorum.

Hoca ;  Onları yani para veremeyenleri nasıl cezalandırıyorsun?

Delikanlı; Şöyle devam etti. İnternet- Cafe’yi temizlettiriyorum pas, pas yaptırıyorum, camları sildirip, tuvalet temizlettiriyorum. Bu çalışmalar bir saat internet oyun bedeline eşit olur.

78-

Bak hocam bir saat internet oynama hesabı sorulurda, Yüce Allah’ın bize sunduğu sayısız nimetler dolu koca bir ömrün hesabını sormazlar mı insana?

Bir cafenin bile işlerini düzenleye, tertip eden biri varken, koca kâinatı kusursuz ve mükemmel işleyen bu sisteminin bir kurucusu olmaz mı? olmaz diyenin ahmaklığını aptallığını, akıl hastalığını bütün noterler tastik etmez mi?  burası cafe, başıboş değilse koca bu kâinat nasıl başıboş olur. Ücretimi ödemeyenleri ben cezalandırıyorsam! Bu dünya da da Her kes her istediğini yapamaz, bu Kainatın sahibi var iyi şeyler yaparsan ilahi emirlere uyarsan ödülendirir, kötü şey yapınca yani ilahi emre uymasan Rabbimiz, haklı olarak tabi ki, cezalandırır.

Hoca; Vallahi evladım pek taktir ettim seni. Peki Allah’ı nasıl bilirsin, neye benzetirsin?

Delikanlı; Ben Allah’ı hiçbir şeye benzetmeden bilirim amca,

Hoca : Biraz konuyu açarmısınız?

Delikanlı: eliyle Bilgisayarları işaret ederek, yine bunlar sağ olsun. Bu Bilgisayarları yapan mühendisler. Nasıl bilgisayarlara benzemezler ise, teşbihte hata olmasın, Yüce Allah’ta yaratıklarına asla benzemez. Onu bir şeylere benzetmek asla hadım değildir, O yücedir, bütün kâinatı ve bizleri ve tüm canlıları O yaratmıştır. Bizleri de idare eden o’dur. O bizim Rabbimizdir. Bu konu asla tartışılmaz. Çünkü buna aklımız yetmez. Zaten bu hususta Yüce Yaratan bize yetki de vermemiştir.

Yüce Allah şöyle buyuruyor.

            Hiç yaratan,  yaratmayana benzer mi?  Artık iyice düşünmeyecek misiniz.”                                                                  ( En-Nahl süresi ayet: 17)

Bilgisayar yapan üreten ve diğer tüm teknolojiyi de yapan üreten kişileri O, Yüce Rabb yaratmış ve onlara kısıtlı akıl vermiş o akıl sayesinden çalışıp bir şeyler üretiyorlar. Bizde o sayeden faydalanıyoruz yani Yüce Allah dilemez ise hiçbir şey olmaz her şey onun emri ve rızası ile izni ile olur.

Bazıları ben bunu yaptım, ben şunu icat ettim, bunlar hepsi kuruntudur kibirliktir, boş laftır. Çünkü Allah o kişiye akıl verdi imkan verdi, oda, insanlara faydalı oldu Allah’ın yarattığı her hangi bir teknolojiyi o buldu, Allah akıl zeka vermez ise nereden bulacak, bakın hocam buluş diyorum. Yaratma ancak Allah’a mahsustur kimse ondan başka yaratamaz.

            Hoca : Hepsinde haklısın. Evladım bu hususta.

Yüce Allah şöyle buyuruyor.

“ Halbuki, sizi de, yaptıklarınızı da Allah yaratmıştır.”                                                             

(Saffat süresi Ayet: 37 )

Başka ayet’e de Yüce Allah şöyle buyuruyor ve bizleri ikaz ediyor.

“ Onlara de ki, Her şeyi yaratan Allah’tır. O, birdir. Her şeye galip ve hakimdir. ( her şeyi bilir.) “                               ( Er – Rad Süresi Ayet: 16 )

Delikanlı : Sadakaalullah; ( Allah doğru buyurmuştur. )   

79-

Hoca Efendi :  Delikanlıyı çok beğenmişti, kendi kendine insanların dış görünüşüne aldanmamalıyız. deyip mırıldanıyordu.

Hoca : Peki varlığına inandığın Rabbin için ne yapman gerektiğine dair ne biliyorsun?

Delikanlı: Ne yapmam gerektiğini çok iyi biliyorum amca, fakat ne kadarını yapabildiğim hususunda kendimi yeterli görmüyorum.

Hoca : Ne bildiğini söylersen, neler yapabileceğine dair sana yardımcı olabilirim belki evlâdım.

Delikanlı : Neler yapmam gerektiğine dair şuradan biliyorum amca: öncelikle Yüce Rabbim bana bir gönül vermiş, akıl vermiş her şey vermiş ve en önemlisi kendisini bilmeyi tanımayı bana nasip edip muhabbetini gönlüme yerleştirmiş, bende gönlümü sevgimi sadece O’na ve sevdiklerine vermeliyim. O’nun sevmeyeceği şeyleri gönlümden uzak tutmalıyım. Sevdiklerini de sevmeliyim,

İkinci olarak bana verdiği dili, gözü, kulağı, el, ayakları vs.ve en önemlisi aklı, O’nun razı olmayacağı şeylerden korumalı, razı olacak şeylerde kullanmalıyım! Kısacası Tüm ilahi emirlere aynen uymalı, bana verdiği bu bedeni O’nun razı olacağı şekilde kullanmalı, bir gün toprak olacak vücudumu O’nun yolunda eskitmeliyim,                 

 Benim bildiğim bundan ibarettir hocam!

Hoca : Evladım daha ne yapacaksın, başka bir şey kalmadı ki!

Delikanlı : Efendim, bal demekle ağız tatlanmıyor. Ağız tatlanması için bal yemek lazım, yani bu dediklerimi uygularsak o zaman hayatın ve dünyanın tadını anlarız.

 Bir şehre gideceksen o şehrin yolunu bilerek yürümek ne güzeldir, çünkü yolu biliyorsun emin adımlarla yürüyorsun. Bilmeyerek, yolunu kayıp eden bir canlı gibi sağa sola dönüp dolaşmakta ayrıdır, boştur.

Kısacası madem ki, Bizi yaratan var, çok şükür sahipsiz değiliz, o zaman kulluk görevimizi bilinçli yapmalıyız, yoksa ebedi hayatımız feda olur. Kendimize yazık ederiz.  Yolumuzu kayıp ederiz, sonuç hüsran olur.  

*

  Ben yorum yapmayacağım, İki dakika ferdi olarak tefekkür edelim!

Bu ayet zaten tefekkür etmeye yeterdir.

     Yüce Allah buyuruyor.

“De  ki, : Hiç kör ile gören bir olur mu, veya karanlıkla aydınlık bir olur mu? “      ( Er – Rad Süresi Ayet 16 )

Yüce Allah Teâlâ buyuruyor,

“ Gökleri gördüğünüz gibi, direksiz olarak yükselten Allah’tır. Sonra kudretiyle arşı istila etmiştir. her birinin belirli bir vakte kadar dolaştığı güneş, ve Ay’ı kullarının menfaatine tabi kılmıştır. Bütün işleri O, idare eder. ayetleri açıklar. Ta ki, Rabbinize kavuşacağınızı iyice bilesiniz.”

80-

“yer yüzünü enine boyuna uzatıp döşeyen ( düzenleyen) orada yerli yerince, dağlar ve ırmakları meydana getiren, her türlü üründen,çift, çift, (dişili erkekli) yetiştiren, geceyi gündüze bürüyen de O’dur. Muhakkak ki, bütün bunlarda düşünen kimseler için ibretler vardır.” ( Er-Rad Süresi Ayet: 2,3 )

KISSA

Yabancı bir bilim adamı, amazon ormanlarında 64 metre uzunluktaki bir ağacı incelemeye alır.  ağacın en üst yaprağını helikopter ile koparır. yere inince de ayni ağacın en alt yaprağını koparır, bu yaprakları Amerika da incelemeye alır, bakar ki en üst yaprak diğer en alt yapraktan yaklaşık 64 metre uzaklıkta ise de her iki yaprak kardeşin ayni su oranı ayni enerji oranı ve ayni vitamin oranını görünce hayrete düşer ve bunu ancak yaratıcı olan Allah bu adaleti sağlar bu eşitliği sağlar der ve müslüman dinine girer.

Yüce Allah Teâlâ Buyuruyor.

“ O idrak sahipleri ki, ayakta iken, otururken ve yatarken daima Allah’ı anarlar ve gökle yerin yaratılışındaki hikmeti düşünerek derler ki:

“Rabbimiz bunları boş yere yaratmadın. Sen batıl şey yaratmaktan münezzehsin (uzaksın) artık bizi cehennem ateşinden koru.” (Al’i İmran Süresi Ayet:191

Yüce Allah Teâlâ Buyuruyor.

“ Eğer Allah sana bir bela dokundurursa, onu ( o belayı ) O’ndan başka giderecek hiç kimse yoktur.

O kullarının üstünde galip yegane tasarruf sahibidir. O yegane hüküm ve hikmet sahibidir. Her şeyden hakkıyla haberdardır.” ( El-En’am Süresi Ayet:17,18)                                       

İTİKAD ÇOK ÖNEMLİDİR

Bil ki sen yaratılmışsın, seni bir yaratan vardır. bütün alemin ve alemdeki her şey’in yaratıcısı Yüce  Allahu Teâlâ’dır. Bu yaratan birdir. Ortağı benzeri yoktur. haşa bir ikincisi yoktur. O hep var idi. Varlığının başlangıcı yoktur. hep vardır. varlığının sonu olmaz. Hep var olacaktır. Ezel ile vardır. ebet olarak ta, var olacaktır. Yokluk ona yol bulamaz. Varlığı kendindendir. Hiçbir şeye ihtiyacı yoktur. O’na muhtaç olmayan hiçbir şey yoktur. Kıyamı, Zatı iledir. Her şey’in varlıkta durması O’nunladır.  ( O’nun emriiledir. )    (Kimya-yı Saadet 94 )                                                                                                                                                                            

            Başka bir ayette ise Yüce Allah şöyle buyuruyor.

“Yaptıklarına karşılık bir mükafat olarak, göz aydınlığından  ne hazırlanıp saklandığını kimse bilemez”      ( Secde süresi Ayet 17 ) 

81-

            Beş Dakka tefekkür edelim mi?

Yüce Allah’ı tanıma hususu o kadar geniş ki, bizim araştırıp yazma ve sonuçlandırmak mümkün değildir. Yüce Allah’ın yarattığı her şey O’nu ispatlıyor.

        1- Gözlerini bir göklere veya yer’lere (arza) bir çevir de bak   bir ilahi aşkla bak, eğer o gözlerle bakışını biliyorsa, kalbin beynin tefekkür ediyorsa, o gözler, nasıl bal arısı çiçeklerin en hassas yerinden aldığı maddeden bal yapıyorsa, arı sütü yapıyorsa, polen yapıyorsa, poropolis yapıyorsa, iyi bakan insan gözleri de, tıpkı o bal arısı gibi, kalbinde bal petekleri yapar.  Yani o bakış o tefekkür imanını güçlendirir. Takvasını güçlendirir. Zikrini güçlendirir. Allah korkusundan gözyaşlarını çok akıtır ve Allah rızasını kazanmaya çalışır. Çünkü Yüce Allah’ın yarattığı her şey Yüce Allah’u Teâlâ’yı ispatlıyor. Ama görene, bilene, benim gibi köre ne,

Gerçek tefekkür edene, Yukarıda iki yapraktan örnek verdik bir gerçek kıssa yazdık. Yaprakları inceleyen adam müslüman oluyor. konuyu bir daha hatırlamanız için okumanızı tavsiye ederim.

          Ama eğer o gözler bakmasını bilmiyorsa, diğer yabani arılar gibi boş gezip bir yiyecek bulunca yer,  bulmayınca da insanları veya diğer canlıları rahatsız ediyor ise, işte kainata bakıp ta bir hisse alamayan boş, boş bakan tefekkür edemeyen, kalbinde bal yapamayan, o gözler kalbinde kin yapar, sıkıntı yapar, huzursuzluk yapar, nefret yapar. Yaşantısından hiçbir tat alamaz ızdırap alır. Yaşaması sanki işkencedir.   

2-Esasında Yüce Allah’ın yarattığı her şey Yüce Allah’ı tanıtıyor ispatlıyor, bedenimize baksak bu beden bile tek başına Allah’ı tanıtıyor ispatlıyor. Ama bizde o takva, o his, o kabiliyet olmayınca kalp gözümüz kapalı olunca işte böylece bocalayıp kör topal gidiyoruz.,   Allah’ı biliyoruz ama gerçekten yeterince bazılarımız tanımıyoruz.

3- Basit bir örnek vermeye çalışalım: her kesin evinde bile bulunan Bir avuç toprak bile tek başına Yüce Allah’ı ispatlıyor, şöyle ki, saksı içine bir avuç toprak bırakıyorsun içine çiçek ekiyorsun, o çiçeğin gövde yeşil rengini,  çiçeğin ana rengi olan kırmızı, beyaz sarı ve sair renkleri nereden buluyor. Yeter ki, o gözlerle bakmasını bilelim tefekkür etmesini bilelim, akıllıca araştırıp düşünelim.

Bu nedenle, konunun sonuçlandırılması için, Yüce Allah’ın dört  ayetiyle sonuçlandıracağız.

Yüce Allah buyuruyor.

“ Hepsi saflar halinde Rablerine arz edilmişlerdir. ( onlara şöyle denilir.) “ Andolsun ki sizi ilk defa yarattığımız gibi (çırılçıplak malsız ve evlatsız ) bize geldiniz. Ama size kıyamet için yaptığımız vaadi yerine getirmeyeceğiz, sanmıştınız. Değilmi mi?

82-

Amel defteri oraya konmuştur. O zaman suçluların onda yazılı olanlardan müthiş korktuklarını görürsün. “ Ey vah bize bu defter nasıl olmuştu küçük, büyük hiçbir şey bırakmayıp hepsini saymış” onlar bütün yaptıklarını defterde hazır bulmuşlardır. Senin Rabbin hiç kimseye zulmetmez.      ( El- Kehf süresi ayet: 48.49 )

            Yüce Allah buyuruyor.

            Hiç yaratan,  yaratmayana benzer mi?  Artık iyice düşünmeyecek misiniz.”    ( En-Nahl süresi ayet: 17)

 Yüce Allah Teâlâ buyuruyor.

“ Allah kendisinden başka, hiçbir varlığın ibadete müstahak olmadığını deliller (ayetlerle) açıkladı. Melekler ve ilim sahipleri de doğru hareket ederek buna inandılar. O’ndan başka hiçbir ilah yoktur. O mutlaka galiptir. Yegane hüküm ve hikmet sahibidir.”  ( Al’i İmran Süresi Ayet: 18 )      

                                                                                                                      ,                                                                                                          

Bazı din adamlarının buyurduğu gibi;

“ Rabbimiz olmasaydı, bütün kainat ve biz’de  asla olamazdık.

“ Rabbimi Rabimle tanıdım. Eğer Rabbim olmasaydı Rabbimi tanımazdım.”

Bu sözler şu ayetin mânasıdır:

“Rabbin her şey’e şahid olması yetmezmi? “ ( Fussilet Süresi ayet 53)

               Sadakaalallah azim

                                                          Yeter, YA RABBİ 

83-

ALLAH TEÂLÂ KORKUSU

Konuya iki ayetle başlayalım.

Yüce Allah şöyle buyuruyor:

“ Ancak benden korkunuz..” ( Bakara süresi Ayet: 40 )

“Kim Allah’tan korkarsa, Allah onun işine bir kolaylık verir.

 Kim Allah’tan korkarsa, Allah onun günahlarını örter ve sevabını                                                                                                                                                                    artırır. “        ( Talak Süresi Ayet: 4-5 )                                   ***                      

 Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyuruyor.

“ Allah korkusundan gözyaşları akıtmam, bence ağırlığımca altın sadaka olarak fakir ve yoksullara vermemden daha değerlidir. Çünkü Allah korkusundan ağlayıp da yere bir damla göz yaşı akıtan kimseyi Cehennem asla yakmaz.”   ( Mecaliül Ahbar ve Dürret-ül Vaizin 2/ 976 )

                                                 ***

Allah’tan korkmak büyük makamlardandır. Çünkü Allahü Teala buyuruyor ki:

“ Allah’tan ancak alim olanlar korkar.” ( Fatır Süresi Ayet: 28 )

**

Allah’tan korkmak doğrumudur.

Yüce Allah buyuruyor.

“ Hakikatte yaşatan da, öldüren de Allah’tır. Doğrusu Allah yaptıklarınızı görür.”  ( Al-i İmran süresi Ayet: 156 )

***

Benim ilk yazmış olduğum kitap olan  “ İsimlerin en güzeli ALLAH’ ındır, “  ( Esma-i Hüsn-a şiirli açıklamalı ) kitabımdan EL KAHHAR C.C. adıyla bir  beşlik yazalım.

            Sen, her şeye güç ve kuvveti yetensin,

            Her şeyi içeriden ve dışarıdan kuşatansın,

            İsyanla emirlerine karşı gelenleri kahr edicisin,

            El KAHHAR Celle Celalühü Yüce adın,

            Kafirleri KAHHAR adınla, kahr et olsun muradım.

84-

Allah’tan korkmak doğrudur.

Çünkü insan aciz bir varlık olduğu için; korku insanın doğasında vardır. ve korku özetle üç türlüdür.

1- İnançsız insanın varlıkların hareketini tesadüfi görmesinden kaynaklanır ve bu dehşetli bir korkudur. Onun gözünde korktuğu şey her an tesadüfen ona denk gelip onu parçalayıp öldürebilir. Mesela, trafik kazası, deprem, yangın, her hangi bir vahşi hayvan, ölüm tehditleri savuran hastalıklar gibi vesair.

Bu korku o insanı hayatı boyunca beynini kemirir hayattan bir tat ve lezzet alamaz hale gelir. Hayatı hep korku ile geçer, çünkü inançsızdır

hayatı hep tesadüfe bağlamıştır, tabiri caiz ise at gözlüğünü takıp yoluna devam etmektedir. Oysa ;

Yüce Allah şöyle buyuruyor.

“ Allah izni olmadan kulun başına hiçbir musibet gelmez. Kim Allah’a iman ederse, Allah onun kalbini hidayete eriştirir. Allah her şeyi bilendir.”                                                                ( Teğabun Süresi Ayet 11 )

Başka bir ayette:

“  Allah İnsanları  başıboş bırakıldığını mı sanır. “

Başka bir ayette:

“O, karada ve denizde olanları bilir. Düşen bir yaprak dahi yoktur ki, Allah onu bilmesin.”                                      ( En’amsüresi Ayet: 59 )

Yüce Allah’a tevekkül ederek, kadere inanarak, yukarıdaki ayetlerin mealini iyi düşünerek idrak edip,  yaşarsak yukarıdaki amaçsız ve manasız korkularımız çok evham yaptığımızı anlarız, bu korku şuna benzer avcıyı görüp de başını kuma gömen deve kuşu gibi.

Yüce Allah şöyle buyuruyor.

“Allah’ın izni olmadıkça hiç kimse ölmez. Ölüm Allah’ın ilminde kararlaşmış bir vadeye bağlıdır.”  ( Al-i İmran Süresi Ayet: 145 )

2 Allah’u Tealanın zatından duyulan korku, düşmandan korkmak gibi değildir. Haşa zaten ona benzetmek bile büyük günahlardandır denilebfilir, çünkü Yüce Allah’a duyulan korku ise korkunun yanında takvanın da  en üstün derecesini teşkil eder. Allah’ın zatından insanların en çok korkacağı şey olmalıdır. 

Allah ile kendi arasına perdenin girmesinden ve O’ndan uzak kalmaktan, emirlerini yerine getirememekten, bize verilen bunca nimetlere karşı, kulluk görevimizi layıkıyla yapamadığımızdan Allah’a nasıl cevap vereceğimizi ve 

85-

işlediğimiz günahlar yüzünden ne yüzle Yüce Allah’ın huzuruna çıkacağımızdan korkmalıyız.

Yüce Allah şöyle buyuruyor.

“ Allah’tan nasıl korkmak gerekiyorsa öyle korkun.”(Al-i İmran.Ayet 102)

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyuruyor.

“ En arifiniz benim, (Allah’tan) en çok korkanınızda benim”

Yüce Allah bize şah damarımızdan daha yakındır. Tabiri  caiz ise Mobessa kameralarından milyonlarca kat üstün bir şekilde  Allahu Teala Bizi her zaman her yerde görüp gözetlemektedir. Yaptıklarımızı bilmektedir. Yerde ve göklerde O’na hiçbir şey saklı gizli değildir. Hiç kimsenin görmeyeceği kapalı ve tenha yerlerde yaptıklarımızı görür, söylediklerimizi işittir. Hatta içimizden geçeni bile bilir. Bir gün mutlaka yaptıklarımızdan bizi sorguya çekecektir. İyi iş yapanları ödüllendirecek

Kötülük işleyenleri ise cezalandıracaktır. O’nun katında dünyada yaptıklarımızın hesabını verirken hiçbir şeyi gizlememiz mümkün olmayacaktır.

            Allah’a böyle inanan kimse, elbette O’ndan korkar ve O’na derin sevgi ve saygı duyar.

            Allah’tan korkmak demek, O’nun emirlerine uyup yasaklarından sakınmak demektir. 

            Allah korkusu dünya ve ahiret mutluluğunun temelidir. Allah’tan korkan ölçülü hareket eder. tüm ilahi emirlere (dini vecibelere) uyar her işinde dürüst olmaya ve herkese iyi davranmaya çalışır. Günah işlememeye, anne, baba, komşu akraba ve her kesle iyi ilişkiler içinde olmaya çaba harcar.

Yalnız insanlara değil tüm canlılara merhamet eder. çünkü yaptığı her işi Allah Teala’nın gördüğünü ve bir gün bunların kendisinden mutlaka sorulacağını bilir.

            Allah korkusu insanı Allah’a yaklaştırır. O’nun rızasını kazanma-sına ve cennetine girmesine vesile olur.

            Yüce Allah Teâlâ buyuruyor.

            “ Şüphesiz ( Allah azabını henüz görmedikleri halde) gıyaben Rablerinden korkanlar, işte onlar için bir mağfiret ve büyük bir mükafat (cennet ) vardır.

            Başka bir ayet’e Yüce Allah Şöyle buyuruyor.

            “Ey iman edenler! Allah’tan korkun. Her kes yarın (kıyamet günü ) için ne hazırladı, ona baksın. Allah’tan sakının. Şüphe yok ki, Allah ne yapıyorsunuz hepsinden haberdardır.

Allah’ı  unutup da  Allah’ın da kendilerini, kendilerine unutturduğu kimseler gibi olmayın. Çünkü onlar yoldan sapmış olan kafirlerdir. (Haşr Süresi Ayet 18-19)

86-

            Bir gün Hz. Ebu Bekir Peygamberimize;

            Ey Allah’ın Resulü görüyorum ki, saçlarınız ağarıyor. Demiş.

            Peygamberimiz (s.a.v.) de :

            “ Evet:  Hüd, Vakıa, Murselat ve Amme süreleri bene ihtiyarlattı.”

Cevabını vermiş.

            Bir gün Peygamberimiz bir cenazeye katılmış, cenazenin mezarı kazılmakta olduğundan bekleme mecburiyetinde kalmıştı. Bu onu o kadar etkilemişti ki, ağlamış toprak onun mübarek göz yaşları ile ıslanmıştı. Sonra da orada bulunanlara şu sözleri söylemişti:

            “ Kardeşlerim, kendinizi bu gün için hazırlayın.”  ( Tirmizi, Tefsiru’l Kur’an)

Yüce Allah Kur’an’-ı Kerim’de şöyle buyuruyor.

“ Rabbinin makamından korkan ve nefsini kötü arzulardan uzaklaştıran için ise, şüphesiz cennet yegane barınaktır. (Nisa S.Ayet: 40-41) 

3- Bir kimse Cehennemden korkar, tövbesiz öleceğinden korkar. Gaflete düşüp kalbinin kararacağından korkar. Zengindir malını batıracağın dan korkar, eşini veya çocuklarını kayıp edeceğinden korkar, zenginliği veya makamı yüzünden kim vurdu ya gideceğinden korkar. Nimetlerinin çokluğu nedeniyle zevke dalıp ahireti unutacağından korkar. Yaptığı kaba hatlarının ortaya döküleceği rezil rüsva olacağından korkar. Ameliyattan korkar, doğumdan korkar vesaire. Fakat, en büyük korku ahirete imansız gitme korkusu yani Allah korkusu olmalıdır. 

Çünkü Yüce Allah bir kulu ile beraber olunca bütün bu korkular olmaz, o insan mutlu olur, huzurlu olur ölümden bile korkmadığı gibi ölümü bir bayram günü veya evlenecek günü gibi görür.

Bu hususta Mevlana Hazretlerinin bu müthiş sözüne kulak vermemiz gerekir. Şöyle buyurmuştur.

Ben doğduğumda Annem- babam gülüyordu ben ise ağlıyordum.

Ben öleceğim zaman eşim çocuklarım, ağlayacak ben ise güleceğim.

İman gücüne bakın, İşte iman olunca Allah’ın sevimli kulu olunca erenlerden olunca, ölüme bile bırak korkuyu seve, seve, güle, güle gidiliyor. Böyle insanların tasası, merakı, korkusu endişesi olur mu hiç?

Yüce Allah Teâlâ Şöyle buyuruyor.

“Onlar, kendilerine verdiğimiz mal ve evlatları, iyilik ve saadetlerini artırmak için mi veriyoruz, sanıyorlar; asla! .. onlar işin iç yüzünün farkında değiller. Şüphesiz ki, Allah korkusu ile kalbleri yumuşayanlar, Rabb’lerinin ayetine inananlar, Allah’larına eş ve ortak koşmayanlar, kalbleri Allah’a dönecekleri günün ürpertisi ile dolu olarak mallarının zekat ve sadakalarını 

87-

verenler yok mu ? işte bu kimseler iyilikte yarışan ve yarışı önde kazanan kimselerdir”.     ( Mü’minün Süresi, Ayet: 60

Gerçek korkanların çoğu, akıbetlerinin kötü olmasından korkmuşlardır. Ebu Derda  Hazretleri buyurdu ki, ( hiç kimse ölüm zamanında imanın geri alınamayacağından emin olamaz.) sıdıklar kötü akıbetten çok korkarlar. Süfyan-ı Seyfi’yi ağlarken gördüler. ( Allah’ın affı senin günahlarından büyük olduğunu bilmezmisin?)  dediler. ( İmanla öleceğimi bilsem dağlar kadar günahım olsa yine korkmam )

Buyurdu. Mürid günah işlemekten, Arif ise küfre düşmekten korkar.

            Hazreti Ebu Bekir, o büyüklüğüyle ( keşke bir kuş olsaydım.)  diye ağlardı.

Hazreti Aişe  validemiz. ( Adım ve sanım olmasaydı.) diye döğünürdü.

Ata Sülemi Hazretleri, kırk yıl Allah korkusundan gülmedi. Baktığımızda veya yaptığımız araştırmalarda tüm enbiyalar, erenler ve evliyalar korktuğu halde biz neden eminiz? Ya onların çok günahı vardı da bizim yok. Veya onların marifetleri çoktu da bizim marifetten haberimiz yok. Gerçekte ise günahların gafletinden dolayı eminmişiz gibi hareket ediyoruz. Büyükler ise marifetleri sebebiyle çok ibadet ettikleri gibi, çok da korkarlardı. Allahü Teala’nın mekrinden emin olmak, öldürücü zehir olduğu gibi O’nun rahmetinden ümitsiz olmak da öldürücü zehirdir.

Peygamber Efendimiz bir hadisi Şerifte şöyle buyurmuştur.

            “Ahmak o kimseye denir ki. her istediğini yapar ve rahmete kavuşmasını ümit eder.”

            Bir din adamı diyor ki:

Dünyada cehennem tohumunu eken ahirette cennet yeşereceğini beklemesin. 

            Mümin, Yüce Allah’a kulluk görevini tam yapmalı ve daima ümit ile korku arasında bulunmalıdır.

            Said bin Müseyyeb  rivayet ediyor Hadis no: 7775

            “ Bir Mü’minin kalbinde korku ile ümit ile birlikte bulunursa, muhakkak Aziz ve Celil olan Allah ona umduğunu verir ve korktuğundan emin kılar.”                                           ( Teberani’nin kebirinden Cemiü’s-sağir 1465)